Youri IJnsen

• donderdag 20 maart 2025 om 15:05

Ride Maxim Van Gils was vorig jaar een van de revelaties in het voorjaar. Hij sloot die campagne af met een zege in Eschborn-Frankfurt, al hoort die wedstrijd volgens de 25-jarige Belg niet thuis bij de klassiekers. Van Gils staat in de nieuwe RIDE Magazine centraal in de rubriek De Renner, waarin hij onder meer terugkijkt op zijn transfer van Lotto Dstny naar Red Bull-BORA-hansgrohe, het incident met Amaury Capiot in de jongste Tour de France én waarom hij vrijwel altijd in Nederland traint. Zaterdag rijdt hij Milaan-San Remo.

Van Gils is op zijn plaats bij zijn nieuwe Duitse werkgever. De heuvelspecialist won de openingsrit van de Ruta del Sol, maar werd daarna ziek. Hij miste daardoor Strade Bianche, de koers waar hij een jaar eerder plots derde werd. Daarna volgden dus nog allerlei mooie resultaten en intussen heeft de Belg zich omhoog gewerkt binnen het Belgische wielrennen. Van Gils vindt namelijk dat hij bij de beste vijf renners van zijn land hoort. “Ja. Remco Evenepoel, Wout van Aert, Jasper Philipsen, Arnaud De Lie en ikzelf? Je vergeet nog Tim Merlier. Maar ik vind zelf wel dat ik bij de beste vijf hoor, ja. Wie er dan van de rest uit moet? Amai, dat kun je me dan weer niet vragen.”

Met zijn resultaten van 2024 in gedachten, kijkt Van Gils reikhalzend uit naar de voorjaarsklassiekers. Strade Bianche moest hij dus missen, maar komende zaterdag in Milaan-San Remo is hij er weer bij. Met veel vertrouwen. Als wij hem de stelling voorleggen dat hij dit voorjaar een grote klassieker wint, is Van Gils duidelijk. “Daar moet je altijd zelf in geloven, dus ik zeg: ‘ja’. Als je dat vertrouwen niet hebt, dan is het altijd moeilijker om dat doel te behalen. Welke ik het liefst zou winnen? De Waalse Pijl. Het is in België en die koers ligt me heel goed. Voor mijn carrière zou dat ook heel mooi zijn. Als je die kan winnen, staat dat toch heel fier op je palmares.”

Band met Nederland
Het had overigens niet veel gescheeld of Van Gils was een Nederlander geweest. Hij woont in Wuustwezel, vlak bij de Nederlandse grens. Daarom tref je de renner van Red Bull-BORA-hansgrohe sneller in Nederland dan in België. “Omdat Nederlandse fietspaden de beste zijn, veruit”, zegt hij in RIDE Magazine. “Soms ga ik met mijn papa fietsen op zondag. Dan rijden ze samen met zijn vrienden België binnen en dan zeg ik: ‘Allez, wat heb je nu gedaan?!’. Dus nee, ik fiets bijna nooit in België. Ik heb een vast rondje dat ik meestal doe, in Nederland dus. Vaak rijd ik in de richting van Rilland, dan zie je de Zeelandbrug of de Oesterdam. Dat soort toertjes doe ik.”

Toch is de heuvelspecialist Belg in hart en nieren. Al is hij er ook van overtuigd dat zijn toekomst hoe dan ook in de wielersport had gelegen, tevens wanneer hij een kilometer noordelijker in Nederland was geboren en/of opgegroeid. “Nee, die was volledig hetzelfde geweest. Dan was ik ook zeker en vast wielrenner geweest. Ik woon maar op één kilometer van de Nederlandse grens. Ik denk niet dat het een wezenlijk verschil had opgeleverd. Dan had ik wel sowieso bij de beste vijf Nederlandse wielrenners gezeten (grijnst met een knipoog, red.).”

Voorval met Amaury Capiot
Dan was er ook nog de ruzie van Van Gils met landgenoot Amaury Capiot in de laatste Tour, waarbij ze in de sprint tegen elkaar aan botsten en Capiot zwaar viel. Hij moest daardoor ook opgeven, iets dat Van Gils niet veel later ook deed. De morgen na het incident gooiden de twee met modder naar elkaar in de media.

“Dat had beter opgelost kunnen worden”, zegt Van Gils in RIDE Magazine. “Het was veel mooier geweest als we dat meteen ’s avonds uit hadden kunnen babbelen in het hotel. Dan hadden we de volgende morgen samen aan het interview kunnen staan en kunnen zeggen dat het een jammerlijk voorval was en dat we er beiden als vrienden uitkwamen. Als ik daar nu op terugkijk, had ik dat graag anders opgelost. Zeker en vast. Nu is niemand er goed uitgekomen. Dat had anders gekund. We hebben het wel uitgesproken, na de etappe hebben we wat berichtjes over en weer gestuurd. Nu komen Amaury en ik terug goed overeen, gelukkig.”