Youri IJnsen

• maandag 5 augustus 2024 om 07:00

Interview Pim Ronhaar debuteert maandag in de Vuelta a Burgos als stagiair voor Lidl-Trek. De crosser van Baloise Trek Lions ambieert ook een wegcarrière, maar de 23-jarige Nederlander is ‘al’ eerstejaars elite. “Ik heb me positief verrast dit jaar, maar ik besef ook dat het nu moet gebeuren”, vertelt hij aan WielerFlits.

De resultaten van Ronhaar op de weg dit jaar spreken boekdelen. Hij werd zestiende in de Elfstedenronde Brugge, won opnieuw de Flèche du Sud (UCI 2.2, met een ritzege), was dertiende in de Antwerp Port Epic, vierde in de Tour de la Mirabelle (UCI 2.2) en zevende in Dwars door het Hageland. “Het is heel goed geweest tot zo ver”, stelt Ronhaar ook zelf vast. “Ik heb mezelf positief verrast. Het is niet gemakkelijk om Flèche du Sud voor een tweede keer te winnen. Maar ik wist ook dat het moeilijk ging zijn om mij te volgen als ik bergop mijn ding kon doen.”

“En dat is ook gebleken”, gaat hij verder. “Mirabelle ging eigenlijk ook perfect vanaf dag één, waar ik de proloog won. Alleen daarna moesten we de koers controleren en dat liep allemaal een beetje fout. Daardoor kon ik het klassement niet winnen. Van Dwars door het Hageland had ik aan het begin van het wegseizoen een doel gemaakt. Dan is het fijn dat je de bevestiging krijgt dat je daar goed rijdt. Alleen was ik over die uitslag daar niet tevreden, want ik had wel de benen om op het podium te staan, denk ik. Maar goed, ook dat hoort bij het wielrennen”, zegt de veldrijder.

Ronhaar in Dwars door het Hageland – foto: Cor Vos

Met Hart en Mollema in Burgos
Wat na al die goede koersen wel opvalt, is een DNS in de Baloise Belgium Tour en een vrij kleurloze Tour de Wallonie. “Dat komt omdat ik na de Ronde van België veel ziek ben geweest. Eerst had ik griep met daar bovenop vier dagen koorts. Daarna werd het iets beter, maar kreeg ik vervolgens voorhoofdsholteontsteking. Ik ben toen te laat met antibiotica begonnen, dus ben ik daar een tijdje mee blijven sukkelen. In de Tour de Wallonie voelde ik aan het begin van de week dat ik nog niet in vorm was, maar tegen het einde was het al een heel stuk beter met me gesteld.”

Ronhaar voelt dat hij klaar voor Burgos is, anderzijds is het wel een klimkoers van een heel ander niveau dan hij gewend is. “Ik ben heel erg zenuwachtig”, geeft hij ruiterlijk toe. “Ik ben eigenlijk nog nooit zo nerveus voor een wedstrijd geweest. Ook omdat ik niet wil falen voor de jongens die daar een klassement willen rijden. De ploeg is natuurlijk ook groter qua staf, wat er aan materiaal meegaat en ook de kwaliteit van de renners ligt hoger. Ik ben dus best nerveus voor deze koers. Tao Geoghegan Hart en Bauke Mollema starten hier ook, daar zal ik voor in dienst gaan rijden.”

De jongeling is zondag naar Burgos toe gevlogen en daar duurt de koers van maandag tot en met vrijdag. “Komende zondag vlieg ik dan naar het volgende hotel, omdat ik ook nog de Circuito de Getxo rijd. Ik moet zeggen dat ik redelijk goed bergop kan rijden, maar het niveau van deze twee wedstrijden is natuurlijk wel iets anders dan in de Flèche du Sud die ik gewonnen heb. Maar dit wegseizoen bevestigt wel mijn ambitie. Ik heb dezelfde wedstrijden gewonnen en iets beter gereden in de andere koersen. Mijn waardes zijn ook een pak beter. Er zit vooruitgang in.”

We hebben nog niet het laatste gezien van crosser Ronhaar – foto: Cor Vos

Nu of nooit?
En dat ziet Lidl-Trek ook, constateert Ronhaar. “Over de toekomst hebben we het eigenlijk nog niet gehad. Het is de bedoeling dat ik mijn wedstrijden dit najaar zo goed mogelijk afwerk. Dat zijn na deze Spaanse wedstrijden de Muur Classic Geraardsbergen en de Tour of Britain. Maar misschien ligt mijn toekomst ook wel elders. Dit is het laatste jaar – of een van de laatste jaren – dat ik nog kans maak om de WorldTour in te gaan. Ik denk ook dat ik die stap nu moet maken. Als ik dat niet doe, ga ik dat nooit meer doen. Daar ben ik me echt wel bewust van. Ik wil het graag.”

Wat dat betreft staat hij ook op een T-splitsing in zijn carrière. Lukt het nu op een profcontract op de weg te versieren, zal daar zijn focus op komen te liggen. Zo niet, dan blijft hij mogelijk nog jaren crossen. “Ik vind het lastig om daar iets over te zeggen. Uiteindelijk zal ik die keuze sowieso moeten maken. Ik heb het daar met mijn trainer ook over gehad. De eerste paar jaar wil ik de weg met het veld gaan combineren. Maar als je op het hoogste niveau mee wilt – op de weg óf in de cross – dan moet je kiezen. Alleen is dat voor mij pas over twee of drie jaar.”

De komende week hoopt hij alvast veel te leren op het gebied van voeding en het zuiniger koersen. Maar dat zijn wegprogramma dit najaar langer duurt, betekent niet dat hij offers maakt richting de crosswinter. “Het plan voor nu is dat ik gewoon vanaf oktober tot eind februari namens Baloise Trek Lions aan de start sta van de meeste crossen. De Tour of Britain is begin september al gedaan, dus dan heb je nog een goede maand om te herstellen en cross-specifieke trainingen op te pakken. Ik denk niet dat het een probleem voor de cross oplevert dat ik langer koers.”