Philippe Gilbert schreef een jaar geleden Parijs-Roubaix op zijn erelijst. In aanloop ernaartoe was de toenmalige Deceuninck-Quick Step-renner (nu Lotto-Soudal) nochtans ziek en zijn ploegmaat Michael Mørkøv was zelfs ingeseind om zich klaar te houden als vervanger. Zover kwam het niet. Uiteindelijk kon hij na een spannend duel met Nils Politt de zege naar zich toetrekken.

Zorgeloos was de aanloop van Philippe Gilbert naar zijn zegetocht in Parijs-Roubaix niet. Wegens maagproblemen moest hij zijn optreden in Dwars door Vlaanderen voortijdig beëindigen en ook in de Ronde van Vlaanderen stapte hij ziek af. Volgens Wilfried Peeters, Gilberts ploegleider vorig jaar, reed Deceuninck-Quick Step met zes renners in de Ronde. “Philippe was voordien ziek geworden, maar een renner van dat niveau geef je altijd een kans”, zegt hij nu in Het Nieuwsblad.

Zo’n scenario mocht zich niet nog eens voordoen in Parijs-Roubaix, dus stond even de plaats van de wereldkampioen van 2012 ter discussie. Peeters: “Het lag binnen de ploeg op tafel: nemen we niet beter een extra knecht mee in plaats van Gilbert? Na de Scheldeprijs heb ik aan Michael Mørkøv gezegd dat hij zich moest klaar houden. Eerlijk waar: voor hetzelfde geld was Gilbert niet gestart in Roubaix.” Uiteindelijk gaf een vlekkeloze midweekse training de doorslag.

Gilbert in de kopgroep met Lampaert, Sagan, Vanmarcke, Politt en Van Aert – foto: Cor Vos

Gilbert vormde met Zdeněk Štybar, winnaar van Omloop Het Nieuwsblad en de E3 BinckBank Classic, Kasper Asgreen, de nummer twee van de Ronde van Vlaanderen, Tim Declercq, Iljo Keisse, Yves Lampaert en Florian Sénéchal, winnaar van Le Samyn, de selectie van Deceuninck-Quick Step voor de Helleklassieker. Nadat eerst al negen renners wegreden uit het peloton, sloten meerdere renners, onder wie ook Gilberts ploeggenoten Declercq en Lampaert, aan.

Kansrijke ontsnapping
Een kansrijke ontsnapping, want ook onder anderen Matteo Trentin, Nils Politt, Stefan Küng en Cees Bol zaten mee. Toch volgde nog voor het Bos van Wallers een hergroepering. Net na de bevoorrading ontstond een nieuwe kopgroep met Gilbert, Politt en ook Wesley Kreder en Rüdiger Selig. Nadat Kreder en Selig afhaakten, sloten Lampaert, Peter Sagan, Sep Vanmarcke en Wout Van Aert aan bij de overgebleven aanvallers.

Van Aert plooide op weg naar Carrefour de l’Arbre, waar Deceuninck-Quick Step plannen had met Gilbert en Lampaert. Ze moesten als eerste en tweede de bocht aan het begin van de keienstrook aanvangen, waarna de renner in tweede positie een gat moest laten vallen. Lampaert draaide als eerste de bocht in, maar toen hij achterom keek, was Gilbert daar niet. Die wil de juist op de verrassing spelen. “Dat doe je niet vanuit tweede positie. Dat moet vanachter uit”, vertelt hij.

Gilbert strijdt uiteindelijk met Politt om de winst – foto: Cor Vos

Gilbert versnelde, maar slaagde er niet in om weg te komen. Op de strook van Gruson versnelde Politt en daarop kwam een reactie van Gilbert. Zij zouden in Roubaix om de winst gaan strijden. Gilbert: “Bij het opdraaien van de piste was ik ook helemaal niet zeker over mijn sprint. Je moet het maar eens nagaan: Politt had in alle voorgaande klassiekers in de groep achter de winnaar steeds bij de eerste drie gesprint.”

Sprinten tot de laatste tien meter
Op de fameuze piste bleef Gilbert in eerste instantie in het wiel van Politt, om daarna als eerste de sprint aan te gaan en te winnen. Aan de aankomst namen de emoties de overhand. “Ik moest huilen aan de meet”, kijkt Gilbert terug. “Omdat ik echt tot in de laatste tien meter had moeten sprinten. Vooraf had ik mezelf enorm veel druk opgelegd en aan de meet viel dat allemaal in een keer van mij af.”

Met nummer drie Lampaert had Deceuninck-Quick Step nog een renner op het podium, terwijl de ploeg ook Sénéchal (zesde) en Štybar (achtste) bij de beste tien zag eindigen. Dat werd ’s avonds gevierd met iedereen die zijn steentje had bijgedragen. “Iedereen die langs de weg had gestaan met bidons en wielen”, blikt Gilbert terug. “Die laatste had ik niet nodig gehad, want ik ben de hele dag niet gevallen of lek gereden. Zo was het vorig jaar in Roubaix: allemaal perfect.”

Gilbert op het podium met de winnaarskei – foto: Cor Vos