Video Oscar Onley heeft zijn seizoen kunnen afsluiten zoals hij het in januari ook al begon: met een uitschieter op WorldTour-niveau. Destijds won hij de Tour Down Under-etappe met finish bovenop de iconische Willunga Hill, deze week pakte hij in de Tour of Guangxi uit met een tweede plaats op de beslissende klim naar Nongla, na Lennert Van Eetvelt. “Eindelijk kan ik gewoon veel wedstrijden op rij uitrijden en goed trainen, zonder blessures. Dat heeft dit najaar het verschil gemaakt”, stelt de Britse tweedejaarsprof voor onze camera.

“We kwamen naar China met Max Poole voor het klassement”, legt Onley uit. “Ik was een back-up en zou helpen waar ik kon. Maar hij voelde zich niet goed onderweg naar Nongla, het is ook geen klim die hem goed ligt. Ik heb de kans gekregen en gepakt. Ik kende de klim ook nog van het jaar voordien, dat heeft me geholpen. Ook wist ik waar ik wilde aangaan, maar ik weet ook hoe sterk Lenny is. Ik verwachtte wel dat hij bij mij ging kunnen blijven, maar hij had in de laatste meters nog ietsje meer over om me te overtreffen.”

• 

  15 apr

  Lees ook Oscar Onley breekt sleutelbeen voor derde keer in acht maanden: "How many fckn times?"

  15 apr

Voor de 22-jarige groeibriljant van dsm-firmenich PostNL betekent het podium in Guangxi meteen ook een mijlpaal in zijn prille loopbaan. “Het is mijn eerste podium in een WorldTour-rondje. Realistisch gezien is het niet de grootste wedstrijd, maar nog altijd WorldTour. Er zijn veel goede jongens en het is leuk om het seizoen te finishen op deze manier. Het is een lang seizoen geweest, dat voel ik nu wel in de benen. Maar in de meeste WorldTour-koersen waar ik dit jaar heb gereden, heb ik mezelf ook kunnen tonen. Ik heb wel een beetje pech gehad, maar ik kan zeggen dat ik redelijk consistent ben kunnen blijven doorheen het jaar.”

Duo met Max Poole
Het valt wel op dat Onley dat vaak deed op korte klimmetjes, zoals in Guangxi en Down Under. “Maar in de Ronde van Zwitserland heb ik getoond dat ik ook iets kan op de langere beklimmingen. Adam Yates en Joao Almeida waren daar op een ander niveau. Ik wil me volgend jaar eerst focussen op de Ardennen. Dat was ook dit jaar initieel het plan, maar ik brak vlak ervoor mijn sleutelbeen. Die klassiekers moeten me goed liggen, net als de rondes van één week in de WorldTour. Ik wil me blijven ontwikkelen zodat ik ook voor de klassementen in grote rondes kan gaan. Dat is wat ik ooit wil bereiken, maar ik weet niet hoe ver ik daar nu vanaf sta.”

Onley na zijn zege op Willunga Hill – foto: Cor Vos

In zijn eerste Tour de France kreeg Onley toch al een kleine indicatie. “Ik heb daar heel veel van geleerd. Het was een heel goede ervaring om op het hoogste niveau ooit rond te rijden. Het was anders dan elke andere WorldTour-koers die ik had gedaan. Ik kan daar echt dingen uit meenemen richting volgend jaar, qua training en koersprogramma. En ook daarna heb ik echt nog een stap gemaakt. Ik voel me nu wel vrij vermoeid, maar het valt wel op dat ik sindsdien de goede resultaten opstapel.”

Zijn één jaar jongere ploeggenoot Max Poole deed dan weer hetzelfde in het Vuelta a España. Zij lijken – allebei met een overeenkomst tot 2027 – de toekomst van dsm-firmenich PostNL. “We zijn een goed duo, we zijn goede vrienden en het is heel leuk om samen te koersen. Natuurlijk heeft hij ook geen gemakkelijk jaar gehad, hij heeft er lang uitgelegen met een gebroken elleboog. Maar Max is terug en heeft in de Vuelta getoond dat hij in orde is. Op die langere beklimmingen kan hij meer, die liggen hem wat beter. In de toekomst kunnen we beide kaarten uitspelen, dat is heel opwindend.”

Geen pech meer
Onley lijkt in ieder geval een renner die weet wat hij wil, te beginnen met 2025. “Ik denk dat mijn volgende stap wordt om te proberen constant te blijven in de rondes van een week. Daarin moet ik mikken op podia in de meest belangrijke van die rondjes. Ik weet nog niet welke grote ronde ik ga doen, maar in één van de drie zal ik wellicht voor een ritzege gaan. Ik heb dit seizoen wel alvast geleerd dat het zwaar is om voor ontsnappingen te gaan in de Tour. Iedereen wil mee zijn en er zijn maar weinig dagen waarin de vlucht voorop blijft. Maar we moeten het op die manier wel zeker blijven proberen.”

Oscar Onley (in de witte trui) tijdens de slotrit van de Tour of Guangxi – foto: Cor Vos

“Ik zit ook al met het WK in Rwanda in mijn hoofd, op een zwaar parcours. Dit jaar heeft me vertrouwen gegeven dat ik het ook kan in een lange koers. Ik zag het licht pas uitgaan in de laatste ronde. Maar na nog een jaar extra trainen en koersen zou ik die kloof misschien kunnen dichten. Het is ook zaak om minder pech te hebben. Dit najaar heb ik eindelijk de kans gehad om gewoon wedstrijden te kunnen uitrijden en goed te kunnen herstellen tussen die koersen, goed trainen. Dat heeft het verschil gemaakt vanaf de Ronde van Zwitserland. Ook mentaal is het belangrijk. Dat neem ik mee naar 2025.”