De Ronde van Vlaanderen 2018 is op de palmares van Niki Terpstra bijschreven. De 33-jarige Nederlander van Quick-Step Floors perste een indrukwekkende solo uit zijn benen na een heroïsche koers van ruim 260 kilometer, die gekleurd werd door Nederlanders. Het betekent dat Adrie van der Poel na 32 jaar – eindelijk – een opvolger heeft. Deens kampioen Mads Pedersen (Trek-Segafredo) reed naar een knappe tweede plaats, voor Philippe Gilbert, die het Quick-Step-feest compleet maakte.

Late vroege vlucht met de nodige Nederlanders
Koud en regenachtig was het bij de start van de Ronde van Vlaanderen om half 11 ’s ochtends in Antwerpen. Stevig verpakt gingen de coureurs van start en in het eerste anderhalve uur reed het peloton stevig door om het warm te krijgen, met als gevolg dat er geen vroege vlucht wist te ontsnappen.

Die elf koppen tellende vroege vlucht vormde zich pas na zeventig kilometer, met daarin drie Nederlanders fier vertegenwoordigd: Pascal Eenkhoorn namens LottoNL-Jumbo en Pim Ligthart en Floris Gerts namens Roompot-Nederlandse Loterij. Zij kregen een voorsprong van zes minuten van het peloton, waar Iljo Keisse namens Quick-Step Floors het gat controleerde. Sep Vanmarcke was in de tussentijd al twee keer naar de grond gegaan.

Nervositeit in aanloop naar de Muur
In aanloop naar de Muur, die gesitueerd was op honderd kilometer van de meet, namen Sky, Groupama-FDJ en BMC het commando over. De nervositeit resulteerde in een val waar (net als in Dwars door Vlaanderen) Oliver Naesen het bekendste slachtoffer van was. De Belgisch kampioen moest achtervolgen en sloot na de Muur terug aan. In het peloton was na de Kapelmuur even de leiding weg, waardoor een groepje met Pieter Weening en Jos van Emden de sprong kon maken naar de kopgroep.

Op de Kanarieberg viel de vluchtgroep uit elkaar. Enkel Ivan Garcia Cortina en Tom Devriendt hielden stand. Mads Pedersen en Magnus Cort zwommen lange tijd tussen de kop en de favorieten in. Op de tweede beklimming van de Oude Kwaremont voerde Yves Lampaert het peloton aan, terwijl enkele favorieten (onder meer Peter Sagan, Naesen en Greg Van Avermaet) in de achtergrond bivakkeerden. Zij moesten in aanloop naar Paterberg achtervolgen. Kwiatkowski nam de Pater op kop, maar voor veel verschillen zorgde zijn actie niet.

Van Baarle en Langeveld kiezen hun moment, Terpstra volgt
In de tussenperiode na de Paterberg zagen oud-ploeggenoten Dylan van Baarle en Sebastian Langeveld hun kans schoon. De twee Nederlanders sprongen weg en sloten aan bij de koplopers. Na de Koppenberg bleven Langeveld, Van Baarle en Pedersen over op kop. In het peloton zette Niki Terpstra de boel op scherp op de steile flanken van de Koppenberg, waardoor een select gezelschap overbleef voor de laatste veertig kilometer.

Van Avermaet plaatste op de Taaienberg een ferme versnelling, maar op de top ging iedereen loeren naar elkaar. Dat was goed nieuws voor de voorste drie, die ruim een halve minuut voorsprong hadden. Na de Kruisberg jumpte Zdenek Stybar weg, maar Kwiatkowski counterde zijn aanval. Vervolgens was het – jawel- Vincenzo Nibali die profiteerde van een stil moment. Een ijzersterke Terpstra sprong op en over de winnaar van Milaan-San Remo, waarmee hij een gat sloeg op een twijfelend peloton.

foto: Sirotti

Terpstra wekt indruk op de laatste Oude Kwaremont
Quick-Step Floors (voor Terpstra) en Sky (voor Van Baarle) probeerden de boel lam te leggen in de achtervolging. Het waren BMC en Astana die de kop namen in aanloop naar de laatste beklimming van de Oude Kwaremont, maar veel dichter kwam de favorietengroep niet. Ook Terpstra was niet direct in staat om het gat te dichten met het koptrio. Hij dichtte op de Kwaremont een gat van vijftien seconden en ging als een komeet op en over de kopgroep. Voor Van Baarle en Langeveld ging het te snel. Deens kampioen Pedersen volgde wel, met de nodige moeite. In de afzink moest hij toch een gaatje laten, waarna de vogel gevlogen was.

Benoot, Van Avermaet en Vanmarcke voerden een tiental favorieten over de top, dat was veertig tellen achter Terpstra. Sagan sprong nog weg uit de favorietengroep, maar het waren Gilbert en Van Aert die de wereldkampioen terughaalden. Op de laatste klim van de dag – de Paterberg – verdedigde Terpstra een voorgift van vijf seconden op Pedersen en de grote groep volgde op 36 tellen. De winnaar van de E3 Harelbeke reed een sterke klim en breidde zijn voorsprong uit op zijn Deense achtervolger.

Eerste Nederlandse zege sinds 1986, Pedersen strijdend naar tweede plek
Sagan bleek de beste der favorieten op de Pater, maar in het een man-tegen-man-gevecht van de laatste dertien kilometer richting de finish in Oudenaarde moest de Slowaak zich gewonnen geven. Hij werd op acht kilometer van de meet in zijn kraag gevat door de favorietengroep, die nauwelijks tijd terugpakte op Terpstra. Pedersen gaf zich alles behalve gewonnen. De dappere Deen bleef telkens voor de favorieten uit rijden en volgde op twintig seconden van Terpstra. Het leverde hem een verdiende tweede plaats op. Gilbert eindigde als derde door in de slotfase nog weg te springen.

.@NikiTerpstra wins his first Ronde Van Vlaanderen! 🇳🇱🥇 #RVV #RVV18 pic.twitter.com/YW5dLLXKYd

— Ronde Van Vlaanderen (@RondeVlaanderen) 1 april 2018