Remco Evenepoel is de nieuwe leider in de Ronde van het Baskenland. In de zware etappe naar Mallabia was het kopstuk van Quick-Step Alpha Vinyl de aanstichter van een elitegroep die voor de tweede plaats zou rijden. Omdat Primož Roglič niet mee was in de slag en de Belg zelf derde werd, nam hij de gele trui over van de Sloveen.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Evenepoel liet op de voorlaatste klim zelf de koers ontvlammen, waarna alleen Jonas Vingegaard, Pello Bilbao, Enric Mas, Daniel Felipe Martínez, die zijn ploegmaat Carlos Rodríguez nog vooraan had, Ion Izagirre en Aleksandr Vlasov mee konden. “Ik denk dat het een goed moment was”, zei de kopman van Quick-Step Alpha Vinyl naderhand. “Op een plateau na een klim wil iedereen even herstellen. Maar ik wilde het tempo heel hoog houden. We bespraken het voor de koers en ik ben echt blij dat het goed uitpakte.”

Toen de groep zich had losgemaakt van de rest, moedigde Evenepoel de anderen aan om mee te werken. “Het was denk ik nog zo’n tien tot vijftien kilometer? Dus, waarom niet. Er kwam nog een vallei naar de finish, en Roglič en Yates waren eraf – de mannen die de eerste dagen het sterkst leken. Ik denk dat vandaag de sterkste renners vooraan zaten.”

‘Misschien was de finale een beetje erover’
De finale was hectisch, stelde Evenepoel vast. “Misschien was het een beetje erover met de regen want het was geen echte sprint meer. 75 meter voor het einde gleed ik weg. Toen verloor ik wat terrein op de jongens voor me. Toen crashten de jongens voor me. Daardoor pakte Martínez een beetje tijd terug, denk ik. Zo is het leven. Spanje en regen is nooit een goede combinatie, dat hebben we vandaag in de finale gezien, gelukkig niet in de hele etappe. Het is speciaal om de gele trui te dragen in de zwaarste WorldTour-wedstrijd van een week.”

Evenepoel kon ermee leven dat Rodríguez de overwinning pakte. “Zo waren de tien bonificaties weg. Ik weet dat het een beetje vreemd is om te zeggen dat je niet rijdt om te winnen, maar er is altijd nog morgen. Ik wist ook dat Martínez de benen kon sparen, dus daarom was hij natuurlijk het meest fris in de sprint. Morgen zal het echter een totaal andere wedstrijd worden. Ik denk dat het zwaar wordt. Het wordt een korte, zware etappe, maar ik hoop echt dat ik hier morgen weer in de gele trui kan zitten.”