Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Remco Evenepoel: “Mathieu van der Poel gaat wel een weg vinden”
Interview Na zijn gouden medaille op de olympische tijdrit kan Remco Evenepoel dit weekend geschiedenis schrijven. Nooit eerder wist een wielrenner op de Olympische Spelen de dubbel tijdrit en wegwedstrijd te realiseren. Het is een uitdaging die de altijd ambitieuze Evenepoel graag aangaat.
Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!In de internationale zone van het ‘Olympic Village’ praat Evenepoel honderduit en heeft hij de lachers met zijn humor geregeld op zijn hand. De Belg heeft aanstaande zaterdag in de wegwedstrijd immers alleen nog maar iets te winnen. Na zijn derde plek in de Tour de France en zijn zege in de olympische tijdrit is zijn zomer sowieso al meer dan geslaagd. De grote kampioen in hem wil echter altijd meer.
Naast Evenepoel brengt België ook Wout van Aert, Japser Stuyven en Tiesj Benoot aan de start. Daarmee zijn onze Zuiderburen hét te kloppen land. Al is dat een rol waar de Belgische renners de laatste jaren steevast in een kampioenschap mee te dealen hebben.
Een wedstrijd met slechts drie ploeggenoten. Hoe gaat dat zijn?
Evenepoel: “Geen idee, ik heb nog nooit eerder een wedstrijd met zo’n kleine ploeg gereden (in Tokio reden de Belgen met vijf, red.). Ik denk dat we van geluk mogen spreken dat we een van de weinige landen zijn die met vier renners mogen starten. Dat is een voordeel. Het gaat belangrijk zijn om goed op elkaar in te spelen. Tiesj en Jasper zijn bij de ploeg om controle te houden en hun ervaring en koersinzicht uit te spelen. Ik denk dat zij de geknipte mannen zijn om als ‘roadcaptains’ alle onder controle te houden.”
Remco Evenepoel in olympisch dorp in Parijs. Foto: Raymond Kerckhoffs
Wordt de klim bij Montmartre de cruciale scherprechter in de finale?
“Het is sowieso de lastigste klim van het lokale circuit, maar daarnaast ook nog de smalste. Iedereen weet dat dit een plek kan zijn waar je het verschil kunt maken. Positionering gaat op Montmartre belangrijk zijn. Daarbij is het nog een uitloper op kasseien. Ik ga niet zeggen dat je deze klim met de Oude Kwaremont kan vergelijken, maar het heeft er toch een klein beetje van weg.”
Waarna Wout van Aert, die aandachtig mee luistert, meteen met zijn hoofd ‘nee’ begint de schudden. “Daar zie je mijn beperkte Ronde van Vlaanderen-ervaring”, reageert Evenepoel met een kwinkslag. Hij vervolgt: “Op de lokale omloop kan overal de beslissing worden geforceerd. Op het WK twee jaar geleden in Wollongong ben ik ook niet weg gereden op het punt dat iedereen dacht dat het moest gebeuren. Het is maar een klein peloton, dus het kan overal gebeuren.”
De trend in de eendagswedstrijden is dat we tegenwoordig overal lange finales zien. Soms beginnen de favorieten al op ruim honderd kilometer van de finish aan de boom te schudden. Dat is in Parijs ook te verwachten. Mathieu van der Poel hintte daar in zijn persmoment al op en Evenepoel kan zich daar ook in vinden. “Ik denk van wel. Er staat immers een klein peloton van zo’n negentig renners aan de start. Het gaat daardoor misschien sneller lijken op een finale wanneer we al vroeg met een groep van zo’n twintig à dertig renners overblijven. Je moet wel rekening ermee houden dat het nog altijd een kampioenschap van dik 270 kilometer is. Je kunt jezelf hier ook snel voorbij rijden, denk ik.”
