Special Pim Ronhaar heeft de Wereldbeker in Dendermonde op zijn naam geschreven. Voor de 22-jarige renner is het zijn eerste zege in de Wereldbeker bij de elite renners. Ronhaar gaat al een tijdje mee in het veld, maar hoe is hij daar terechtgekomen? WielerFlits zocht het uit.

Voor de eerste stappen in de veldritwereld van Ronhaar moeten we ver terug. Ronhaar kroop als 11-jarige voor het eerst op de crossfiets, maar daarvoor was hij actief in andere sporten. “Ik ben begonnen met voetbal, zoals veel andere kinderen. Daarna ben ik overgestapt naar triatlon. Toen heb ik voor het eerst een crossfiets gekocht, omdat ik mijn wedstrijden eerst altijd op mijn schoolfiets deed. Daardoor verloor ik natuurlijk veel plaatsen tijdens de koers. We hebben toen voor een crossfiets gekozen omdat ik zo ook in het bos kon rijden. Voor de triatlonwedstrijden stak ik dan gewoon wegwielen in mijn fiets”, vertelt Ronhaar.

“Het crossen vond ik echter zo leuk, dat ik me daar meer op ben gaan richten. Ik begon mee te doen aan regionale crossen en dat ging eigenlijk meteen goed.” De Nederlander kwam zo terecht in een nieuwe wereld en ondertussen had hij ook Lars Boven leren kennen. Boven is momenteel wegrenner bij Jumbo-Visma, maar ook de zoon van Jan Boven. Boven senior is dan weer ploegleider bij Jumbo-Visma en staat steevast Wout van Aert en Fem van Empel bij in het veld. “Ik had veel contact met Jan vroeger. Ik kwam veel bij hem thuis, want ik zat samen met Lars in dezelfde club.”

Ronhaar op het wereldkampioenschap in Oostende – foto: Cor Vos

Zo zette Ronhaar steeds meer stappen in de veldritwereld. Na indruk te maken bij de nieuwelingen versierde hij een transfer naar Marlux-Napoleon Games, het huidige Pauwels Sauzen-Bingoal. Sportief liep die periode zeer goed, Ronhaar werd onder meer Europees kampioen bij de junioren en wereldkampioen bij de beloften. In het zand van Oostende klopte hij Ryan Kamp en Timo Kielich, jongens die nu ook prof zijn geworden.

Toch kwam in juni 2021 het verrassende nieuws naar buiten dat Ronhaar de overstap maakte naar Baloise Trek Lions. “Ik heb het in die periode mentaal niet makkelijk gehad”, legde Ronhaar een tijdje geleden uit bij WielerFlits. “Ik had wat problemen toen ik wegging bij mijn vorige ploeg, dat verliep niet allemaal zoals het had moeten lopen.” Bij de ploeg van Sven Nys verliep alles wel zeer goed, Ronhaar voelde zich meteen thuis.

Ronhaar had dat overigens wel verwacht, want Nys vertelde ons dat Ronhaar zelf stond te popelen om Baloise Trek Lions te vervoegen. “Dat Pim bij onze ploeg is terechtgekomen, is een combinatie van twee dingen. Ten eerste had Pim zelf heel veel interesse, hij had nood aan een echte familieploeg. Pim is een jongen die de nodige aandacht nodig heeft en heel graag thuis is. Vroeger ging hij niet graag ver en lang van huis. Nu is dat veranderd en kijkt hij zelfs uit naar de stages. Ten tweede zagen we natuurlijk ook het talent van Pim. In de jeugd heeft hij grote koersen gewonnen en we zagen veel potentieel”, geeft Nys mee.

Baloise Trek Lions is volgens Ronhaar meer een familie dan een ploeg – foto: Cor Vos

Het op zoek gaan naar een familiaire sfeer typeert Ronhaar. Verder is zijn temperament in de koers ook een van zijn meest opmerkelijke karakteristieken. Daar is een verklaring voor, vertelt Ronhaar: “Bij de beloften moesten we heel vaak tussen de profs rijden. Daardoor reed ik, vooral in mijn eerste seizoen, eigenlijk amper koersen uit. Ik moest altijd tegen de grote mannen opboksen en werd vaak uit koers gehaald. Dat was mentaal niet makkelijk. En er komt ook nog eens bij dat je zo ook niet leert om koersen te winnen.”

“Misschien dat ik daardoor nu ook zo onstuimig koers vaak. Als ik vroeger dan een cross bij de beloften reed, was ik snel weg en kon ik wegblijven. Maar als je nu bij de elite in het begin wegrijdt, krijg je na drie rondes het deksel op de neus. De andere renners komen dan op stoom en dan loop je ineens weer achter de feiten aan.” Ook Nys bevestigt het temperament van Ronhaar. “Hij koers op instinct. Als hij zich goed voelt, geeft hij alles. Op de weg doet hij dat ook. Hij demarreert heel veel, maar blijft dan vaak met lege handen achter. En eigenlijk is hij bijna altijd wel sterk.”

Ronhaar wint op zijn terrein in Dendermonde – foto: Cor Vos

In Dendermonde pakte Ronhaar het anders aan. Hij wachtte af en besloot om ‘pas’ in de vierde ronde te demarreren. “Het kwartje is gevallen”, lacht Ronhaar. Ook Nys is blij dat Ronhaar het nu anders heeft aangepakt. “Voor de cross kwamen we, ploegleider Eric Braes en ik, bij hem in de camper en hebben we op hem ingepraat. We hebben hem gezegd dat hij gewoon moet meezitten. Dat hij nu gewacht heeft, heeft het verschil gemaakt. Hij heeft vandaag zijn conditie gebruikt, maar ook zijn verstand.”

Een zege in de Wereldbeker is een volgende stap in de carrière van Ronhaar. “Meedoen voor een podium en op het podium eindigen in de Wereldbeker heeft hij al gedaan, maar winnen is een ander verhaal. Dat is presteren onder druk. Nu weet hij dat hij kan winnen in de Wereldbeker en komt hij plots in een rijtje met andere renners, hij hoort daar nu ook bij. Er zijn niet veel renners die dat kunnen, dus dat gaat vertrouwen geven. We gaan nog veel van Ronhaar zien”, concludeert Nys.

• 

  12 nov

  Lees ook Ronhaar verrast met solozege in Wereldbeker Dendermonde, ploegmaat Van der Haar tweede

  12 nov