Oliver Naesen reed na vier jaar nog eens top-tien in de Ronde van Vlaanderen. De renner van Decathlon AG2R La Mondiale sprintte naar een zevende plaats. Zonder krampen had er misschien nog wat meer ingezeten, zei hij na afloop tegen onder meer WielerFlits.

“Ik voelde me heel goed”, begon Naesen zijn verhaal. “Het was echt een afvalwedstrijd. De beste wint sowieso.” De beste was Mathieu van der Poel, die en solo van 45 kilometer succesvol afrondde. Daarachter sprintte een tiental renners – inclusief Naesen – voor plek twee. “In de sprint had ik krampen. Dat is wel heel jammer, want we sprintten voor de tweede plaats. Maar goed, als de benen op zijn, kom je op je plaatsje terecht.”

“Had nog meer ingezeten”
Naesen zat altijd mee met de juiste groepen. “Achter de Molenberg was ik mee, op de Berendries zijn we nog wat verder weggereden met Tiesj en Van Baarle (Benoot en Van Baarle, red.). Daar was ik bij. Natuurlijk dat kost krachten, maar als je er niet zit en ze blijven ervoor, is dat ook zoiets. Ik had in de radio gezegd dat ik het liefst alles op de Oude Kwaremont wilde zetten omdat ik me daar wel goed voelde.”

“Uiteindelijk top-tien, dat is supergoed. Ik denk dat ik wel content moet zijn. Ik ben er blij mee, maar wat ik zei: niemand heeft nog een mooie sprint gereden op het vlak van frisheid en kracht, maar het is jammer dat ik met krampen zat in de finale. Anders had er denk ik nog wel meer ingezeten, maar bon, dat is een beetje de puzzel die op zijn plaats moet vallen.”

Naesen eindigde twee keer eerder in de top-tien van de Ronde van Vlaanderen. Ook in 2019 en 2020 was hij zevende.