Peter Schulting heeft de Tacx Pro Classic op zijn naam geschreven. De coureur van Monkey Town bleef na een waaierige koers, waarin de wind al vroeg een rol speelde, over met een klein groepje renners die op Neeltje Jans om de zege mochten spurten. In die sprint bleef hij vervolgens Dries De Bondt en Jérome Baugnies nipt voor.

Vier Continental-renners krijgen de ruimte
De voorspelde wind in de Tacx Pro Classic kwam er en dus klonk het waaieralarm bij de start in Middelburg. In de laatste honderd kilometer zou de wind voor een grote schifting zorgen. Maar daarvoor kende de koers een vast scenario; een vlucht kreeg al vroeg de zegen van het peloton. Folkert Oostra (Alecto), Dylan Bouwmans (Metec-TKH), Minne Verboom (SEG) en Eamon Lucas Franck (Delta) vonden elkaar en kregen een voorsprong van acht minuten. Op dat moment zette Lotto Soudal de achtervolging in. Beetje bij beetje daalde de voorsprong van de koplopers.

Koers ontploft vlak voor de Zeelandbrug
Vlak voor het oprijden van de Zeelandbrug – toen er nog iets minder dan honderd kilometer te rijden was – scheurde het peloton in twee stukken. In het eerste peloton bevonden zich 25 renners. Eén van hen zou de Tacx Pro Classic gaan winnen, want de voorsprong van de kopgroep verdween als sneeuw voor de zon. Met nog vijftig kilometer te gaan haalde het eerste peloton de kopgroep weer bij.

In de eerste groep reden nu 29 coureurs, waaronder Jos van Emden, Sebastian Langeveld, Nikolas Maes, Jens Debusschere, Jelle Wallays, Geoffrey Soupe, Marc Hirschi, Jesper Asselman, Amaury Capiot, Thimothy Dupont en Julius van den Berg. De opvallende afwezige in deze groep was Moreno Hofland; Lotto Soudal had met Debusschere echter nog een rappe man meezitten.

Elf coureurs strijden om de zege na aanval, Schulting wint
Lang bleef de eerste groep niet bij elkaar, want vlak de eerste passage van Neeltje Jans reden twee groepen weg; Wallays, Hirschi, Dries De Bondt en Peter Schulting vormden het leidende viertal. Een groep van zeven achtervolgers volgde steeds op tien seconden, maar kreeg het gat niet dicht. De overige achttien renners volgden al gauw op een minuut en konden de zege uit hun hoofd zetten.

In de laatste vijf kilometer wist het achtervolgende groepje na een aanval van Langeveld het gat dicht te krijgen. Tien coureurs kwamen bij elkaar en een spervuur aan aanvallen volgden vervolgens. Wallays, Baugnies, De Bondt en Schulting wisten in de slotkilometer het beslissende gat te slaan en mochten vervolgens om de zege spurten. Daarin bleek Schulting dus de snelste te zijn.