De vierde editie van de Cadel Evans Great Ocean Road Race is gewonnen door Jay McCarthy. De Australiër van Bora-hansgrohe versloeg in een groepssprint Elia Viviani (Quick-Step Floors) en Daryl Impey (Mitchelton-Scott). Maurits Lammertink finishte als achtste. Voor het eerst wint een Aussie deze ééndagskoers.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Vroege vlucht met vijf
De eerste wedstrijdhelft werd gekleurd door vijf vluchters. Thuisrijders Alexander Porter en Sam Welsford (beide nationale selectie Australië) gingen samen met de Rus Pavel Kochetkov (Katusha – Alpecin), de Deen Lasse Norman Hansen (Aqua Blue Sport) en de Nederlander Robbert De Greef (Roompot – Nederlandse Loterij) ten aanval. Het vijftal reed een maximale voorsprong van meer dan zes minuten bij elkaar. In het peloton werd de achtervolging geleid door Mitchelton-Scott, BMC en Quick-Step Floors.

In aankomstplaats Geelong was de voorsprong van de vijf vroege vluchters nog vijf minuten. Met nog zestig kilometer te gaan, volgden nog vier plaatselijke ronden, met telkens de beklimming van de Challambra Crescent. Tijdens de eerste beklimming van deze kuitenbijter ging het vooraan veel te snel voor De Greef en Welsford. Zij haakten al definitief af. Porter, Hansen en Kochetkov konden het nog samen veertig kilometer langer uitzingen. Hansen won het bergklassement, Kochetkov het tussensprint-klassement.

Viviani komt net tekort
Net voor de vierde en laatste beklimming van de Challambra Crescent werden ook de drie overige vluchters ingerekend. Op de klim werd het tempo in het peloton bepaald door LottoNL-Jumbo. Zo ontstond er net voorbij de top een elitegroepje van negen renners. Jay McCarthy, Daryl Impey, Dries Devenyns, Simon Gerrans, Robert Gesink, Pierre Latour, Daniel Oss, George Bennett en Johan Esteban Chaves kleurden de finale. Hun voorsprong werd nooit groter dan vijftien seconden. Er werd vooraan slag om slinger gedemarreerd, zonder succes.

Door het achtervolgingswerk van Sam Oomen en Michael Storer in het sterk uitgedunde peloton voor hun Sunweb-kopman Nikias Arndt, kwam er op 500 meter voor de streep een samensmelting tussen het negental en de achtervolgers. Jay McCarthy zette als eerste de sprint in en hield nipt stand voor Viviani. De Italiaan van Quick-Step reed een machtige sprint vanuit vijftiende positie, leek iedereen te gaan remonteren, maar strandde uiteindelijk op een tweede plek. Lammertink werd achtste, Gesink elfde en Koen De Kort veertiende.