Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Max van der Meulen: “Gedragsverandering mijn grootste zege van afgelopen jaar”
Interview Het einde van het jaar nadert en dat betekent dat het nieuwe wielerseizoen op het punt staat om te beginnen. In een serie met zeven vaste vragen stelt WielerFlits de laatste zeven dagen alle zeven jonge Nederlandse talenten voor die op 1 januari 2025 hun profdebuut maken in de WorldTour. De laatste is Max van der Meulen, die via de opleidingsploegen Development Team DSM-Firmenich en CTF Victorious de komende drie seizoenen bij Bahrain Victorious rijdt.
Waar ben je opgegroeid en hoe kwam je in aanraking met de wielersport?
“Ik ben geboren en getogen in Den Haag. Ik heb eerst heel lang gevoetbald. Op een gegeven moment had ik dat wel gezien en tegelijkertijd begon ik wielrennen heel interessant te vinden. Dat was in de periode dat Tom Dumoulin het heel goed deed in de Vuelta a España van 2015. Met een vriendje heb ik daar toen echt heel erg lang naar gekeken. Ik vond dat zo cool! Mijn vader is al jaren een groot wielrenfan, waardoor het altijd wel op tv aanstond. Aanvankelijk begreep ik dat niet en keek ik er niet echt naar.
Maar plots was Dumoulin ineens overal, voor mijn gevoel. Dat kreeg ik heel erg mee. Die Vuelta heeft me echt gemotiveerd, dat leek me zo leuk. Ik vond het echt vervelend dat ik nog het voetbalseizoen moest afmaken. Helemaal omdat je dan middenin het wielerjaar zit. Ik was uiteindelijk twaalf toen ik met wielrennen begon, zeg maar acht jaar terug. Eerst met mijn vrienden bij De Spartaan, daarna bij Restore in Pijnacker, vervolgens met z’n allen naar De Jonge Renner.
Tom Dumoulin gaf de aanzet voor Van der Meulen om te gaan wielrennen – foto: Cor Vos
Als eerstejaars junior kreeg ik het besef dat ik misschien best wel hard kon fietsen. Ik wilde kijken wat ik in een echt grote koers kon. Die reden we toen niet echt. Ik dacht: ‘Om er te winnen, moet ik er eerst aan de start verschijnen’. Ik heb toen – best egoïstisch – de keuze gemaakt om naar Willebrord Wil Vooruit te gaan. Uiteindelijk een supergoede keuze. Niet vanwege het programma, mijn aanvankelijke motivatie. Ik heb door de begeleiding daar zó veel geleerd. Ik voelde me omarmd en had het daar ongelooflijk naar mijn zin, dat was echt superspecial. Dat doen Marcel en Davy Gunst – nog steeds – geweldig.”
Wat voor een type renner ben je en wat zijn je sterke punten?
“Ik denk dat ik best veelzijdig ben, waarbij ik vooral in de heuvels en op bergen mijn ei kwijt kan. Meer dan op het vlakke. Maar het is ook niet zo dat ik een vlieggewicht ben van 50 kilo. Ik kan van mezelf ook zeggen dat ik wel slim kan koersen. Dan kom ik ook wel ver in wedstrijden die minder goed bij me passen. Het beste tot mijn recht kom ik in meerdaagses en zware klassiekers. Mijn tijdrit ben ik wel echt aan het verbeteren. Nu is dat nog een beetje ondermaats, maar dat komt vooral omdat ik er nooit op getraind heb. In november was ik drie weken thuis en heb ik meer op de tijdritfiets gezeten dan in mijn hele leven ervoor. Ik merk dat ik best snel grote stappen zet.
Ik had het afgelopen jaar graag willen ontdekken of ik meer klimmer of meer ronderenner ben. Alleen dat is steeds net heel vervelend in de soep gelopen. Ik heb mezelf over de kop gejaagd op hoogtestage, toen werd ik daarna ook nog ziek in de Giro Next Gen en vervolgens ging ik op mijn bek in de Giro della Valle Aosta terwijl ik supergoed in vorm was. In de Tour de l’Avenir was ik tot slot al helemaal op. Het is nooit echt op z’n plek gevallen op het juiste moment. Dat kwam vooral door mezelf, voor de goede orde. Dus daarom wil ik komend jaar vooral op ontdekkingstocht.”
Max van der Meulen op de voorgrond in het nieuwe tenue van Bahrain Victorious – foto: Charly López
Wat zijn je belangrijkste prestaties?
“Ik was wel trots op mezelf in de Giro. Ik ging dus met heel goede vorm op hoogtestage en heb mezelf daar helemaal over de kop gereden. Ik ben eerder naar huis gegaan, omdat ik ziek werd. Vervolgens werd ik nog eens ziek in de Giro zelf. Ik wilde echt heel graag naar huis, omdat ik me superslecht voelde. Maar ik heb toch die koers uitgereden. Daar ben ik echt heel trots op. Dat geldt ook voor de Gran Premio Sportivi di Poggiana. Daar dronk ik veel te weinig en voor ik het wist was ik helemaal gedehydreerd. Ik liep echt tegen een muur op. Daar kon ik me echter doorheen slaan en wist ik alsnog een mooie uitslag te rijden (zesde, red.).
