JulianDubbeld

• zaterdag 21 augustus 2021 om 17:50

Mads Pedersen heeft een enerverende etappe in de Ronde van Noorwegen gewonnen. Na bijna 160 kilometer koers was de Deen de beste van een uitgedund groepje. Dat was opmerkelijk, aangezien Pedersen even daarvoor nog was teruggepakt na een lange solo. Ethan Hayter maakte wederom indruk en behield zijn leiderstrui.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

De derde etappe in de Ronde van Noorwegen voerde het peloton wederom over enkele pittige Noorse heuvels. Met de Hjelmeland-klim (4,8 km aan 7,1%) en de Heggheim-klim (1,6 km aan 8,3%) als hindernissen probeerden de teams van Ide Schelling (BORA-hansgrohe) en Jumbo-Visma (Mike Teunissen) om leider Hayter overbood te gooien.

Op deze beklimmingen speelde het vuurwerk zich af achter koplopers Xandres Vervloesem, Anthon Charmig, Sebastien Gregnard, Aaron Verwilst, Mads Rahbek en James Fouche, die al vroeg op de dag ten aanval waren getrokken, maar altijd binnen schootafstand bleven.

Al vroeg vuurwerk
Op de op 94 kilometer van de meet gelegen Hjelmeland-klim openden vijftien renners in het groepje der favorieten het bal. Schelling zagen we voor het eerst, evenals Hayter, George Bennett, Jonas Vingegaard, Teunissen, Matthias Skjelmose, Andreas Leknessund en Finn Fisher-Black. Dat leider Hayter meezat, zorgde daarna voor een verlammende werking. Een groep van ongeveer 25 renners kon daarna weer terugkeren.

foto: Cor Vos

Voor de kopgroep betekende dat goed nieuws. Na de Hjelmeland-klim hadden zij nog maar een voorsprong van vijftien krappe seconden, maar op weg naar de Heggheim-klim steeg deze weer tot meer dan een minuut. Toen we op de de Heggheim-klim weer dezelfde film zagen, met deze keer Bennett, Vingegaard en weer Hayter in de hoofdrol, begon de kopgroep te geloven in een ritzege.

Kopgroep na zwaarste heuvels nog steeds vooruit, Vingegaard dicht het gat
Al zouden in de finale op de, al dan niet, kleinere heuvels ongetwijfeld nog aanvallen volgen. Hun voorsprong was in ieder geval weer gestabiliseerd rond de minuut. INEOS Grenadiers herstelde de orde weer voor Hayter met Filippo Ganna en Jonathan Castroviejo, maar op de beklimmingen daarvoor moesten ze telkens passen.

Uiteindelijk bleek een speldenprik van Vingegaard op 22 kilometer van de meet voldoende om het gat te dichten. Op een korte helling poefte hij het met Bennett in zijn wiel dicht en ontbrandde de koers weer even. Nadat beide renners waren teruggepakt, ging Teunissen er vandoor. Ook nu was Hayer weer alert.

foto: Cor Vos

Sterke Pedersen wint sprint, ondanks lange solo
Pedersen kreeg vlak daarna meer ruimte van de leider. De Deen reed ruim vijftien kilometer in de aanval, maar werd door toedoen van Jumbo-Visma in de slotkilometers weer tot de orde geroepen. De Nederlandse ploeg wilde met Teunissen namelijk de rit nog winnen.

Dat moest dan wel in een sprint gebeuren. Enkele aanvallen werden tot slot nog geneutraliseerd, waarna we in Jorpeland gingen sprinten. Opvallend genoeg ging Pedersen er met de winst vandoor. De Deen ging als eerste aan en hield aan de meet Alexander Kristoff en Teunissen af.