zondag 9 maart 2025 om 15:18

Oppermachtige Tim Merlier slaat meteen toe in openingsrit Parijs-Nice

Tim Merlier heeft de openingsrit van Parijs-Nice op zijn naam geschreven. De Europees kampioen was veruit de snelste in de massasprint. Arnaud Démare werd tweede, Alberto Dainese derde.

De 83ste editie van Parijs-Nice begon met een etappe van en naar Le Perray-en-Yvelines. De openingsrit viel te omschrijven als verraderlijk, want het ging de hele dag op en af. Over een afstand van 156,5 kilometer moeten de renners zo’n 2.600 hoogtemeters overwinnen. De laatste scherprechter was een ongecategoriseerd klimmetje van 900 meter (gemiddeld 6,9%) naar Les Mesnuls. Daarna volgden nog negen, zo goed als vlakke kilometers.

Van der Hoorn en co krijgen geen ruimte
Taco van der Hoorn (Intermarché-Wanty) zag blijkbaar kansen, want de Nederlandse rasaanvaller koos in de openingsfase het hazenpad. Dat deed hij samen met Alexandre Delettre (TotalEnergies) en Samuel Fernández (Caja Rural-Seguros RGA). Het peloton gaf de drie echter bijzonder weinig ruimte. Tweeënhalve minuut, meer kregen ze niet. En daar was op zestig kilometer van het einde nog maar dertig seconden van over.

Van der Hoorn in het offensief – foto: Cor Vos

Fernández demarreerde op dat moment en Delettre reageerde, maar Van der Hoorn liet de twee gaan. Hij zag het zinloze van de onderneming in. Niet veel later was dat ook duidelijk voor Fernández en Delettre: ze werden op een kleine vijftig kilometer van de streep ingerekend. Het peloton bleef daarop lange tijd gesloten. Richting de Côte de Villiers-Saint-Frédéric (1,2 km aan 6.8%) ging het tempo de hoogte in. Zouden we op deze laatste officiële helling actie zien?

Alaphilippe probeert het
Tudor deed in ieder geval een eerste aanzet. Marco Haller trok door met zijn kopman Julian Alaphilippe in het wiel. Victor Campenaerts nam daarna over, maar net voor de top schoot Alaphilippe toch weg. Matteo Jorgenson reageerde en ook de rest van het peloton zat kort. Tot echte verschillen leidde de aanval van Alaphilippe dus niet, al was de geloste Alexander Kristoff wel even op achtervolgen aangewezen. Maar de Noor kon met hulp van zijn ploeggenoten weer terugkeren.

Het peloton bleef lang gesloten – foto: Cor Vos

Kristoff en de andere snelle mannen moesten echter nog een keer aan de bak voordat ze echt konden gaan sprinten. Er was immers nog de klim naar Les Mesnuls. En daar versnelde Santiago Buitrago, die in eerste instantie enkel Powless, Jorgenson en Brandon McNulty meekreeg. Alaphilippe had even zitten slapen, maar dichtte de bres. Hij nam daarbij de rest van het peloton op sleeptouw. Er volgde een sprintje, want op de top waren zes, vier en twee bonificatieseconden te bemachtigen. Jhonatan Narváez kwam als eerste boven, voor Jorgenson en Magnus Sheffield.

Verrast drietal het pak?
Narváez zette daarna door en ook Jorgenson en Sheffield wilden wel koersen, maar al snel keerde de rest terug. Daarmee waren de schermutselingen nog niet voorbij. Joshua Tarling koos een goed moment om aan te vallen en kreeg twee renners mee: Matteo Trentin en Mattias Skjelmose. Laatstgenoemde draaide niet mee, omdat hij Mads Pedersen achter zich had, maar Tarling en Trentin gaven het volle pond. Het drietal pakte zo’n tien seconden. Een mooi gaatje, met nog minder dan vijf kilometer te gaan.

Toch zouden ze het niet halen. Door het werk van onder meer Visma | Lease a Bike en Jayco AlUla was het op drie kilometer van de finish over en uit voor Tarling, Trentin en Skjelmose. Het zou toch een sprint worden in Le Perray-en-Yvelines. In de laatste kilometer buitelden de sprintersploegen over elkaar heen. Het was Bert Van Lerberghe die richting de laatste rechte lijn de kop nam. Zijn sprinter Tim Merlier zat iets verder, maar wist er in de laatste honderden meters toch uit te komen.

De Europees kampioen bleek vervolgens veruit de snelste. Hij schreef zo de openingsrit op zijn naam. Arnaud Démare sprintte naar de tweede plaats, terwijl Alberto Dainese beslag legde op de derde plek.