De vijfde etappe naar Quimper was op maat van de klassiekerspecialisten, met veel draaien en keren op listige, op- en afgaande, wegen. Dit was ook te zien aan de rituitslag; met Peter Sagan, Sonny Colbrelli en Philippe Gilbert kwamen de krachtpatsers naar voren. Achter dit drietal wist Alejandro Valverde naar de vierde plaats te spurten. “En ik moest van ver komen op de slothelling. Toch denk ik dat we ons goed hebben laten zien”, zo liet de Spanjaard na afloop weten op het digitale huis van zijn werkgever Movistar.

Valverde werd vooraf beschouwd als een van de favorieten voor de dagwinst, maar moest uiteindelijk tevreden zijn met een ereplaats. “Ik zat behoorlijk ver toen we de slothelling naderden. Ik moest vervolgens een flinke inspanning doen om weer in positie te geraken. Ik moest kortom al een hele lange sprint rijden. Ik wist dat het moeilijk ging worden voor de overwinning, met zoveel krachtpatsers vooraan.”

“Toch denk ik dat we goed hebben gereden, als je achter dergelijke renners kunt finishen. De benen voelen zeer goed aan, en ik merk dat we als ploeg vorderingen maken.” Goede benen kan Valverde vandaag overigens wel gebruiken, als de Tour finisht op de flanken van de Mûr-de-Bretagne. Een helling op het lijf geschreven van El Imbatido. “Ik hoop dat ik voldoende kan herstellen met het oog op de Mûr-de-Bretagne. We zullen proberen om vooraan te zitten”, laat hij niet het achterste van zijn tong zien.

Landa en Quintana in koor: “Finish naar Quimper te explosief”
Waar Valverde voor de dagwinst bikkelde, finishten de twee andere kopmannen van Movistar – Mikel Landa en Nairo Quintana – veilig in de eerste groep. “Het doel was om de rit schadevrij door te komen. De finale was explosief, te explosief voor een klimmer zoals ik”, zo laat Landa weten. “Morgen? Het is afwachten of er gaten zullen ontstaan op de slotklim. Hopelijk kunnen we profiteren”, aldus de Bask.

Quintana wist ook zonder problemen de finish te bereiken in Quimper. “Het was een erg explosieve finish. De sterke sprinters en klassiekerrenners hadden er echt een voordeel ten opzichte van de klimmers. Het paste niet bij mijn kwaliteiten, maar ik ben blij dat we langzaam mijn terrein naderen.”

De Colombiaan wist de etappe weliswaar zonder problemen door te komen, makkelijk was het zeker niet. “Er was veel slijtage onderweg. Je moest telkens in goede positie zitten om met de stress te kunnen omgaan.”