Michael Boogerd heeft in het tv-programma De gevaarlijkste wegen teruggekeken op de periode waarin hij als wielrenner doping gebruikte en de biografie van Thomas Dekker, waar hij nog steeds last van ondervindt. “Dan kom je eigenlijk in een soort depressie terecht.”

Voor de opnames van het tv-programma, die eind vorig jaar zijn gemaakt, zocht Boogerd (47) samen met cabaretier Edson da Graça in een terreinauto de ongerepte natuur van Slowakije op. Tijdens hun vierdaagse toer van Bratislava naar Banská Štiavnica over grotendeels smalle geitenpaadjes voeren de twee openhartige gesprekken, waarbij ook het dopinggebruik van Boogerd ter sprake komt.

Hoe gaat dat dan, wil Da Graça van hem weten. “Bij de amateurs en de junioren was ik echt wereldtop. Toen werd ik beroepsrenner en in een keer leek het wel alsof ik niets meer kon. Vrij snel kom je erachter dat er iets gaande is. Daar wordt ook over gesproken: er is een middel dat veel renners gebruiken en daarom gaat het zo hard. Toen heb ik die keuze eigenlijk vrij snel gemaakt. Bijna iedereen deed het, dus ik had nooit het gevoel dat ik de boel aan het belazeren was.”

Dekker (l) en Boogerd – foto: Cor Vos

Schuldig voelt de oud-renner zich er niet over. “Ik baal eigenlijk gewoon meer dat ik niet uit een andere generatie ben gekomen. In de generatie voor mij gebeurde veel dingen, maar zij kwamen er veel makkelijker mee weg dan wij. De generatie ná mij heeft weer kunnen bogen op de slechte generatie die wij waren. Het lijkt wel alsof alles wat voor en na ons zat rechtstreeks uit het kleine huis op de prairie kwam, en dat wij een beetje het kwaad waren.”

Depressie
Ook vertelt Boogerd zijn reisgezel over de nasleep van de biografie van Thomas Dekker, die in 2016 werd gepubliceerd. “Nadat het boek was uitgekomen, liep ik maandenlang rond met een gevoel van – niet dat ik hem iets aan wilde doen of zo – dat ik een keer gerechtigheid moest halen. Het is een heel slechte gedachte en daar ga je je heel slecht door voelen. En dan kom je eigenlijk in een soort depressie terecht. Daar heb ik echt wel last van ondervonden. En nog steeds.”

Sinds die tijd voelt hij zich niet goed in zijn vel. “Misschien is het niet terecht als ik het zo zeg, maar vooral door het onrecht dat me is aangedaan. Dat is puur mijn gevoel. Ten eerste omdat iemand op die manier geld over jouw rug verdient. En dat het boek misschien ook wel op een bepaalde manier is geschreven dat het heel spectaculair is. Ik ga niet zeggen dat het allemaal niet waar is, absoluut niet. Maar het is hier en daar wel een beetje aangedikt.”

Boogerd op La Plagne – foto: Cor Vos

“Ook in het boek komt het eruit alsof ik hem aan de dope heb gebracht, als je een beetje tussen de regels door leest.” Dat steekt de winnaar van Touretappes in Aix les Bains (1996) en La Plagne (2002) nog het meeste. “Want dat is gewoon echt niet waar. Dekker is pas op het allerlaatste moment bij mij terechtgekomen en daarvóór regelde hij het gewoon allemaal zelf of via iemand anders.”

Vertrouwen
Of Boogerd ervoor openstaat om het nog eens bij te leggen met Dekker, wilde Da Graça tot slot weten. “Ik heb dat altijd wel graag gewild. Al toen het boek uitkwam, heb ik hem een paar keer geappt en gevraagd naar het wat en waarom. Ik wil uit zijn mond horen waarom hij mij op die manier heeft aangepakt. Dat verandert je ook als mens. Ik ben namelijk best lastig geworden in het vertrouwen van mensen. Het is helemaal niet leuk als je zo in het leven moet staan.”

Bekijk De gevaarlijkste wegen terug via NPO Start.