Raymond Kerckhoffs

• donderdag 12 september 2024 om 09:00

Interview Na zijn zesde plek in de Giro d’Italia leefde Thymen Arensman 2,5 maand als een monnik voor zijn sport om ook in de Vuelta a España een kort klassement te rijden. In de Spaanse ronde sluimerde het coronavirus een week lang in zijn lijf en vrat letterlijk al zijn energie op. Zwaar teleurgesteld moest de Nederlander in dienst van INEOS Grenadiers na tien dagen opgeven. Het deed ook het besef bij hem aanwakkeren dat hij zijn sport misschien wel op een manier moet aanpakken.

De glimlach krult weer rond zijn mondhoeken. In een jaar waar teleurstellingen zelfs zijn zesde plek in het eindklassement van de Giro d’Italia overschaduwen, is de zoektocht naar het plezier zeker zo belangrijk als de speurtocht naar de in de wielersport heilig verklaarde ‘marginal gains’. Zoals het mentale aspect nog altijd in het wielrennen een ondergeschoven kindje is.

Zonder twijfel is Thymen Arensman momenteel Nederlands beste ronderenner. Zijn tweede plek in de Tour de l’Avenir in 2018 op 18-jarge leeftijd achter niemand minder dan Tadej Pogacar was een bewijs van zijn talent. Zijn vijfde plek in de Vuelta a España (2022) en zesde plekken in de Giro d’Italia (2023 en 2024) bevestigen dat hij mee doet in de top van het rondewerk. De tegenwoordig in Andorra woonachtige Gelderlander kan bergop met de besten mee en ook in de tijdritten plaatst hij zich tussen eersten.

Arensman in actie op het EK in Belgisch Limburg – foto: Cor Vos

Na zijn vijfde plek op het EK tijdrijden in Hasselt was Arensman woensdagavond openhartig. Het positieve resultaat tegen de klok in Belgisch Limburg had hij niet meteen verwacht. “Mijn voorbereiding was niet ideaal en het vlakke parcours was ook niet op mijn lijf geschreven.”

Bovenal: de periode na zijn opgave in de Vuelta a España was heel zwaar. “Ik was heel verdrietig. Het zat echt wel heel diep. Ik had een doel van de Vuelta gemaakt en me heel goed voorbereid. Ik voelde me goed. Tijdens de hoogtestage merkte ik dat ik meer aan kon dan op andere trainingskampen. Dat extra rondje, of een extra blok waar ik anders al eens voor afhaakte, dat kon ik nu wel aan.”

In de put
“Ik had enorm veel zin in de Vuelta en had ook de nodige verwachtingen. Toen ik moest opgeven, zat ik echt wel in de put. Ik heb het nog vrij lang proberen te rekken, maar ik was gewoon ziek. Op het laatst had ik helemaal geen energie meer. Het deed heel veel pijn om op te geven.”

Arensman benadrukt dat het niveau in de grote rondes tegenwoordig heel hoog ligt. “Er waren mensen die me vroegen waarom ik tussen de Giro en de Vuelta geen andere wedstrijden heb gereden. Maar je moet gewoon die hoogtestages volgen en in de aanloop wekenlang met die intensieve trainingen en ook met een voedingspatroon bezig zijn om mee te kunnen doen met de besten.”

“Ik heb na de Giro d’Italia 2,5 maand toegewerkt naar de Vuelta en in die periode super hard gewerkt. En ook weer weken boven op een berg getraind. Dan doet het pijn als je de eerste week in de Vuelta al voelt dat het niet super gaat. Ik voelde dat er iets mis was. In het tweede weekend werd ik echt ziek. Als je maandenlang enorm veel hebt opgeofferd om in de Vuelta goed te zijn, dan doet het veel pijn als daar door ziekte niks uitkomt. Mentaal en fysiek heb ik een week lang last gehad van de corona symptomen. Op het laatst ging het niet meer. Dan is het lastig om na zo’n periode de knop weer om te zetten. Ik was blij dat ik dit EK tijdrijden als een klein doel kon stellen. Dat ik weer iets had om naar toe te werken.”

