Materiaalzone 
Fietstoerisme 
•
vrijdag 27 mei 2016 om 18:36
Nibali: “Ik kijk uit naar de etappe van morgen”
Vincenzo Nibali was de grote winnaar van de negentiende etappe in de Giro d’Italia. De Italiaan van Astana maakte dankbaar gebruik van de valpartij van Steven Kruijswijk en steeg naar de tweede plek in het algemeen klassement. Na afloop toonde hij zich erg tevreden in het flashinterview.
Dankwoord aan ploeggenoten
Waar Nibali zich eerder deze Giro zichzelf niet voelde en aanvankelijk opnieuw moest passen op de flanken van de Colle del’Agnello, kwam hij vandaag als grote winnaar uit de bus. Na afloop bedankte een geëmotioneerde Nibali vooral zijn ploeggenoten. “Michele Scarponi was groots, het hele team was fantastisch. Het was een ongelooflijke etappe. De afgelopen dagen was ik minder, maar vandaag was mijn vorm goed. Ik kijk uit naar morgen.”
Da's meer een verschil tussen kwaliteit van teams
Voor de goede orde: ik heb weinig op met Astana en vind het zeker geen nette ploeg maar om het koersgedrag van haar renners direct verdacht te vinden als het maar enigszins lijkt af te wijken van wat men verwacht is toch wat vergaand wat mij betreft.
Ik weet niet of het komt door al die vermaledijde wielerwedspellen maar te vaak wordt (en zeker op deze site) wielrennen als een soort wetenschap gezien. Renner A is nog nooit een heuvel fatsoenlijk overgekomen dus zal hij dat nooit kunnen. Renner B is meer dan 1 keer goed geweest in de derde week van een grote ronde dus is hij altijd goed in de derde week. Renner C heeft nog nooit een fatsoenlijke uitslag gereden in een eendagskoers dus die kan nooit een klassieker winnen. Renner D reed een beroerde klimtijdrit dus in de etappe bergop een aantal dagen later mag je hem niet verwachten. Enfin, etc.
Ik bezondig me ook wel eens aan een voorspelling maar gelukkig heb ik het vrijwel altijd mis. Hoe heet het ook al weer? O ja, de renners maken de koers.
Boven alles zuigt het dat Kruijswijk hier de Giro verliest, maar helaas is dat zijn eigen fout en dat zegt ie ook zelf.
Als het fysiek maar meevalt, mentaal zou hij minstens het podium moeten kunnen houden. Al is het alleen maar door zich t herinneren hoeveel sterker dan zijn concurrenten hij tot nu toe bergop was.
Toch zit er wel een zekere logica in dat soort redeneren. In een sport die nog nooit schoon geweest is met daarbij opgeteld het gegeven dat je vaak bedrogen uit bent gekomen bekijk je nu eenmaal zo bepaalde prestaties. En dan is Astana nog eens het uiterste voorbeeld van een verdachte ploeg die er al bijna 10 jaar alles aan gedaan heeft om het vertrouwen compleet te verspelen.
Het zou voor de geloofwaardigheid van alle renners die daar fietsen maar op de eerste plaats vooral de wielersport zelf -met haar zwakke fundament- veel en veel beter zijn geweest als Astana inmiddels gewoon geen onderdeel van de sport meer was geweest. Dat ze nog wel meedoen is sowieso slecht voor de geloofwaardigheid van het wielrennen. Dat die ploeg nog mee doet is helaas een gegeven, maar na alles wat daar gebeurd en bekend is geworden is dan gewoon ook de consequentie dat die ploeg en haar opmerkelijke prestaties ook altijd met argusogen bekeken zal worden. En bovendien ook dat de hele sport daardoor weer weer een stukje van haar geloofwaardigheid verliest.
Laten we hopen dat hij hem nogmaals zo op een hoop rijd in de giro, tour, vuelta. De grote ronde die hij ooit nog gaat pakken zal alleen maar mooier zijn.!
Maar ja;als telt niet.
Dat er enig wantrouwen wordt gekoesterd tegen Astana is begrijpelijk, daar hebben ze het zelf naar gemaakt, akkoord.
Ik word echter altijd wat ongemakkelijk van het begrip ‘geloofwaardigheid’, weet nooit wat dat precies inhoudt.
De wielersport kent een rijke geschiedenis aan schandalen maar toch staan er weer rijen dik als de Tour of Giro langskomt in Nederland, Engeland, Ierland, Denemarken en zelfs in Duitsland. Op deze site worden ook dagelijks ik weet niet hoeveel berichten gepost dus dat is zeker geen graadmeter.
Misschien halen we inmiddels wel onze schouders op dat er een gerede kans bestaat dat we bedot worden maar laten we ons de pret op het moment zelf er niet door bederven. Die hoge noot van Madonna bij eent live-concert? Gewoon uit een blikje. En die vuurpijl waarmee het Olympisch vuur werd ontstoken in Barcelona 1992? Ging huizenhoog over maar gelukkig stond daar buiten beeld een mannetje met een aansteker.
We willen het niet meer weten hoe vaak we worden bedrogen. Het zal wel. We lezen het wel in de krant. Of op wielerflits.
Ja tuurlijk, is ook zo. Maar dit is geen kampioenengedrag. In een afdaling met nog ruim 60 km te gaan ga je dan niet als idioot gas geven! Als je dan zo sterk bent laat je het bergop wel zien. En hadden ze het morgen mogen proberen af te maken.
Ah, welja, mooie koers willen we zien en of dan het roze naar Colombia gaat, in Italië blijft of onverhoopt –mocht Sant’Anna onverwachts opnieuw iets moois baren zoals Pédaleur wenst- toch door die rooie uit Nuenen/Den Bosch wordt meegenomen: ik vind het best.
Genieten ervan ga ik zeker niet meer. O zo jammer dit.
Nibali wint de Giro ,maar als het zo moet met een misdrijf en onsportiviteit.
DIKKE proficiat Vicenzo !!!
In Italie ben je een held hier een ZERO
Oh mijn god..