Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Puck Pieterse na materiaalpech tóch wereldkampioen: “Pas in de laatste ronde drong het besef door”
Interview Puck Pieterse zal zo ongeveer de enige in het kamp van Nederland zijn die met een glimlach terugkeert naar huis. De 22-jarige Amersfoortse pakte haar tweede wereldtitel in een maand tijd. Nadat ze eind augustus in Andorra wereldkampioen mountainbiken bij de elites werd, veroverde ze nu ín de elitewedstrijd de wereldtitel voor beloften. “Het is wel een beetje maf dat ik eigenlijk al twee jaar elite ben, maar plots weer eventjes belofte”, lacht ze op de persconferentie na afloop.
Het is voor het multidisciplinaire toptalent dan ook een trui en een medaille met een dubbelgevoel. “Het was beter geweest als we met Nederland de elite titel hadden gepakt. In de laatste ronde was ik door een mechanisch defect eerder in de koers, niet mee met de kopgroep. Ik kon dus ook niets meer betekenen voor de ploeg. En dat was jammer, want ik had heel de koers mijn benen zo veel mogelijk proberen te sparen om de finale te kunnen rijden. Maar ik kon niet volgen. Het is alleen gek dat ik al twee jaar elite kampioenschappen rijdt in het veldrijden en mountainbiken en dat ik nu plots weer een klein beetje U23 ben. Al is het natuurlijk mooi om deze trui te hebben.”
Pieterse kwam juichend over de streep en wist dus wel dat ze hem te pakken had. Ze hield haar concurrentes goed in de gaten. “Ik was er meer mee bezig dan ik verwacht had. Alleen werd het me snel duidelijk, omdat ik wist dat ik van voren in koers zat. Mijn groep was best klein en ik zag dat na de Bergstrasse dat er nog twee andere U23s bij me zaten. Pas in de slotronde drong het besef een beetje door dat ik voor de U23-titel reed. Daarvoor was ik vooral bezig met de finale, om proberen te strijden tegen Lotte Kopecky en Demi Vollering. Op die positie had ik sowieso de U23-titel gewonnen. Maar mijn benen waren niet 100% en dus moest ik ervoor sprinten.”
foto: Cor Vos
Pieterse kan wel terugkijken op een sterk jaar. Ze reed vrijwel alleen maar grote wedstrijden, waaronder het merendeel van de klassiekers, de Tour de France Femmes (waar ze een etappe won) en het WK. Daar evenaarde ze met haar dertiende plek haar slechtste prestatie van het seizoen. Ook in Strade Bianche was ze dertiende. “En dat terwijl ik zonder verwachtingen aan het jaar begon. Natuurlijk wilde ik het goed doen. Op instinct kwam ik vaak wel in positie, maar ik heb natuurlijk nog niet veel op de weg gekoerst. Ik kon dan ook niet te veel van mezelf verwachten. Maar mijn ploeg Fenix-Deceuninck ondersteunt me heel goed. We hebben een mooi plan.”
Zilveren hiaat
Ook op de mountainbike ging het voortreffelijk, met naast de wereldtitel ook nog de Europese titel en drie gewonnen Wereldbekers. “Toch vergeet ik de Olympische Spelen niet. Het is echt heel erg mooi om twee regenboogtruien te hebben, maar de beste situatie was om daar ook nog een olympische medaille bij te hebben. Het is dus niet zo dat die twee truien het goed maken. Ik denk dat iedereen ook wel heeft kunnen zien dat ik in de vorm was die nodig was op de Spelen en daar ben ik ook heel erg blij mee. In de voorbereiding heb ik voor het eerst niets fout gedaan. Alles viel op z’n plek. Van die voorbereiding heb ik veel geleerd. Ik weet nu wat werkt om in vorm te zijn.”
En zo wint Pieterse dus na haar bronzen medaille op het WK veldrijden in februari, op alle disciplines een medaille dit jaar. Daar kan nog een vierde bij komen. “Het plan is om volgend weekend aan de start te staan van het WK Gravel in België. Al hoorde ik ook dat bijna alle elite vrouwen van Nederland op dit WK daar óók rijden. Met andere woorden: een leuke wedstrijd om naar te kijken. Ik blijf nog even op een positive vibe surfen, zoals de laatste weken. Tot nu toe heeft alles steeds goed gewerkt, maar het is wel heel druk geweest. Ik ben blij als ik na volgend weekend mijn verdiende rust krijg. Wellicht dat dan ook wat beter indaalt hoe mijn jaar is geweest.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.