Arensman kende door een coronabesmetting een zeer frustrerende Vuelta – foto: Cor Vos

Arensman erkent dat het in die periode belangrijk was om het plezier in het wielrennen weer terug te vinden. “Zeker wanneer je altijd voor de klassementen in grote rondes gaat. Daar moet je zoveel voor opofferen en zo vaak boven op een berg zitten. Er komt zoveel meer bij kijken: stress, druk, continue goed gepositioneerd zitten, elke dag opletten dat je nergens tijd verliest. Dan is het belangrijk dat je ook plezier uit het wielrennen haalt.”

Met alle respect voor de marginal gains, maar is plezier hebben in de sport niet het allerbelangrijkste?
“Ja, plezier hebben is het belangrijkste. De Giro d’Italia was uiteindelijk wel goed. Al heb ik ook heel veel lessen uit die ronde getrokken. Mijn bloedwaardes waren in het begin van de Giro superslecht, daardoor presteerde ik minder in de eerste twee ritten. Ik heb richting de Giro té hard gewerkt. Was té gefocust. Heb té veel gedaan en wilde qua gewicht té licht zijn.”

“Het plezier was daardoor ook een beetje verloren gegaan. Na de Giro was ik niet echt happy. Vervolgens komt dan die domper van de Vuelta er nog bovenop. Als je fysiek en mentaal altijd op de limiet zit, dan is het lastig om dit vak nog jarenlang vol te houden.”

Arensman snapt dat hij het af en toe anders moet aanpakken. Dat hij ook op bepaalde momenten uit het keurslijf moet kunnen stappen. Daarom heeft hij de komende dagen een biketrip gepland.

“Met de auto vertrek ik daags na dit EK tijdrijden terug naar Andorra. Het is vervolgens de bedoeling dat ik met de broer van mijn vriendin op de fiets terug rij naar Nederland. Met een grote tas achter op de fiets, een tas tussen de stang en nog een tasje op het stuur om toch de nodige zaken voor onderweg bij ons te hebben.”

Een groot avontuur
“De route hebben we nog niet uitgestippeld. We slapen de eerste nacht in Andorra en vervolgens heb ik onderweg alleen afgesproken dat we een nacht bij Romain Bardet kunnen slapen, die sinds mijn tijd bij Team DSM een goede vriend van mij is. Maar verder is het een groot avontuur. Waar we de andere nachten slapen? Geen idee. Misschien dat we bij mensen aankloppen. “

“Dit is iets waar ik altijd naar heb uitgekeken. Trekken door heel Frankrijk. Nieuwe wegen ontdekken. Mensen ontmoeten. Genieten van alles wat je onderweg tegen komt. Het is een beetje de romantiek van de sport. Ik kijk daar enorm naar uit. Dit is iets dat ik misschien in de toekomst vaker wil doen. Ik hoop hier ook lessen uit te trekken

Arensman reed dit jaar een goed klassement in de Giro – foto: Cor Vos

Ik zal vervolgens met mijn team moeten bekijken of dergelijke biketrips vaker in mijn trainingen zijn in te plannen.”

Arensman heeft voor deze fietstocht zelfs het WK in Zürich op voorhand al afgezegd bij bondscoach Koos Moerenhout. “Ik wilde deze trektocht echt proberen. Al ga ik na deze tocht wel enkele Italiaanse klassiekers rijden. Welke wedstrijden precies is nog niet met de ploeg afgestemd. Al zal daar waarschijnlijk wel de Ronde van Lombardije bij zitten. Een prachtige koers. Ik kijk nu weer uit naar de laatste weken van het seizoen.”

Vraag is natuurlijk of Arensman die hele focus op de klassementen van de grote rondes niet een beetje los moet laten? Gewoon ook kleinere rittenkoersen rijden en er daar vol invliegen, zodat het wedstrijdplezier er ook is.

“Misschien klopt dat wel een beetje. Zoals ik dat ook de eerste jaren bij de profs deed. Dat is iets waar ik zeker met het team over ga praten. Al is het anderzijds ook zo dat het team me betaalt om een klassement in een grote ronde te rijden. Eens kijken of we daar een mooie mix in kunnen vinden. Ik ben daar wel een voorstander van.”