• maandag 11 april 2022 om 18:00

Kwiatkowski: “Levenservaring heeft mij geleerd dat je geduldig moet zijn”

Interview Eventjes was Benoit Cosnefroy de winnaar van de Amstel Gold Race 2022. Maar net als vorig jaar moest de fotofinish eraan te pas komen. Toen werd Tom Pidcock naar de tweede plek verwezen ten faveure van Wout van Aert. Dit jaar werd na het bestuderen van de beelden Michał Kwiatkowski alsnog aangewezen als winnaar. De Pool verwierf zo zeven jaar na dato zijn tweede zege in de Nederlandse klassieker. “Een rollercoaster!”

“Dat het alweer zolang geleden is, daar heb ik niet bij stilgestaan”, vertelt de wereldkampioen van 2014 na afloop. “De laatste maanden en weken waren ontzettend lastig voor mij. Veel verder dan dat kijk ik niet terug. Zeven jaar is een gigantische periode. Het is belangrijker wat gisteren en de laatste week gebeurd is.”

Kwiatek aan het begin van de koers – foto: Cor Vos

Tegenslag
De 31-jarige renner van INEOS Grenadiers kende een lastig begin van het jaar, waarin zowel zijn fysieke als mentale gesteldheid op de proef werden gesteld. “Het was een moeilijke start van het seizoen. Door een coronabesmetting in februari moest ik heel mijn wedstrijdprogramma op de schop nemen en opnieuw opbouwen. Na de Ronde van Catalonië (die hij na twee etappes verliet, red.) werd ik getroffen door griep. Ook mijn familie werd toen ziek. Ik kreeg het gevoel dat alles de verkeerde kant op ging, maar kijk… Hier sta ik nu als winnaar van de Amstel Gold Race!”, glundert de Pool.

Met zijn ploegmaat Tom Pidcock als een van dé topfavorieten, begon INEOS Grenadiers aan de 254,1 kilometer door het Limburgse heuvellandschap. De Britse ploeg domineerde de wedstrijd door vrijwel heel de koers de controle in handen te nemen. “De ploeg reed waanzinnig. Het koersplan wat we vooraf maakten, hebben we tot in de perfectie uitgevoerd. We hebben onze verantwoordelijkheid genomen en op alle aanvallen gereageerd. Vanaf de start van de wedstrijd met Laurens De Plus, Luke Rowe en daarna zijn we vanaf de Kruisberg écht druk gaan zetten met Ben Turner.”

Tactiek
“Ook op de Keutenberg hebben we extra druk gezet, waardoor de groep met favorieten verder uitdunde. Daardoor kwamen we in een comfortabele positie terecht met twee sterke renners in de voorste groep. Met Tom (Pidcock, red.) heb ik besproken welke tactiek we gingen hanteren. We waren ervan overtuigd om op het juiste moment van ons numerieke overtal te profiteren. Op de Cauberg (waar Pidcock een aanval plaatste, red) en Bemelerberg, die klimmen diep in de finale, kan je het tactisch spelen wanneer je met twee man vooraan zit. Met Dylan van Baarle hadden we ook nog iemand in de tweede groep, die kon wachten.”

Kwiatkowski heeft bij de voorlaatste passage aan de finish maar een kleine voorsprong – foto: Raymond Kerckhoffs

Met nog 22 kilometer te rijden – vlak voor de laatste doorkomst aan de finish – sprong Kwiatkowski op kousenvoeten weg. Dat was vlak nadat Pidcock op de uitloper van de Cauberg de groep der favorieten nog verder had uitgedund. Op de Geulhemmerberg maakte alleen Cosnefroy de oversteek. “Toen hij bij mij de aansluiting maakte, was het aan hem om de voorsprong te verdedigen. Ik heb hem het merendeel van het werk laten doen, want via de radio hoorde ik dat Pidcock nog in de achtervolgende groep zat. Voor mij telde enkel het winnen van de wedstrijd. Omdat alles volgens plan verliep, kon ik mijzelf op de tweede plek niet voorstellen.”

Eindsprint
Toch moest de voormalig winnaar van Milaan-San Remo en Strade Bianche eventjes aan die gedachte wennen. Ten onrechte weliswaar. Het duo wist voorop te blijven en in de alles beslissende sprint à deux was het verschil tussen de Fransman en de Pool op de televisiebeelden niet te zijn. “Ik wist dat er in de finishstraat tegenwind stond dus ik besloot mijn sprint pas laat aan te gaan, achteraf gezien misschien te laat. Toen ik naast hem kwam, bleek Cosnefroy nog wat in de tank te hebben. Dat verraste me.”

Toch wees de finishcommissaris van de wedstrijdjury meteen na finish de jonge Fransman uit tot winnaar, tot grote vreugde van de 26-jarige renner van AG2R Citroën. “Hij dacht hij won. Wat kan ik erover zeggen… Levenservaring heeft mij geleerd dat je geduldig moet zijn”, blikt Kwiatkowski terug.

Blunder
“Voor mij was het ontzettend teleurstellend om te horen dat ik niet gewonnen had. Ik was al excuses aan het maken naar mijn teamgenoten omdat zij écht op ons (Kwiatkowski en Pidcock, red.) rekenden, en ik rekende op mezelf. Het was even lastig om te horen dat ik tweede was, maar dat ging over in pure vreugde toen ik hoorde dat ik wél gewonnen had.”

Een nieuwe blunder van de wedstrijdjury. De finishcommissaris had Cosnefroy al aangewezen als winnaar nog voordat de fotofinish was bestudeerd. Daarop was duidelijk te zien dat niet Cosnefroy, maar dat het voorwiel van Kwiatkowski als eerste over de meet kwam. “In 2017 zat ik in eenzelfde situatie in Milaan-San Remo. Toen wisten we direct na de finish ook niet wie de wedstrijd gewonnen had. Uiteindelijk bleek ik dat te zijn.” Op de Via Roma in San Remo versloeg Kwiatkowski destijds Peter Sagan en Julian Alaphilippe in een millimetersprint.

“Vandaag was een rollercoaster. Heel emotioneel, maar wat is het fijn om weer helemaal terug te zijn, zeker na alle tegenslagen.”