Maar als je over resultaten spreekt, benoem ik ook mijn enige zege dit jaar – nadat ik superzwaar onderkoeld raakte in de eerste etappe van de Ronde de l’Isard. Terwijl ik zó, zó, zó klaar was voor die wedstrijd. Ik was zo boos op mezelf, omdat ik wist dat mijn vorm toen supergoed was. Ik had daar écht een supersterk klassement kunnen rijden. Na die onderkoeling heb ik iedere etappe benaderd als een eendagskoers. Ik heb me niet ingehouden en wilde laten zien wat ik kon. Ik won meteen de rit erna, voor Jørgen Nordhagen en Jarno Widar. Dat was supermooi!
Maar goed, ook daar dus de tegenslag. En eigenlijk ben ik daar best blij mee. Ik ben mezelf zó vaak tegengekomen het afgelopen jaar. Dat heeft er echt voor het eerst in jaren voor gezorgd dat ik mijn gedrag heb veranderd. Dat ik niet meer chronisch overtraind ben, chronisch te weinig eet. Dat is voor mij veel belangrijker dan welk resultaat dan ook. Gewoon het feit dat ik mijn sport kan beoefenen op een manier waarop ik me niet voel als een robot, of dat ik niet áltijd moe ben. Waar ik gewoon gelukkig kan zijn. Tegelijkertijd merk ik wel dat ik een ongelooflijk hoog niveau heb. Dat is voor mij het allerbelangrijkste, nog veel belangrijker dan een zege of podiumplek.”
Max van der Meulen maakt het zegegebaar in een rit over Hourqette d’Ancizan en de Peyresourde – foto: Bahrain Victorious
Waarom koos je voor je huidige ploeg?
“Toen ik via-via met Bahrain Victorious in gesprek kwam, merkte ik meteen hoe groot hun ambitie was en hoe groot de passie voor de sport is. Ze kiezen voor een heel persoonlijke aanpak, ondanks dat er een duidelijk plan is hoe ze werken. Er is heel veel ruimte voor persoonlijke verandering en individuele input. Dat is iets wat mij heel erg aansprak, dat ze het professionele zo goed met het menselijke koppelen. Daar had ik heel veel behoefte aan. Ik merk nu ook hoe veel mensen iets in mij investeren. Zij beoefenen met passie hun vak om mij te helpen. Ik merk ook dat ik daardoor heel veel groei, met veel gemotiveerde én leuke mensen.”
In welke koersen gaan we je zien?
“Mijn programma is nog niet 100% definitief, dus echt namen van koersen wil ik nog niet noemen. Wat wel al zeker is, is dat ik mijn seizoen start in de AlUla Tour eind januari. Mijn focus ligt vanaf april op rittenkoersen van een week met het nodige klimwerk erin. Ik doe eigenlijk geen klassiekers, maar een combinatie van grote WorldTour-rittenkoersen waar ik ga afzien en ondersteunen.
Ik heb in ieder geval aangegeven dat een grote ronde dit jaar voor mij nog niet hoeft. Als het seizoen nu echt ongelooflijk goed gaat, weet je nooit wat er gebeurt. Maar ik sta niet op een longlist voor de Vuelta a España, bijvoorbeeld. Daar ben ik eigenlijk ook wel blij mee. Het hoeft voor mij nog niet. Ik heb de tijd met een driejarig contract. Ze gaan hier heel erg goed met me om. Ik heb echt het gevoel dat ik stappen mag blijven zetten. Die grote ronde komt vanzelf.”
Wat zal je rol voornamelijk zijn volgend seizoen?
“In normale omstandigheden zal ik in de grote koersen in functie rijden van Pello Bilbao, Lenny Martinez en Antonio Tiberi, tenzij je echt ineens een soort God blijkt te zijn. Maar daar ga ik niet vanuit. En in de kleinere 2.1-rittenkoersen kan ik eventueel voor eigen kans gaan. Denk qua grootte van die wedstrijden aan rondes van Hongarije of Noorwegen, bijvoorbeeld. Een beetje in die richting. Binnen deze ploeg is er altijd ruimte om te laten zien wat ik waard ben.”
foto: Charly López
Welk leuk feit móeten mensen van jou weten naast het wielrennen?
“Ik kan heel goed piano spelen, dat weten niet veel mensen. Dat doe ik al sinds ik kind ben. Nu is dat een beetje lastig om te onderhouden, omdat ik zo weinig thuis ben. Maar ik vind het heel leuk en kan het ook goed. Ik vind het tof om wat modernere, klassieke nummers te spelen. Muziek maken vind ik heel leuk en ook om ernaar te luisteren. Mijn repertoire is best wel breed. Of ik in hotellobby’s wel eens achter een verdwaalde piano speel? Haha, nee! Ik speel voor mezelf omdat ik het leuk vind en ervan geniet. Ik doe het niet voor anderen, ik speel ook het liefst alleen.”
| Jaar | Team |
|---|---|
| 2027 | Bahrain Victorious |
| 2026 | Bahrain Victorious |
| 2025 | Bahrain Victorious |
| 2024 | Bahrain Victorious |
| 2024 | CTF Victorious |
| 2023 | Development Team DSM - Firmenich |
Om te reageren moet je ingelogd zijn.