Interview De volgende in het rijtje van Belgische profrenners die nog zonder ploeg zitten voor 2024: Rémy Mertz. De 28-jarige renner heeft er drie jaar bij Bingoal WB opzitten, maar krijgt daar geen nieuw contract meer. “En nu? Stilaan begin ik het geloof wat te verliezen”, zegt Mertz. Bij WielerFlits doet hij het verhaal van zijn woelige carrière.

Mertz is niet de grootste naam in het profpeloton, maar gaat toch al van 2017 mee. De Luxemburgse Waal werd toen als talentvolle heuvelspecialist met goede klimmersbenen binnengehaald bij Lotto Soudal. “Als ik daar nu op terugkijk, denk ik dat ik toen nog niet matuur genoeg was voor die stap. Ik was jong, en onder de indruk van onze bekende kopmannen. Ik trainde om hen aan overwinningen te helpen, maar bij de ploeg waren ze altijd tevreden. Ik ben dus niet in onmin vertrokken. Maar na vier jaar mocht ik mijn eigen kans gaan bij Bingoal WB.”

Met die transfer ontpopte Mertz zich als kopman in de lastige wedstrijden net onder het hoogste niveau. In de Vuelta a Comunitat Valenciana smeet hij zich als zevende tussen gevestigde namen als Enric Mas en Victor Lafay. Vorig jaar pakte hij knappe derde plaatsen in Per Sempre Alfredo en een lastige rit in de Coppi e Bartali, aan de zijde van Marc Hirschi, Ethan Hayter en Mathieu van der Poel.

Fouten gemaakt
Mertz kijkt er met gemengde gevoelens op terug. “Het doel was om bij Bingoal WB een nieuwe stap vooruit te zetten. De eerste twee jaar lukte dat aardig, maar het was toch ook wat wennen, als je net van een professioneel WorldTeam als Lotto Soudal komt. Doorheen de tijd begon ik steeds meer aan mijn nieuwe omgeving te wennen. Ik was echt gemotiveerd om er iets van te maken, want ik voelde dat ik als renner nog kon verbeteren. Alleen speelden dit jaar steeds vaker een ziekte of blessures de kop op. Als dat niet gebeurt, zit ik in een heel andere situatie.”

Mertz tijdens het trainingskamp van Bingoal WB – foto: Cor Vos

Al zijn er volgens Mertz ook fouten gemaakt. “Ik heb zes jaar op dezelfde manier getraind, maar dit jaar kwam er een nieuwe, Engelse trainer bij de ploeg. Zijn visie stond haaks op de manier hoe ik het gewend was. Ik moest tijdens mijn trainingen voor de klassiekers al enorm diep gaan.”

“Ik herinner me een training waarbij ik allemaal all-out oefeningen moest doen bij temperaturen van twee graden Celsius en regen”, gaat Mertz verder. “Daar ben ik te zwaar in het rood gegaan. Ook een eerder moment, dat ik veel te snel weer beginnen trainen na ziekte – zelfs met de antibiotica nog in mijn lijf – zal me wel parten hebben gespeeld. Ik volg altijd de regels en doe wat me wordt gevraagd. Maar dat was juist misschien mijn fout.”

Weinig geloof
Mertz kwam na die die tegenslagen niet meer op zijn oude niveau, waardoor hij moeilijk een nieuwe omgeving vindt. “Het is een jammere situatie. Mijn manager heeft mijn naam bij een paar ploegen genoemd, maar ze waren niet geïnteresseerd. Op dit moment begin ik langzaam te geloven dat het misschien gedaan is, dat komt meer en meer in mijn hoofd geslopen. Het is lastig om erin te blijven geloven, en om zonder doel op pad te gaan. Soms vragen vrienden die wel nog prof zijn me om samen te gaan fietsen, en dan doe ik dat wel. Maar het wordt mentaal steeds lastiger.”

Ook streekgenoot Arnaud De Lie kon de Luxemburgse Waal niet helpen. “Ik trainde de laatste jaren soms met hem. Natuurlijk heb ik hem een berichtje gestuurd, maar hij zit niet in de positie dat hij in de ploeg veel te zeggen heeft. Er is ook al een plekje voor zijn broer. Natuurlijk zou het voor mij een droom zijn om bij de ploeg terug te keren, maar volgens mij zitten de plekjes daar vol. Dat hoor je bij de meeste ploegen, trouwens. Ik hoop echt dat er nog iets uit de bus valt, want fysiek kom ik nu juist op de beste momenten van mijn carrière.”