Paul Magnier heeft de eerste etappe in de Tour of Britain 2024 op zijn naam geschreven. De nieuwe Franse sprintsensatie bleek in Kelso veel te snel voor de concurrentie. Ethan Vernon en Robert Donaldson – de nummers twee en drie in de daguitslag – moesten duidelijk hun meerdere erkennen in de neoprof.

De Tour of Britain 2024 begon vandaag in Schotland. Kelso, een klein plaatsje op de grens met Engeland, was start -en finishplaats van de 183 kilometer lange eerste etappe. De renners reden in het eerste deel van de etappe langs de Tweed, een rivier die op bepaalde punten als grens fungeert tussen Schotland en Engeland. Hier werden voornamelijk vlakke wegen opgezocht.

Daarna volgden er met de Scott’s View-klim (4,2 km à 2,1%), Dingleton (2,6 km à 6,1%) en Dunion Hill (3,6 km à 5%) wel drie hellingen. Vervolgens was er een weer wat gemakkelijkere tussenfase richting de eerste passage aan de finish in Kelso, waarna nog een lus wachtte met de Scott’s View-klim en de Dingleton. Bovenop die laatste helling was het nog 24 kilometer naar de streep. Deze finale ging in (licht) dalende lijn.

Remco Evenepoel op zijn gouden olympische fiets – foto: Cor Vos

Kopgroep van drie
Drie renners maakten in de eerste koersuren de dienst uit. De Brit Callum Thornley wilde zich voor eigen volk laten zien en de renner van Trinity Racing kreeg het gezelschap van de Zuid-Afrikaan Callum Ormiston (Global 6 United) en de Deen Julius Johansen (Sabgal/Anicolor). Het peloton liet begaan en zo konden de drie koplopers bijna vier minuten uitlopen. In het peloton werd het vuile werk opgeknapt door Soudal Quick-Step.

De Belgische formatie heeft met Remco Evenepoel en Julian Alaphilippe twee klassementsrenners in de gelederen, maar hield met de jonge Fransman Paul Magnier ook nog iemand achter de hand voor een (eventuele) sprint. Onder aanvoering van kilometervreters Gil Gelders en Gianni Moscon liep het verschil met de vluchters steeds verder terug. Inmiddels bestond de kopgroep nog maar uit twee renners, aangezien Ormiston de rol moest lossen.

Op naar een sprint?
Johansen en Thornley bleken over de sterkste vluchtersbenen te beschikken, maar bleken eveneens een vogel voor de spreekwoordelijke kat. Bij het ingaan van de laatste ronde – op ruim vijftig kilometer van de daadwerkelijke aankomst – bedroeg de voorsprong van het tweetal nog maar anderhalve minuut. In het peloton werd er bij de passage aan de finish nog gestreden om één bonificatieseconde: de sprint bleek een prooi voor Ben Turner. De Brit van INEOS Grenadiers liet zich hierna meteen weer inrekenen.

Casper van Uden tijdens de rit – foto: Cor Vos

En de twee vroege vluchters? Johansen bleek zeker nog niet uitgereden en besloot ook zijn laatste vluchtmakker Thornley overboord te gooien. De oud-wereldkampioen bij de junioren – die in het verleden uitkwam voor Uno-X en Intermarché-Wanty – begon solo aan de laatste dertig kilometer. Zijn voorsprong was op dat moment echter al beperkt en nog voor de Dingleton-klim kwam er een einde aan zijn onderneming.

Poels en Evenepoel schudden aan de boom
Dit bleek voor de betere klimmers in het peloton het sein om te versnellen. Op de steilere flanken van de slotklim besloot Wout Poels de knuppel in het hoenderhok te gooien en ook Evenepoel schudde tot twee keer toe aan de boom. De mindere klimmers gingen hierdoor onherroepelijk overboord, maar de klim bleek niet lastig genoeg om het kaf echt van het koren te scheiden. Een vrij omvangrijke groep begon zo aan de laatste vijftien, vlakkere kilometers.

In de finale richting Kelso bleven de verwachte aanvallen uit, aangezien thuisformatie INEOS Grenadiers er een stevig tempo op nahield in het peloton. De Britse equipe leek hiermee aan te sturen op een sprint, maar dat was buiten Baptiste Veistroffer gerekend. De 24-jarige Fransman van de opleidingsploeg van Decathlon AG2R probeerde met een uitval de sprinters nog te verrassen, maar een clash tussen de rappe mannen bleek onvermijdelijk.

Remco Evenepoel ging nog even in de aanval – foto: Cor Vos

Magnier toont snelle benen
Met het inrekenen van de dappere Veistroffer konden we ons opmaken voor de sprint. Soudal Quick-Step nam met nog twee kilometer te gaan de regie over. Een sterke Remco Evenepoel zette zich op kop en probeerde zijn ploegmaat en beoogde afmaker Magnier zo goed mogelijk van voren te houden. De sprinttrein van Soudal Quick-Step werd in de laatste kilometer echter overvleugeld door de mannen van Israel-Premier Tech.

Dit leek Magnier echter niet te deren. De Franse neoprof wist zichzelf alsnog uitstekend te positioneren, ging als eerste de sprint aan en bleek veruit de snelste op de listige aankomst in Kelso. De nog altijd maar 20-jarige sprintsensatie bleek te snel voor de Britten Ethan Vernon en Robert Donaldson. Magnier – die ook de eerste leider is in de Tour of Britain – was in het voorjaar al succesvol in de Trofeo Ses Salines en de Tour of Oman. Ook won hij in de beloftencategorie twee etappes in de Giro Next Gen.

• 

  3 sep

  Lees ook Remco Evenepoel voelde zich 'nog niet top' bij rentree: "Maar het gevoel was niet superslecht"

  3 sep