Pauwels Sauzen-Bingoal won nog geen klassementscross: “Ze willen soms té graag”
Interview Het komt soms aan op details, en dat mocht veldritploeg Pauwels Sauzen-Bingoal afgelopen weekend weer aan den lijve ondervinden. Ploegmanager Jurgen Mettepenningen wacht zo nog steeds op de eerste zege van het seizoen in een klassementscross, maar blijft positief voor de microfoon van WielerFlits.
Zaterdagnamiddag in Merksplas maakte Michael Vanthourenhout tot de laatste halve ronde de koers, om dan alsnog te plafonneren en op plaats vijf te belanden. In Hamme – dichtbij Mettepenningen thuis – deed Belgisch kampioen Eli Iserbyt een dag later nog straffer met de zilveren medaille, maar hij kwam misschien de procenten te kort die hij verloor na een botsing met een fotograaf die hem ten val bracht.
Het zijn maar twee voorbeelden van de kwelduivel die Pauwels Sauzen-Bingoal al het hele seizoensbegin lijkt te teisteren. Vooral Iserbyt moest al wat doorstaan: een schorsing van enkele crossen na een akkefietje met Ryan Kamp, een biergooier op de Koppenberg en ettelijke kleine valpartijtjes. Drie keer op rij viel hij naast het podium, iets wat niet de gewoonte is van de sterke Belgische kampioen, maar in Hamme was het ondanks die aanvaring met een fotograaf toch weer gelukt – zij het op de dichtste ereplaats.
Weerbare Iserbyt
“Eli levert een topprestatie”, vindt Mettepenningen. “Hij had de benen om te winnen, zonder die val. Het moet hem mentaal een boost geven dat die conditie op heel korte tijd een paar procenten gegroeid is. Na de valpartijen in Niel en Lokeren, levert hij opnieuw een topprestatie. Dat maakt ons gelukkig en het laat ons ook met vertrouwen naar die komende weken toeleven. Het is alleen jammer dat we die kleine tegenslagen blijven tegenkomen. Die beslissen over winst of verlies. Je kunt daar niet naast, laat ons hopen dat we bespaard van pech blijven en nog eens kunnen uitpakken met een overwinning.”

De twee kopmannen blijven zich volledig geven – foto: Cor Vos
De ploegmanager looft vooral de weerbaarheid van zijn kopman. “Eli is mentaal ijzersterk. Niet iedereen zou die opeenvolging van akkefietjes aankunnen. Niet alleen sportief, maar ook extra-sportief. Dan moet je heel sterk gaan, maar Eli gaat heel goed met de situatie om. Hij blijft keihard trainen en keihard werken. Hij reageert op de juiste manier. Zelfs al wordt er in koers veel naar hem gekeken, toch is hij daar. Ik denk dat we nu stilaan de Eli te zien krijgen van het vorige seizoen, dat is veelbelovend voor de komende weken.”
Ook die andere leider van de ploeg, voormalig Europees kampioen Michael Vanthourenhout, kende niet de makkelijkste weken. “Michael had vorig weekend een beetje last van de rug. Hij heeft dat laten losmaken na Lokeren, waardoor hij in Niel al wat beterschap toonde. In Merksplas was hij heel sterk tot de laatste halve ronde. Alleen toonde hij zich misschien iets te gretig.”
Té graag willen
Het is een fenomeen dat Mettepenningen ook in andere wedstrijden al zag van zijn jongens. “Het is logisch dat ze op die manier rondrijden. Die jongens willen natuurlijk heel graag die eerste klassementscross voor de ploeg binnenhalen. Daardoor zijn ze heel gretig en proberen ze om iets sneller in de koers komen. Ze moeten soms meer afwachten naar de finale toe. Anderzijds, ik zie liever dit dan dat ze heel passief koersen en zich niet laten zien. Ik zie liever renners die gemotiveerd zijn, waar voor hun geld geven en zich tonen aan de mensen. Dat doen ze heel goed.”
Mettepenningen wil dan ook niet panikeren. “We moeten gewoon rustig blijven, het seizoen is nog lang. Er komen nog belangrijke weken met mooie crossen aan. Laat ons hopen dat we daar één of twee van kunnen meepikken. Dan is alles weer vergeten. De eerste winnen is soms lastiger dan de tweede”, legt de Oost-Vlaming uit.
“Sowieso staat hier geen ontevreden manager. Oké, we winnen misschien iets minder. Maar die jongens werken superhard voor hun job. Ze doen er alles aan. En het lukt soms net niet om te winnen, maar net wel om een podium te rijden. Dat is ook mooi.”
Eli Iserbyt: “Ik mis vooral zelfvertrouwen”
Ook Iserbyt zelf kon wel leven met zijn ereplaats, al was er natuurlijk sprake van teleurstelling. “In de laatste drie ronden zag ik dat Lars van der Haar (zijn dichtste concurrent in het klassement voor de X2O Badkamers Trofee, red.) op een kloofje zat. Dan ben ik blijven rijden, ongeacht de overwinning. In de laatste ronde kwam het dan heel dichtbij. Dat het dan net niet lukt, is wel zuur.”
Iserbyt reed een verbeten cross. “Ik wilde iets rechtzetten. Het is niet dat ik van de ploeg podiums moét rijden, maar dat is wel de bedoeling. Als het dan drie keer niet is gelukt, ben je extra gebrand. Het was ook een beetje de pijn verbijten na de valpartij. Al bij al was het een mooie dag, maar het was wel supermoeilijk en het mentale vat begint stilaan leeg te geraken.”, stelt de Belgische kampioen.
Fysiek ziet hij in ieder geval weinig problemen. “Het ging in Hamme al beter in de finale dan in de crossen voordien. Ik voel niet dat er iets spectaculair veranderd is, of zo. Conditioneel is het zeker niet slecht, maar soms is het ook het zelfvertrouwen dat mist. In de laatste drie ronden toonde ik gelukkig weer zelfvertrouwen. En dat loont. Daar moet ik op voortbouwen in de komende wedstrijden.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.