Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Pedro Delgado kritisch op Dumoulin: “Niet ambitieus genoeg”
Tom Dumoulin is de afgelopen dagen overspoeld met positieve reacties naar aanleiding van zijn optreden in de Tour de France. Pedro Delgado – winnaar van La Grande Boucle in 1988 – is echter kritischer op de Limburger. “Hij was niet ambitieus genoeg. Hij leek meer bezig te zijn met verdedigen, dan met winnen”, zo laat de Spanjaard weten in gesprek met het Colombiaanse Ciclismointernacional.
Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.Delgado verwijst naar de laatste bergetappe naar Laruns, waarin Dumoulin reageerde op de aanvallen van Primož Roglič. “Hij moest niet reageren op die versnellingen. Het was aan Geraint Thomas om het gat te dichten. Nu hoefde hij zijn gele trui niet te verdedigen. Dat steekt toch wel.”
De oud-renner – tegenwoordig commentator bij de Spaanse zender TVE – is dan ook van mening dat Dumoulin te weinig lef toonde. “Het was aan hem om de leider in de problemen te brengen, maar op een bepaald moment reed hij voor de tweede plaats. Hij was meer bezig met verdedigen, dan met het winnen van de Tour”, is Delgado kritisch.
Over Quintana: “Hij zal de Tour nooit winnen”
De inmiddels 58-jarige Delgado heeft ook een duidelijke mening over Nairo Quintana, een van de teleurstellingen van de voorbije Tour. Jarenlang was de Spanjaard – net als vele andere wielervolgers – ervan overtuigd dat de Colombiaan ooit de Tour zou winnen. Een mening die hij inmiddels heeft bijgesteld.
“Ik dacht lange tijd dat Quintana de allereerste Colombiaanse Tourwinnaar zou worden, maar na deze Tour denk ik dat hij nooit zal winnen. Een nieuwe generatie neemt het over, met Roglič, Dumoulin en Bernal. Die laatste lijkt de kwaliteiten te hebben om de Tour te winnen”, zo besluit Delgado.
Er was deze Tour een duidelijk verschil te zien tussen een aanval van Dumoulin en van Roglic. Als Tom springt houdt hij al vrij snel de benen stil en gaat dan achterom kijken. (Ik hoor José de Cauwer nog roepen ‘nu doorgaan, toon lef man!’) Als Roglic aanvalt blijft hij aardig lang en stoïcijns doorstampen zonder achterom te kijken. Dat laatste vond ik puur genieten. Tom kon echter niet beter helaas en heeft het maximaal mogelijke eruit gehaald.
Want in de Giro was Tom enorm aanvallend aan het rijden?? Wanneer was dat dan precies?
Tom is nu eenmaal een renner die qua kwaliteiten erg te vergelijken is met een Froome en een Wiggins. Heel mooi dat een Nederlander dit klaar weet te spelen, maar niet meteen een renner die zo maar enorme risico's gaat nemen.
En ik heb Tom in de afdaling spectaculair zien aanvallen en bergop heb ik het hem ook zien proberen. Maar hij kreeg ze er niet af.
En is het niet zo dat Delgado de koning van Spanje nodig had om zijn tour overwinning veilig te stellen. Middeltje probenicide dacht ik, tegen jicht helpt het of als maskeringsmiddel tegen anabolen. Geen idee voor welke twee Delgado het gebruikt heeft.
Eens en oneens. Ik had graag gezien dat Dumoulin wat meer gebluft had. Als Roglic echt was weggeraakt had er voor Thomas meer op het spel gestaan dan voor Dumoulin en daar had Tom van kunnen profiteren.
Maar Dumoulin maakt gewoon een andere afweging: hij vindt plek twee belangrijker dan een wedstrijdje bluffen met Thomas aan te gaan. Een valide keuze.
In de Giro van vorig jaar moest hij regelmatig lossen om op hangen er wurgen weer terug te keren of de achterstand beperkt te houden, nu rijden ze hem er niet meer af.
Roglic was gezien zijn positie in het A.K. een grotere bedreiging voor Tom dan voor Thomas, niet meer dan logisch dat Tom reageerde.
Zou hij van tevoren hebben kunnen vermoeden dat Roglic's tijdrit aan de matige kant zou blijken te zijn, zou hij wellicht wat meer gepokerd hebben, "maar achteraf is het .... ....."!
Tom kan op dat moment (en wie beter dan hij zelf) een inschatting gemaakt hebben dat 2e het maximaal haalbare was. Je 2e plek niet op het spel zetten is niet hetzelfde als geen ambitie tonen.
Volgens mij is Tom ambitieus genoeg, maar ook gewoon realistisch.