Puck Moonen over forfait LBL: “Ik word opgesteld in wedstrijden waar ik niet klaar voor ben”
Interview De liefde tussen Puck Moonen en haar team Bingoal-Chevalmeire is bekoeld. Moonen gaf in laatste instantie forfait voor Luik-Bastenaken-Luik en dat wordt haar niet in dank afgenomen. Zo uitte Thalita de Jong haar ongenoegen op haar Instagram-account. Moonen schrok. “Ik vind het niet netjes van Thalita. Ik was mentaal en fysiek niet klaar voor Luik.”
“Ik heb mijn trainingsweekend met mijn zus Demi afgebroken”, klonk het op het Instagram-account van Thalita de Jong. “… Puck Moonen laat het afweten om te komen koersen. Ik heb voorgesteld om te starten, anders kon heel de ploeg naar huis ondanks de nodige voorbereidingen, hotel- en PCR-kosten en boetes. Gelukkig legde ik zelf nog op tijd een negatieve PCR-test af, dus alles is safe.”
Tijdens de rechtstreekse uitzending op Sporza werd het item aangekaart en de vraag gesteld of Moonen bij Bingoal-Chevalmeire op weg is naar de uitgang. WielerFlits contacteerde zowel teammanager Davy Wijnant als de renster zelf, met de vraag om verduidelijking. “Puck wil koersen, dus geven wij haar de kans”, begint Wijnant zijn verhaal. “Dat kost ons veel geld. Zoals hotel- en PCR-testen. Als een renster dan niet komt opdagen en het startrecht van de andere rensters in gevaar brengt, dan ligt dat gevoelig, ja.”
Syndroom van Raynaud
“We hebben haar een tijdje gespaard, omdat ze kampt met het syndroom van Raynaud. Ze heeft last met fietsen in de koude. Daarnaast moet je ook fysiek klaar zijn voor de WorldTour-wedstrijden. Het niveau bij de vrouwen blijft stijgen en de opeenvolging van wedstrijden is belastend. We hebben een groep van acht, negen rensters om die periode door te komen. Puck kon starten in de Ronde van Moeskroen en kon nu – op eigen vraag notabene – de Brabantse Pijl, Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik doen.”
Maar daar is uiteindelijk niets van gekomen. “De Brabantse Pijl lukte niet omdat ze in de aanloop er naartoe geen tijd had om haar PCR-tests te doen. Puck heeft naast het wielrennen nog een eigen bedrijfje. Voor de Waalse Pijl miste ze de test op dag -6. Voor Luik-Bastenaken-Luik waren haar PCR-testen dan wel in orde, maar belde ze in laatste instantie af. Dat vind ik een gebrek aan verantwoordelijkheid.”
Dat de 25-jarige Moonen nu op weg zou zijn naar de uitgang, wilde Wijnant niet bevestigen. “We gaan dat intern bekijken. Maar uiteraard moeten we daar over praten. We zijn een team in opbouw, we vragen professionaliteit van zowel onze rensters als onze medewerkers. En Puck krijgt bij ons kansen die andere vrouwen niet altijd krijgen. Dan verwachten we dat ze haar best doet en respect heeft voor sponsors en ploegmaats.”
Omdat we vonden dat Puck Moonen recht op antwoord had, belden we ook haar op. “Euh… Ja, er is een dingetje binnen de ploeg”, begon ze schoorvoetend. “Ik ben best geschrokken van het bericht dat Thalita postte. Omdat zij de reden niet kende van mijn forfait. Bovendien heeft Thalita ook zelf een moeilijke periode gekend. Zij zou net begrip moeten tonen voor de situatie. Nee, ik vind het niet echt netjes.”
Mogen wij die reden van je forfait voor Luik-Bastenaken-Luik kennen?
“Twee dagen voor de koers kreeg ik een plotse paniekaanval. Een dag later op training gebeurde het nog eens, vanuit het niets. Maar het is ongetwijfeld iets dat – deels onbewust – al langer speelt. Ik zit op mijn tandvlees. Wat het exact is, kan ik moeilijk onder woorden brengen.”
Is het een mentaal of fysiek probleem?
“Ik ben het zelf nog aan het uitvogelen, maar wellicht een combinatie van beide. Ik bezoek deze week nog een psycholoog om erover te praten en het verder uit te zoeken.”
