Interview Bijna een jaar na zijn zege in Plouay kon Oliver Naesen gisteren nog eens een UCI-wedstrijd winnen. Op de Vesten haalde hij het in een fraai sprintje van zijn goede vriend Greg Van Avermaet. “Toegegeven, uitgerekend hier Greg kloppen, doet deugd. Dit is onze speeltuin”, glunderde Naesen op de persconferentie.

Oliver Naesen is een steengoede renner, maar absoluut geen veelwinnaar. Zijn overwinning op de Geraardsbergse Vesten is er dan ook eentje om in te lijsten, vindt hij zelf. “Ik had hier al de hele week naar uitgekeken. Langer zelfs. Deze slotdag van de BinckBank Tour was mijn favoriete koersdag. In mijn speeltuin als het ware. Al bij de nieuwelingen was dit mijn vaste trainingsrit. Van bij mij thuis naar de Muur en terug. Een tochtje van 90 kilometer werkte ik toen af. Elk putteke weet ik hier liggen.”

Niet flikken
Het scenario verliep ideaal. “Laurens De Plus en Greg Van Avermaet waren de ideale kompanen in de finale. Of we gepraat hebben? Natuurlijk. Al moest er niet veel gezegd worden. Pluske was tuk op de eindzege. En Greg en ik gingen voor dagwinst. We besloten onmiddellijk om vol te rijden en elkaar niet te flikken. We waren alle drie akkoord om samen te werken en er op de Muur voor te sprinten. Zo is het ook gegaan.”

“We kwamen uit een kopgroep waarin geen knechten meer zaten”, verduidelijkt Naesen over het succes van de beslissende aanval. “Dan weet je, als je daaruit kan wegrijden, is de kans dat je vooruit blijft heel groot. Dan koers je voor winst.” De Plus was allang blij dat de aanval hem zijn eerste eindzege in een rittenkoers kon opleveren. Dus moest Naesen in de slotkilometer alleen nog afrekenen met goede vriend Van Avermaet.

Geraardsbergen – foto: Cor Vos

Beste tien minuten
“Greg ging als eerste aan. Dat was niet echt gepland. Ik ken dat hier goed genoeg om zelf de sprint in te zetten. Op kasseien is het meer dan sprinten. Er komt ook wat techniek aan te pas. Ferm dat ik het haalde. Een primeur ook: winnen tegen Greg in een koers met inzet. Mijn Belgische titel (2017, red) schat ik hoger in. Omdat je een jaar lang met die tricolore mag rondrijden. Maar deze overwinning schat ik ook hoog in, hoor.”

Door zijn overwinning in Geraardsbergen, springt Naesen nog van plaats 11 naar 2 in het eindklassement. Laat dat dan het minpuntje zijn voor de AG2R-kopman. “Niet te doen, hé. Dat het in Houffalize iets té lastig was voor mij? Dat vind ik niet. Daar kon ik de schade beperken. Het is die verdomde tijdrit die me telkens weer de das omdoet. Weet je, ik reed zaterdag in Den Haag misschien mijn beste tien minuten ooit. En daar eindig ik dan 44ste mee. Om die TT-fiets in stukken te zagen.”

Canada en WK
Naesen droomt van nog meer succes dit najaar. Vooral de wereldbekerwedstrijden in Canada staan nog met stip in zijn agenda. “Ik hou wel van dat najaar. Ook Montréal en Québec zijn twee van mijn favoriete koersen. Vorig jaar werd ik al vierde in Montréal. Ik wil straks in absolute topvorm naar Canada afreizen. En daarna gaat de focus richting Yorkshire, natuurlijk. Al wordt dat nog een grotere challenge voor Rik Verbrugghe, denk ik. Ik ben benieuwd hoe onze bondscoach dat gaat aanpakken…”

Oliver Naesen doelt op de samenstelling van de Belgische ploeg. “Ik heb al eens gerekend. Je komt snel aan 12, 13 namen. En dan zijn dat allemaal nog eens jongens die gewend zijn om een heel jaar als kopman te koersen. Je kan toch niet vragen aan Jasper Stuyven om op kop te rijden voor Philippe Gilbert? Of aan Lampaert voor Van Avermaet? Hoe dat moet opgelost worden? Ik zou het niet weten. Alle neuzen zullen in elk geval in dezelfde richting moeten wijzen. Blij dat ik geen bondscoach ben…”