Interview De koers was afgelopen weken bijzaak voor Nathan Van Hooydonck. Eind december overleed de pasgeboren zoon van de klassiekerspecialist van Jumbo-Visma en zijn partner Alicia namelijk vlak na de geboorte. “Het is geen fijne periode geweest, maar Alicia en ik praten er veel over”, vertelde Van Hooydonck aan WielerFlits tijdens de ploegvoorstelling in Alicante.

Hoewel het treurige nieuws van nog niet zo lang geleden is, is Van Hooydonck toch afgereisd naar het trainingskamp in Spanje. “Ik had niet gedacht dat ik hier zou zijn. Het was eigenlijk Alicia die heeft gezegd ‘Ga er maar gewoon naartoe, want ik denk dat het goed voor je is. Als je het na drie dagen beu bent, kom je gewoon lekker naar huis toe.’ Ik ben momenteel echt heel blij dat ik hier ben en hier met de jongens kan fietsen, en dat ik weer een beetje prof kan zijn eigenlijk.”

Het lukt de klassiekerspecialist de ene dag beter dan de andere om de gebeurtenissen een beetje van zich af te zetten, zei hij. “We hadden 31 december de begrafenis, ik ben vanaf 1 januari weer beginnen te fietsen. Ik heb die dag volgens mij vier uur gefietst en haalde daar echt heel veel voldoening uit. Ik was eigenlijk echt heel blij dat ik daar voldoening uit kón halen, want ik dacht: als dat niet lukt, weet ik echt niet hoe ik dan weer moet beginnen.”

Tot Nieuwjaar had de renner, die aan zijn tweede seizoen bij Jumbo-Visma begint, geen behoefte om te fietsen, zowel fysiek als mentaal niet. “Ik had alleen de behoefte om bij Alicia te zijn. We gingen samen een beetje wandelen, samen iets doen, onze gedachten verzetten. Het was echt een beroerde periode. Maar dankzij Alicia kom ik er wel door. Ik heb het nog geen plek kunnen geven, maar ik denk dat ik op de goede weg ben.”

‘Dat ik hier ben, heb ik 100% aan Alicia te danken’
Ondanks de moeilijke periode, had het stel veel steun aan elkaar. “Alicia was eigenlijk veel rustiger dan ik bij alles wat er gebeurd is. Zij heeft mij erdoor getrokken. Onze emoties verschilden nogal. Ik had het moeilijk op momenten dat het beter ging met haar, en andersom, dus we konden elkaar eigenlijk altijd heel goed steunen. Het feit dat ik hier vandaag ben en mijn voorbereiding gewoon terug kan hervatten, heb ik 100% aan haar te danken.”

Samen met de ploeg heeft de renner afspraken gemaakt. “Voordat alles gebeurde zei mijn trainer dat ik er redelijk goed voor stond, dat geeft mij wel vertrouwen. Stel dat ik nu een achterstand oploop, dan kan mij dat echt niet schelen. Ik probeer nu zo hard mogelijk te trainen en zo snel mogelijk beter te worden – zonder mezelf voorbij te lopen. Als ik een keer een mindere dag heb, fysiek of mentaal, moet ik dat op tijd aangeven. Het is natuurlijk niet niks hè?”