Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Olympisch kampioen Remco Evenepoel: “Hopelijk volgende week een extra groot feest”
Interview Zijn concurrenten steken op het podium letterlijk met kop en schouders boven hem uit, maar op de tijdritfiets heerst Klein Duimpje boven de reuzen. Opnieuw heeft Remco Evenepoel zijn genialiteit als tijdrijder gedemonstreerd. Waar een week geleden nog werd gevreesd dat de Belg zich in de Tour de France helemaal leeg had gereden om zijn derde plaats op het podium te verdedigen, bleek hij in hartje Parijs nog fris genoeg te zijn om de olympische titel op te eisen.
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.Aan het einde van de Pont Alexandre III lopen de emoties in de stromende regen op. Remco Evenepoel valt na zijn gouden race direct in de armen van zijn vaste verzorger Dirk Geeroms en na enkele vreugdekreten overmannen de emoties hem. Ietwat verderop viert ook Wout van Aert zijn bronzen medaille met waterlanders.
Het is België boven aan de Seine in het hartje Parijs. Koning Filip en koningin Mathilde staan hun twee landgenoten bij het podium op te wachten. Waar in de dagen in de aanloop naar deze olympische tijdrit alles werd gedaan om Filippo Ganna en Joshua Tarling met hun specifieke voorbereiding als de grote favorieten naar voren te schuiven, blijken beide Belgen alle inspanningen in de Tour de France te verzilveren.
In de persconferentie in het Grand Palais luistert Van Aert alweer nauwgezet naar zijn foodcoach en verorbert achter de desk nog een pasta. Iets dat met groot genoegen door Evenepoel wordt aanschouwd. Wanneer Van Aert vertelt dat het dichte voorwiel hem volgens testen in de windtunnel 17 watt extra oplevert, zijn de ogen van de nieuwe olympisch kampioen echter weer gespitst. Het typeert de kampioen in hem, die in alles op en top professioneel wil zijn. Dat heeft hem in het tijdrijden zo ver gebracht, al lijkt het wanneer je hem in de houding op de tijdritfiets ziet zitten alsof hij op zo’n ‘aeromonster’ is geboren.
Remco Evenepoel kijkt toe hoe Wout van Aert een pasta eet tijdens de persconferentie. Foto: Raymond Kerckhoffs
Nee, een week eerder had Evenepoel in Nice na een zware Tour de France niet durven dromen over een olympische titel. “In Nice was ik vooral bezig met mijn derde plek in de Tour te vieren”, vertelt hij. “We hebben die avond tot half vijf in de ochtend gefeest, waarna ik vrijwel de hele maandag op bed heb gelegen. Al ben ik die avond wel nog in een restaurant gaan eten.”
Op de dinsdag maakte Evenepoel alweer een tocht op de fiets om vervolgens richting Parijs te reizen. Daar stond woensdag de verkenning van het tijdritparcours op het programma. “Vervolgens heb ik weer een lange nacht goed kunnen slapen. Pas vrijdag begon ik me weer fris te voelen. Vorige week had ik niet verwacht dat ik nu alweer zo’n prestatie kon neerzetten, maar de afgelopen twee dagen begon ik er opnieuw in te geloven. Ik merkte dat er nog altijd iets in de tank zat. Die laatste twee dagen op de fiets gaven me de boost in vertrouwen die ik nog nodig had.”
Evenepoel sprak in de aanloop naar deze tijdrit over de ‘shitroads’ van Parijs met de veel gaten in de weg. “Ja, het waren heel slechte wegen. Nu ik gewonnen heb, interesseert dat me helemaal niet meer”, is hij kort en duidelijk.
De mixed-emoties voorbij de finish kan hij wel verklaren. “De weg naar de Tour was door de valpartij in het Baskenland heel zwaar. Ik kwam krap in de tijd te zitten om nog op tijd in optimale conditie naar de Tour te kunnen afreizen. Het waren zware maanden met de twee trainingskampen en de Tour. Uiteindelijk ben ik bijna een half jaar van huis geweest om mijn dromen te realiseren. Alleen na de Tour heb ik dus twee dagen van de kwaliteit van het leven kunnen genieten. Om zo’n goede tijdrit na zo’n zware Tour te rijden had ik niet echt verwacht, al moet ik zeggen dat het ook niet helemaal onverwacht komt. Dit gaat zeker een magisch moment in mijn leven zijn.”
Remco Evenepoel vol emoties na zijn gouden tijdrit op Olympische Spelen. Foto: Raymond Kerckhoffs
Waar in het 34,2 kilometer lange traject Evenepoel het verschil naar zijn concurrenten Filippo Ganna (15 sec), Wout van Aert (25 seconden) en Joshua Tarling (27 seconden) heeft gemaakt, kan hij niet exact duiden. “Ik heb in de bochten niet voor de volle honderd procent risico’s genomen, al ging ik er ook niet langzaam door. Ik kreeg onderweg de tijdsverschillen door, maar pas in de laatste kilometer realiseerde ik me dat de overwinning voor het grijpen lag.”
Afvinken
“Deze olympische titel betekent heel veel voor mij”, vervolgt hij zijn verhaal. “Je krijgt maar eens in de vier jaar de kans om olympisch kampioen te worden. Dit was ook nog de laatste titel die ik als tijdrijder moest winnen. Die lijst heb ik nu afgevinkt. Wat het extra mooi maakt is dat ik dit goud win na een fantastische Tour en daarbij ook nog met twee andere legendes uit de wielersport op het podium sta.”
Een podium dat voor België sowieso historisch is. Voor het eerst sinds 1952 (wegwedstrijd wielrennen waar André Noyelle en Robert Grondelaers goud en zilver veroverden) heeft België weer twee medailles behaald op een olympisch onderdeel. “Dat is toch fantastisch dat wij hier naar meer dan zeventig jaar met goud en brons staan”, benadrukt Evenepoel. “Iedereen verwacht in ons thuisland heel veel van ons. Om dan iedere keer te leveren, is niet makkelijk. Wij doen er het maximale aan om onze dromen te realiseren. Het is mooi om dit nu samen met Wout waar te maken.”
Remco Evenepoel. Foto: Cor Vos
Evenepoel is nog altijd pas 24 jaar, maar zijn palmares is inmiddels al rijkelijk gevuld. Dat is iets wat de ‘Ket van Schepdaal’ zich heel goed realiseert. “Toch lijkt het voor de buitenwereld nooit genoeg te zijn. Ik ben echter heel trots wat ik op mijn jonge leeftijd al heb bereikt en heb weten op te bouwen. En ik weet ook heel goed wat ik nog allemaal wil.”
De olympische wegwedstrijd volgende week zondag is zijn volgende doel. Of hij net als in Nice nu in Parijs zijn gouden medaille op de tijdrit al gaat vieren, spreekt hij tegen. “Wout en ik zullen vanavond de nodige verplichtingen hebben. Natuurlijk hopen we ons succes een beetje te vieren, maar we gaan zeker niet te veel feesten. Nee, laten we eerst ons best doen om volgende week een extra groot feest te kunnen organiseren.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.