Parijs 2024: Tom Pidcock verlengt olympische titel MTB na bloedstollend duel met thuisrijder Koretzky
Foto: Cor Vos
maandag 29 juli 2024 om 15:38

Parijs 2024: Tom Pidcock verlengt olympische titel MTB na bloedstollend duel met thuisrijder Koretzky

Topfavoriet Tom Pidcock heeft zijn olympische titel in het mountainbiken verlengd. In Parijs was de 24-jarige Brit de beste na een spannend duel met Fransman Victor Koretzky. De Zuid-Afrikaan Alan Hatherly legde beslag op het brons. Pidcock stond na een vroege lekke band voor een lange achtervolging, maar kon het alsnog afwerken.

Na de tumultueuze vrouwenwedstrijd van zondag, was het maandagnamiddag rond de klok van 14.00 uur tijd voor de mannen op de mountainbike op de Olympische Spelen. Met wereldkampioen Tom Pidcock aan de start was er op voorhand een topfavoriet. Hij verdedigde zijn titel uit Tokio, wereldkampioen op de weg Mathieu van der Poel twijfelde lang over deelname maar stond niet aan de start.

De start was zoals altijd chaotisch, maar de Amerikaan Riley Amos kwam als beste uit het pak. Hij nam het grootste deel van de openingsronde voor zijn rekening aan een relatief gematigd tempo. De Zuid-Afrikaan Alan Hatherly zat goed in zijn spoor, net als zowat alle Zwitserse en Franse favorieten. Tom Pidcock had een iets moeizamere start. De Brit verkeerde na een halve ronde op positie twaalf, op evenveel seconden van de leiders. Nog geen man overboord dus.

Ronde twee was het toertje van Hatherly, maar ook hij ging niet écht aanvallen. De Zuid-Afrikaan reed vooral een doorgedreven tempo, waardoor er nog een tiental renners in zijn spoor zaten. Ook de Zwitsers Mathias Flückiger en Nino Schurter gingen even overnemen, maar op een aanval was het wachten. Pidcock was intussen wel knap opgeschoven naar de top-3.

Koretzky reed lang alleen aan de leiding – foto: Cor Vos

Aanval én ongelukkige lekke band Pidcock
Na 28 minuten koers was het ook de uittredende olympische kampioen zelf die de debatten deze keer écht opende. Mathias Flückiger zat perfect in het wiel toen Pidcock op Elancourt Hill stevig uithaalde. Ook Victor Koretzky ging goed mee, maar daarachter moesten de meeste renners gaan zitten. Te meer omdat er aan de krachten van Pidcock maar geen einde leek te komen. De Brit vroeg niet eens om een overname, en bleef met name Koretzky onder druk zetten. Flückiger begaf daarentegen al snel en moest de twee laten rijden.

Opschudding echter een tiental minuten later. Plots moest wereldkampioen Pidcock afstappen op een technische hindernis. Even later bleek waarom: in de materiaalpost stond hij stil met een lekke voorband. Net zoals Puck Pieterse gisteren, moest hij lang wachten vooraleer hij goed en wel geholpen werd. Ook nu was immers een snelle fietswissel niet toegestaan, en moest Pidcock wachten op een wielwissel. Dat kostte hem zeeën van tijd: toen hij terug vertrok vertoefde de Brit plots op 38 seconden in positie 9.

Dat gaf Koretzky, die door al het geharrewar achter zich plots alleen voorop kwam te rijden, natuurlijk vleugels. De Fransman werd in Parijs opgehitst door zijn thuispubliek en vond zijn eigen ritme. Alleen Zuid-Afrikaan Hatherly bleef hem op dat moment nog binnen het vizier houden. Hatherly vertoefde constant op tien à vijftien seconden van de eenzame leider Koretzky.

Pidcock vertoefde intussen in een groep met een tal van schaduwfavorieten, waar hij even op adem moest komen en misschien wel terug wat in zijn ritme geraken. Een rondje had de Brit daarvoor nodig, waarin hij op een achterstand van een dikke halve minuut bleef hangen. Pas na een uur koers was Pidcock weer bijna de oude, en begon hij aan zijn rush. De Brit was immers voor niets minder dan goud naar Parijs afgezakt.

De slotronde in met z’n drieën – foto: Cor Vos

Waanzinnige slotronde
Op nog geen rondje tijd dichtte Pidcock de kloof naar Hatherly met een indrukwekkende versnelling op Elancourt Hill. En niet veel later moest ook Koretzky eraan geloven. Pidcock dacht meteen door te trekken en de Fransman los te gooien, maar Koretzky had duidelijk ook nog iets over. Zelfs Hathetly kon blijven aanpikken, waardoor we met de drie tenoren de slotronde indoken.

Daarin gooide opnieuw Pidcock vanaf seconde één de knuppel in het hoenderhok. De Brit bleef maar helling na helling versnellen, maar vooral Koretzky bleef wel verrassend dicht op zijn wiel plakken. Tot de Fransman halverwege zijn moment gekomen achtte. Op de lastigste helling van het parcours sprintte hij Pidcock niet alleen voorbij, maar gooide hij hem ook los. De Brit leek over een heel lastig moment te beschikken.

Wonder boven wonder zat Pidcock even later – mogelijks door een stuurfout van Koretzky buiten beeld – weer op kop. Maar ook nu gaf Koretzky zich niet gewonnen. Opgejut door zijn thuispubliek zette hij aanval nummer twee in. Pidcock plooide op zijn beurt echter niet, en dook via een alternatieve route in het allerlaatste stukje bos – zij aan zij – opnieuw voorbij Koretzky. Die laatste was zo verrast dat hij even het evenwicht verloor, iets waarvan hij niet meer zou herstellen. Een dolblije Pidcock mocht zo terug juichen.

EENDAG

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.