Dan lijkt het eerder mentaal…
“Kijk. Ik weet wat ik kan op een fiets. Maar ik word al een paar jaar opgesteld in wedstrijden waar ik nog niet klaar voor ben. Dat frustreert. Dan snak je naar wedstrijden op een niveautje lager, maar daar mag ik nauwelijks van start. Als je dan wel een wedstrijd mag rijden waarin je iets zou kunnen tonen, dan loop je net die dag ergens tegenaan. Of je bent ziek, of je hebt pech…”
Ik zie op ProCyclingStats alleen de Ronde van Moeskroen staan.
“Die wedstrijd bedoel ik. Daar ging ik anderhalf uur mee. Plots moest ik overgeven. Maar dat zijn wel zeldzame kansen en als het dan door omstandigheden niet lukt, is dat mentaal zwaar. Wellicht lag dat overgeven aan een foute voedingsstrategie. Daar werkten we intussen aan, maar ik krijg de kans niet om dat opnieuw te testen. Dat is lastig.”
Er zijn uiteraard een aantal wedstrijden afgelast door corona. Maar je mocht wel van start in de Waalse klassiekers…
“Luik-Bastenaken-Luik is voorlopig gewoon te hoog gegrepen voor mij. En dat is ook niet goed voor mijn ontwikkeling als renster. Het is ook niet de eerste keer. Ik stemde altijd toe, om het team te helpen. Maar daar word je fysiek en mentaal niet beter van.”
Begrijp je de reactie van het teammanagement, dat reageert dat je hen – door zo laat af te bellen – in de steek laat?
“Goh. Ik stel vooral vast dat mentale gezondheid nog steeds taboe is in de wielrennerij. Hopelijk is dat voor Davy ook een eye-opener. Als iemand zegt dat het niet gaat, dan gaat het niet. Voor mij was dit ook niet leuk.”
Mag ik opmerken dat jij jezelf veel druk oplegt? Je vertelde vorig jaar dat je in 2024 wereldkampioene zou worden, terwijl je er voorlopig amper in slaagt een wedstrijd uit te rijden.
“Ik werd geïnterviewd en kreeg de vraag wat ik wilde bereiken in mijn carrière. ‘Noem iets tastbaars’, zei de interviewer. Toen antwoordde ik dat wereldkampioen worden het mooiste is. ‘Kan dat?’, vroeg hij. ‘Misschien, binnen een jaar of vier’, zei ik. Dat is toen als krantenkop gebruikt en overal overgenomen. Sindsdien word ik daar vaak op aangesproken. Zoals jij me daar nu ook op aanspreekt.”
“Weet je, groot zijn op social media (Puck Moonen heeft onder meer 536.000 volgers op Instagram, red) is vaak leuk, maar heel dikwijls is het helemaal geen cadeau. Wat ik ook doe of zeg, commentaar komt er altijd.”
Je krijgt nu de kans die uitspraak van toen recht te zetten.
“Ik moet realistisch zijn. 2024 zal niet lukken. Ik moet de tijd nemen om mezelf te ontwikkelen. Ik heb koersritme in 1.1, 2.1 en 1.2-wedstrijden nodig om stappen te zetten. Voorlopig geen WorldTour-koersen. Maar mijn doel blijft wel hetzelfde. En ik zal er alles uithalen wat erin zit. De motivatie is nog intact.”
Klopt het dat je aan het syndroom van Rynaud lijdt? (Bij het syndroom van Raynaud worden de kleine bloedvaten in de vingers en soms in de tenen tijdelijk afgesloten of vernauwd)
“Ja. Maar tijdens wedstrijden heb ik daar minder last van. Dat is niet de echte reden waarom ik dit voorjaar niet geselecteerd werd. In ben uit de selecties gehaald omdat mijn voormalige trainster aan de ploegleiding vertelde dat ik niet klaar was. Ik werk nochtans al een hele tijd niet meer met haar samen.”
Heb je nog een toekomst bij Bingoal-Chevalmeire?
“Daar gaan we het over moeten hebben. Ik heb niets tegen het team, de sponsors of de ploeggenotes. Dit is een jammerlijk voorval en ik hoop dat we er uitkomen.”
Wanneer kom je opnieuw in competitie?
“Geen idee. Ik train nu in elk geval door. Hopelijk snel.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.