Interview Wanneer je de naam van Nils Eekhoff door het archief van WielerFlits haalt, dan kom je opvallend veel pechberichten tegen. Of het nu over valpartijen, blessures of andere incidenten ging, Eekhoff was vaak betrokken partij. In Nokere Koerse pakte de 27-jarige renner van Picnic PostNL eindelijk zijn eerste overwinning bij de profs in een rit in lijn, na een chaotische eindsprint.

Eekhoff haalde voor het eerst de internationale media enkele maanden voor hij prof werd in 2020. De jonge Nederlander veroverde in Harrogate de wereldtitel bij de beloften, maar hij raakte die even snel weer kwijt. De wedstrijdjury diskwalificeerde hem immers, omdat hij eerder in de wedstrijd – toen hij terugkeerde na een valpartij – te lang achter de auto’s zou hebben gestayerd. Zijn eerste profjaren verliepen voorspoedig, maar vooral in de afgelopen drie seizoenen wisselden mooie prestaties zich af met véél pechmomenten.

Ook begin dit jaar leek het weer zo ver. Al op zijn derde koersdag van het jaar liep het bijzonder mis in de AlUla Tour. In de laatste kilometer van de derde etappe moest Eekhoff uitwijken voor een andere renner. Daarbij raakte hij van de weg en knalde hij vervolgens met hoge snelheid tegen een lantaarnpaal. De gevolgen waren niet min.

“Ik had een breuk in mijn kaak, die gelukkig stabiel was. Die moest gewoon helen en dat had tijd nodig. Verder had ik twee kiezen die door midden gespleten waren, en die was ik voor de helft kwijt. Daar heb ik twee wortelkanaalbehandelingen voor moeten ondergaan. Die zijn gedeeltelijk hersteld. De rest volgt later nog. Ik heb er nu geen last meer van, maar het is wel nog wat gevoelig. Afgelopen maandag had ik nog een wortelkanaalbehandeling. Dat was heel kort dag.”

Wat een overwinning voor Eekhoff – foto: Cor Vos

Die kaakblessure hield Eekhoff niet per sé van de fiets, maar zorgde wel voor andere problemen. “Ik zat vier dagen na mijn val al terug op de rollen. Ik heb niet lang stil hoeven te zitten, al moest ik wel een tijdje op de rollen blijven trainen omdat mijn hand gekneusd was. De limiterende factor was het niet kunnen kauwen. Verder kon ik wel alles. De voorbije weken heb ik vooral vloeibare voeding en voeding door de blender gegeten. Het was een uitdaging om voldoende voeding binnen te krijgen.”

Aan het gezicht van de pechvogel was zelfs niets te zien. “Dat verbaast veel mensen”, lacht Eekhoff. “De beelden zagen er heel slecht uit, maar gelukkig viel het relatief gezien mee. Je kan het niet vergelijken met wat Fabio Jakobsen heeft meegemaakt, een par jaar terug. Van de buitenkant viel er niet zo veel aan me te zien, behalve een hechting aan mijn kin. De schade was aan de binnenkant en dat is goed hersteld.”

Toch stootte de winst van Eekhoff op veel verbaasde gezichten in de straten van Nokere. “Het komt natuurlijk als een verrassing. Ik heb nog niet veel in mijn loopbaan gewonnen en nu lange tijd eruit gelegen. Ik heb wel heel hard gewerkt, dus ik had het gevoel dat ik wel in orde was. Dat ik hier kan winnen, is gewoon fantastisch. En het doet ook het beste verhopen voor wat nog komen gaat in de komende maanden. Zeker als er nog zo’n sprints op de macht aankomen.”

Bij de jeugd was Eekhoff altijd een klassiek type. Bij de beloften won hij bijvoorbeeld Parijs-Roubaix, en ook bij de profs werd hij al vijfde in Kuurne-Brussel-Kuurne en derde in de Tro Bro Léon. “Net daarom is dit weer een mooie opstap om door te bouwen. Ik wil eindelijk vaker mee te doen voor de overwinning. Parijs-Roubaix blijft zoals elk jaar met rood omsingeld. Dat blijft een hoofddoel. En er komen nog veel mooie klassiekers aan. Het is pas mijn eerste koers, dus het is de bedoeling dat er extra progressie op zit.”