Nico Dick

• maandag 31 mei 2021 om 07:30

Interview “Dit maakt heel veel emoties los na de twee moeilijke jaren die ik achter de rug heb”, vertelde kersvers Giro-eindwinnaar Egan Bernal op de persconferentie achteraf. “Toegegeven, de periode na mijn Touroverwinning was zwaarder dan het winnen van de wedstrijd zelf. Maar nu ben ik back in the game.”

Hij had al een intens momentje met vriendin Maria Fernanda gehad. Hij was, in de schaduw van de Dom, al luid toegejuicht door een legertje Colombiaanse fans en op het podium had hij – onder de confetti – ook al de Trofeo Senza Fine gekust. Restte Egan Bernal, meer dan een uur nadat hij zegevierend over de finish was gebold, nog een laatste inspanning vooraleer hij echt kon feesten: de afsluitende persconferentie. Maar de Colombiaan deed het met de glimlach en was best openhartig.

Wat betekent het winnen van de Giro voor jou? Je reageerde emotioneel…
“Noem het maar een explosie van emoties. Ik kan het moeilijk beschrijven. Maar het heeft vooral te maken met de moeilijke periode die ik heb meegemaakt na mijn overwinning in de Tour de France in 2019, nu bijna twee jaar geleden.”

Wil je daar iets meer over vertellen?
“Kijk, de Ronde van Frankrijk winnen is de droom van elke jonge renner. Dat was voor mij niet anders, maar het heeft mijn hele leven wel op zijn kop gezet. Ik won de Tour op heel jonge leeftijd (22, red) en dat heeft een enorme impact gehad, ook in Colombia. Ik wist niet meer wat te doen met mijn leven. Ik was helemaal de weg kwijt, net als de motivatie om hard te blijven werken.”

“Ik trainde wel, maar verder was ik niet meer dezelfde Egan als vóór mijn Tourzege. Dat kwam deels ook door een aantal veranderingen in mijn privésituatie. Daar kwamen later ook nog rugproblemen bij. Die zorgden er mee voor dat ik niet kon bewijzen wat ik waard was. Maar ik knokte terug en nu ben ik back in the game. Ik haal opnieuw mijn beste niveau en de honger en de motivatie om nog meer te winnen is groot.”

Hoe kreeg je uiteindelijk opnieuw plezier in het fietsen?
“Het aandeel van onze teammanager Dave Brailsford is daarin belangrijk geweest. Vorig jaar, na mijn opgave in de Tour, zochten we met z’n tweeën een restaurant op en hebben we gezellig gedineerd. Rustig blijven én… fun beleven, drukte hij me op het hart. ‘Leef je uit, dat is je grote kracht’, voegde hij eraan toe. Ik heb geluisterd. En die fun, die heb ik in deze Giro d’Italia teruggevonden. Zelfs al was dat een onnozele bonificatiesprint (Bernal verwijst – mét hartelijke lach – naar het sprintje tegen Evenepoel op weg naar Foligno, red).”

Van welk moment heb je in deze Giro het meeste genoten?
“Er waren meerdere mooie momenten. Ik herinner me de Strade Bianche-etappe naar Montalcino als een geweldige ervaring, maar misschien heb ik vandaag het meest genoten van de stem van mijn coach, die tijdens de tijdrit in de volgwagen zat. Hij heeft me de hele rit lang de rust gegeven die ik nodig had.”

Wat was achteraf gezien je moeilijkste moment?
“Zonder twijfel de etappe van gisteren (zaterdag, red), toen Damiano Caruso aanviel. Het ging in die fase allemaal heel snel. Gelukkig had ik nog enkele ploegmaats bij me. Onder meer Jonathan Castroviejo heeft een belangrijke rol gespeeld. En Dani Martínez uiteraard, waar ik elke dag kon op rekenen.”

Wat nu? Naar verluidt is het niet jouw doel om een bepaalde grote ronde meerdere keren te winnen, maar verkies je om zowel Tour, Giro én Vuelta één keer te winnen en je dan terug te trekken in Colombia om er journalist te worden?
“Ik won intussen een Tour en een Giro, dus nu wil ik vooral focussen op het winnen van de Vuelta. Dat klopt. En ja, het is ook zo dat ik in het verleden gedacht heb aan een job als journalist, maar nu denk ik vooral aan een leven thuis met mijn dieren: mijn drie honden, een koe en de kippen. Samen met mijn vriendin en mijn familie. Ik heb echt niet zoveel nodig om gelukkig te zijn. Het geluk zit in de kleine dingen, zeker niet in het materiële.”

Kan je de Tour en de Giro in hetzelfde jaar winnen, denk je?
“Dat is niet iets voor mij, vrees ik. Ik ben nu bijvoorbeeld helemaal leeg. Ik denk zelfs niet dat ik in de Ronde van Frankrijk van start zou kunnen gaan.”

Bernal kust de Trofeo Senza Fine – foto: Cor Vos