Evenepoel presteert nu al vanaf eind juni bij Le Grand Départ van de Tour de France op hoog niveau. Het blijft een vraag hoelang hij deze topvorm kan vasthouden. “Ik voel me momenteel nog altijd heel goed. Het was na de tijdrit van afgelopen weekend wel moeilijk om in het eerste uur van een training op de fiets het goede ritme te vinden. Ik moest er weer even inkomen, maar daarna voelden de benen weer goed. Verder slaap en herstel ik goed. Dat gaat in deze wedstrijd ook belangrijk zijn.”
Op de vraag wat hij de afgelopen dagen sinds zijn gouden tijdrit allemaal heeft gedaan, reageert Remco op z’n Evenepoels.
“Zondag een uurke losgereden. Maandag twee uurkes losgereden. Dinsdag twee en een half uurkes losgereden. Woensdag een lange training op het lusje buiten Parijs. En donderdag de verkenning van het stadsparcours. En ook deze vrijdag moeten we nog even fietsen. Voor de rest heb ik vooral veel op bed gelegen en gerust.”
Remco Evenepoel olympisch kampioen tijdrijden in Parijs. Foto: Raymond Kerckhoffs
In tegenstelling tot de Nederlandse ploeg zijn de Belgen na de tijdrit uit hun hotel ten zuiden van Parijs vertrokken en ingetrokken in het olympische dorp nabij Saint-Denis. Een ervaring die Evenepoel wel waardeert.
“Het is zeker speciaal. De eerste dag dat je arriveert is het zelfs een beetje overwelmend. Het geeft een gevoel dat je bijna vergeet dat je hier nog bent met een wedstrijddoel. Dat komt omdat je iedereen tegenkomt en zelf interesse toont in al die andere sporten. Zo ben ik donderdagavond nog naar het hockey gaan kijken. Of ik zelf al bekende sporters heb gespot? Bij het ontbijt heb ik Andre De Grasse (succesvolle Canadese sprinter in de atletiek, red.) gezien. Maar nee, ik heb hem niet om een handtekening gevraagd hoor…”
Mathieu van der Poel wordt als een van de belangrijkste rivalen gezien. Ben je het daarmee eens?
“Mathieu is nu eenmaal altijd gevaarlijk. Tom Pidcock heeft ook een goede vorm te pakken, dat hebben we maandag gezien in de mountainbikewedstrijd. Het is een parcours waar veel renners goed uit de voeten kunnen. Maar ik denk dat de andere concurrenten dat ook over ons zeggen. Wij moeten ons vooral op onszelf focussen en zeker niet de koers op één andere concurrent afstemmen. Maar, Mathieu is wel één van de vijf topfavorieten.”
Remco Evenepoel en Wout van Aert in het olympisch dorp in Parijs. Foto: Raymond Kerckhoffs
Van der Poel gaf donderdag echter aan dat het een andere wedstrijd als een voorjaarsklassieker zal worden, omdat er nauwelijks controle zal zijn. Zelf heeft hij immers ook maar twee ploegmaten. “Ach, Mathieu zal wel een weg vinden”, wimpelt Evenepoel dit argument van ‘MVDP’ weg.
Is deze wedstrijd dan moeilijker omdat er geen duidelijke scherprechter in zit en je daardoor niet weet waar de beslissing kan vallen?
“Dan maakt het in mijn ogen zelfs leuker. Het is niet zo dat de koers hierdoor tactisch moeilijker wordt. Misschien voor de ploegen die defensief willen koersen. Voor ons is dit eerder een voordeel. Wij hebben drie renners die hier echt kunnen winnen en ook Tiesj zou dat op zijn manier kunnen. Voor ons is het dus juist een voordeel dat het niet één klimmetje is en de rest redelijk vlak. Dat biedt ons veel meer kansen.”
Het feit dat je weer geschiedenis kunt schrijven. Twee keer goud op een Olympische Spelen. Is dat iets dat door je hoofd spookt?
“Dat zit nog niet in mijn hoofd. Maar nu… We zullen ons best doen.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.