De drie mannen die op het podium stonden van de Ronde van Vlaanderen waren alledrie redelijk tevreden met hun prestatie. Maar ‘Volderke’ was natuurlijk het meest uitgelaten. “Dit is echt ongelofelijk. Ik zei dat ik de Ronde van Vlaanderen weer zou winnen, en nu sta ik hier ook.”

“Het was wel een rare koers”, zo vertelt Devolder Sporza. “Er waren een paar sterke vluchters en daarachter geen samenwerking. We gingen hard op de hellingen, waarna het telkens weer stilviel. Toen Pozzato en Boonen versnelden op de Berendries wist ik dat ik mee moest zijn. We zijn dan naar de kopgroep toegereden, maar ook de rest kwam terug. Dus heb ik tot aan de Eikenmolen gerecupereerd. Ik wist dat ik het gat zou kunnen dichtrijden. We hebben de ideale situatie met Chavanel perfect uitgespeeld. We waren veruit de sterkste ploeg.”

“Geen twee zonder drie? Ik ben van plan om mij ook de volgende jaren op de Ronde toe te leggen. Dus ja, waarom niet? Maar eerst is er Parijs-Roubaix, waar ik ook kan winnen. Hopelijk gaat het ook daar ongeveer zoals vorig jaar.”

De nummer twee wist dat hij Devolder moeilijk had kunnen verslaan. “Ik had niet de dag waarop ik had gehoopt”, zegt Haussler. “Langzaam kwam ik er wel door, en toen alles samen kwam zette ik alles op de laatste kilometer. Thor (Hushovd, red.) riep toen dat ik moest aanvallen, wat ik ook deed. Ik ben heel blij met die tweede plaats. Maar ooit kom ik terug om te staan waar Devolder staat. Voor mij is dit ook een van de mooiste wedstrijden van het seizoen, om niet te zeggen dé mooiste.

“Ik had een goeie dag vandaag”, zo begint het relaas van Phillipe Gilbert, die zichzelf van tevoren geen kandidaat voor de overwinning vond. “Ik heb het moeilijk gehad maar ben erin blijven geloven. Ik richtte me immers pas laat op de Ronde, na een slechte seizoensstart. Op de Muur van Geraardsbergen en de Bosberg heb ik nog geprobeerd de meubels te redden, maar tevergeefs. Na een lange sprint kon ik toch nog de derde stek veroveren. In zo’n koers is op het podium staan prachtig. Zonde dat Van Avermaet viel, anders hadden we er nog een ereplaats bij.”