Merijn Zeeman blikt terug op Angliru-rit: “Toen was er geen sprake van teamwork”
De voorbije editie van de Vuelta a España werd volledig gedomineerd door de mannen van Jumbo-Visma, maar in de rit naar de Alto de l’Angliru leken de neuzen toch even niet dezelfde kant op te staan. Het deed met name in de buitenlandse media flink wat stof opwaaien. Sportief manager Merijn Zeeman blikt in de podcast Met open vizier uitgebreid terug op de Angliru-rit.
De tactische keuzes van Jumbo-Visma lagen in de derde week van de Ronde van Spanje onder een vergrootglas, zeker na de rit met aankomst op de mythische Alto de l’Angliru. Primoz Roglic en Jonas Vingegaard reden in de laatste kilometers van deze beklimming namelijk weg bij hun ploegmaat en leider Sepp Kuss. Na de rit was er een duidelijke algemene teneur bij de buitenlandse media: Roglic en Vingegaard lieten hun Amerikaanse ploeggenoot in de steek.
Sportief manager Merijn Zeeman kijkt ruim een maand na de Vuelta uitgebreid terug op de Angliru-rit, en is duidelijk in zijn analyse. “Eigenlijk verliep alles weer zoals we wilden. We bleven met z’n drieën over en dat was eigenlijk het moment waarop het niet goed liep. Sepp kon op een bepaald moment niet meer volgen bij Primoz en Jonas. Toen was er geen sprake meer van teamwork.”
“Op de Angliru hadden ze bij elkaar moeten blijven”
“Alles wat tot op dat moment was gebeurd, was teamwork, maar op de Angliru hadden ze bij elkaar moeten blijven”, schetst een openhartige Zeeman. “Aanvallen om andere renners aan het werk te zetten is iets anders, dan als je elkaar gaat aanvallen. We moeten er wel meteen bij zeggen: je rijdt bergop op stroken tot wel 20%. Je koerst met een hartslag van 200. Je kunt van die mannen dan ook niet verwachten dat ze helder nadenken.”
Kuss slaagde er die dag in om de schade te beperken en de rode leiderstrui te behouden, maar na afloop volgde er wel een stevige evaluatie. “Zoals we de hele ploeg hebben opgebouwd, is dat je van onderaf aan mensen vraagt: hoe kijk je ernaar? Geef je mening, praat met elkaar in plaats van over elkaar. We zijn hier in 2016 of 2017 mee begonnen en daar is een sterk fundament uitgerold. Een cultuur. Daar is in essentie onze ploeg uit opgebouwd.”
“Primoz had het daar wat moeilijker mee”
Samen winnen: daar draait het om bij Jumbo-Visma. Zeeman: “Wielrennen is voor ons geen individuele, maar een teamsport. Ik heb de mannen diezelfde avond nog allemaal aan één tafel gezet. Ik heb daarvoor wel met Jonas, Sepp en Primoz gesproken en aangehoord hoe zij erin stonden. Maar daarna heb ik acht volwassen mannen bij elkaar gezet en gezegd: jongens, dit is er vandaag gebeurd. Ik heb hier mijn idee bij, maar ik vind het veel belangrijker wat jullie ervan vinden.”
“Waar staan we nu voor? Wie zijn we nu eigenlijk? Zeven renners waren het unaniem met elkaar eens: dit (Sepp Kuss als winnaar van de Vuelta, red.) moet de einduitslag zijn. Primoz had het daar wat moeilijker mee, maar heeft zich wel heel erg geconformeerd aan het geheel. Dat kwam ook omdat zijn ploeggenoten dit zo krachtig hebben aangegeven. Hij zei uiteindelijk: Sepp moet winnen en je kunt op me rekenen”, geeft Zeeman een kijkje achter de schermen.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.