Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Michael Valgren zegeviert in de Amstel Gold Race
De Amstel Gold Race 2018 is gewonnen door Michael Valgren. De 26-jarige Deen van Astana kwam na een attractieve finale als eerste over de meet in Vilt. Hij maakte deel uit van een favorietengroep, waaruit hij op twee kilometer van de meet ontsnapte met oud-winnaar Roman Kreuziger (Mitchelton-Scott). Enrico Gasparotto (Bahrain Merida) eindigde als derde.
Tankink en Riesebeek in de kopgroep
De kopgroep ontstond relatief vroeg in de wedstrijd. Twee Nederlanders namen plek in de vlucht, met de ervaren Bram Tankink (LottoNL-Jumbo) en man-in-vorm Oscar Riesebeek (Roompot-Nederlandse Loterij). Zij kregen Tsgabu Grmay (Trek-Segafredo), Willie Smit (Katusha-Alpecin), Matteo Bono (UAE Emirates), Lawson Craddock (EF Education First-Drapac), Edward Dunbar (Aqua Blue Sport), Marco Tizza (Nippo-Vini Fantini) en Preben Van Hecke (Sport Vlaanderen-Baloise). In een mum van tijd kregen de negen een megavoorsprong van liefst zestien minuten.
Movistar, BORA-hansgrohe en Astana namen het heft in handen in het peloton en brachten het verschil terug richting de tien minuten. Ondertussen waren favorieten Philippe Gilbert en Tim Wellens al van de fiets geweest vanwege een mechanisch mankement. Lange tijd schommelde het verschil tussen de zeven en de acht minuten. Toen ook Sky en Quick-Step Floors zich van voren meldden, liep de voorsprong verder terug. Het tempo lag voor de net herstelde Wout Poels te hoog, terwijl de moegestreden Niki Terpstra ook de rol loste.
foto: Marcel Koch
Kreuziger opent finale bij de favorieten
Tankink moest aan kop als een van de eerste lossen op de Eyserbosweg, 37 kilometer voor de finish. Op dat moment schudde Roman Kreuziger ook voor het eerst aan de boom in het peloton. De Tsjech zorgde daarmee voor een schifting, waarbij alle grote namen de slag niet gemist hadden. Ion Izagirre demarreerde daarna op een ‘stil’ moment, maar op de Keutenberg haalden Michal Kwiatkowski en Dylan Teuns hem terug.
Oud-winnaars Kreuziger en Enrico Gasparotto waren de volgende aanvallers uit het sterk uitgedunde peloton. Dat gebeurde op een kleine minuut achter de overgebleven vroege vluchters. Zij begonnen met een halve minuut voorsprong aan de laatste keer Cauberg, waar Michael Matthews al gelost was na een lekke band. Op de massaal bevolkte klim werden de vluchters gegrepen door het Italiaans-Tsjechische koppel. Riesebeek, Grmay, Van Hecke, Craddock en Bono hielden nog stand in hun wiel.
Valverde dunt favorietengroep uit
Floris De Tier probeerde te verrassen op de Cauberg, maar hij werd nog voor de top gepakt. Na de top vond een negental elkaar, op ruim tien seconden van de kopgroep. Alejandro Valverde probeerde de groep uit te dunnen. Enkel Peter Sagan, Julian Alaphilippe, Jakob Fuglsang, Michael Valgren en Tim Wellens konden El Imbatido volgen. Op 13 kilometer van de finish gegrepen ze de kopgroep.
Riesebeek houdt lang stand, maar past op de slotklim
De smalle wegen in de nieuwe lus zorgden voor een oncontroleerbare en onoverzichtelijke koers. De groep van Kwiatkowski en Gilbert volgde op meer dan twintig seconden. Het tempo viel een beetje van voren, waarna Riesebeek maar eens versnelde. Fuglsang en Bono glipten mee, maar bij de vroege vluchters was het pijpje leeg na ruim 250 kilometer koers. Desondanks probeerde Riesebeek het andermaal, dit keer met Van Hecke en (opnieuw) Fuglsang. Op de Bemelerberg, de laatste klim van de dag, gaf de Deen er een snok op.
Favorieten laten Valgren, Kreuziger en Gasparotto rijden
Valverde haalde Fuglsang hoogstpersoonlijk terug, maar achter hem nam Alaphilippe de rest mee. Sagan, Gasparotto, Kreuziger, Valgren en Wellens waren de andere mannen aan kop. Op 4,7 kilometer van de meet probeerde Valgren het Astana-overtal uit te spelen, ware het niet dat Wellens en Sagan hem terughaalden. Ruim twee kilometer voor de streep sprongen Valgren en Kreuziger weg. Doordat de wereldkampioen zijn benen stil hield, kregen de aanvallers een vrijgeleide voor de overwinning. Daarin bleek Valgren de betere van Kreuziger. Gasparotto wist zich nog naar de derde plek te rijden. In de sprint om plek vier bleef Sagan Valverde voor.
Het is voor Valgren – in 2016 nog tweede in de Gold Race – zijn tweede zege van het seizoen. Eind februari wist hij solo te zegevieren in de Omloop Het Nieuwsblad. Twee weken geleden eindigde hij nog als vierde in de Ronde van Vlaanderen. Voor Kreuziger (winnaar van 2013) is het zijn tweede podiumplek in de Nederlandse klassieker, terwijl Gasparotto (winnaar 2012 en 2016, derde in 2010) al zijn vierde podiumplaats behaalde.
foto: Marcel Koch
Bravo Sporza,zo hoort dat!
Tegenvallers toch wel Kwiatkowski en de Nederlanders. De verandering is wel goed met de smalle weggetjes.
Al was vorig jaar ook al een mooie editie. Matthews oogde wel heel sterk. Zonde van de lekke band, maar voor volgende week in Luik lijkt het mij leuk hem in een sprintje met Valverde te zien. Werd vorig jaar al 4e daar.
En geen half dorp heeft er 5 dagen last van ,vooral op de zaterdag
Het maakt de schifting mogelijk en achtervolging moeilijk (dat is +2) en heeft een vlak stuk op het eind waardoor alle renners die de schifting kunnen overleven kunnen winnen (+1) en het niet automatisch neerkomt op een sprint bergop waar de sterkste wint (+1). Taktische laatste kms zijn top (+1).
En ja, soms tel ik dubbel (+1).
Fantastische koers gezien. Jammer dat Sunweg en TLJ niet in het spel voorkwamen, ten minste niet om de knikkers. Roompot wel, goed gedaan mannen!
Dat komt omdat TLJ altijd op hoogte stage gaat en op trainingskampen.Trainen is bij TLJ belangrijker dan koersen.
Prachtige koers was, prachtig parcours. We gaan niets veranderen. De tijd van 250km slapen en een sprint de cauberg op is godzijdank voorbij.
Nu de waalse pijl en luik aanpassen en de ardennen worden weer leuk om te kijken.
Spannend laatste uur. Mijn favorieten niet sterk genoeg.
Als de nummers 2 en 3 samen al 3x gewonnen hebben, hoe kan het podium dan een teleurstelling zijn? Ligt het er dan niet aan dat jezelf wel heel erg op dezelfde renners hoopt het hele jaar, jaar in jaar uit?
Het niet laten winnen van bepaalde renners is belangrijker dan eigen winst blijkbaar.
Wat de finale betreft: vroeger op de Cauberg won bijna altijd de sterkste. In deze finale kan in de finale tactisch gespeeld worden, zoals Astana vandaag mooi liet zien. Maar er zal nooit een pannenkoek winnen. Geef mij dus maar de nieuwe finale...