Interview Remco Evenepoel heeft een duidelijk doel voor ogen en dat is de Tour de France. De Belgische kampioen maakt deze week dan wel zijn opwachting in de Dauphiné, ruim twee maanden na zijn zware valpartij in de Ronde van het Baskenland. Maar meteen resultaten rijden, daar denkt Evenepoel niet aan. Dat vertelde hij op een persconferentie, daags voor de Franse rittenkoers.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

“Eerlijk gezegd sta ik hier zonder specifiek doel aan de start, alleen wedstrijdritme krijgen is belangrijk. We zullen zien waar de vorm zit, maar ik heb geen resultaat in gedachten. Wat ik vooral wil doen, is het bekijken van dag tot dag. We hebben met de ploeg twee jongens bij ons in goede vorm, Ilan (Van Wilder, red.) en (Mikel, red.) Landa. Ik ga hen zo goed mogelijk proberen bij te staan. Als ik de wedstrijd met een beter gevoel kan eindigen dan ik ben begonnen, dan is het een succesvolle week voor mij.”

Het viel op dat je na je valpartij alle tijd hebt genomen om terug te komen, zonder ook maar iets te overhaasten. Hoe ben je zo rustig kunnen blijven?
“De blessures waren misschien niet de zwaarste, maar de impact op het lichaam was toch groot, na zo’n valpartij op hoge snelheid en die lange glijpartij op het gras. Daarna ging ik onder het mes, voor de eerste keer onder narcose, en dat zijn allemaal dingen die je lichaam meedraagt. Mijn schouder en mijn spieren waren beschadigd. Dus ik had de tijd die ik genomen heb, ook echt nodig. De dag dat ik voor de eerste keer buiten ben gaan fietsen, was ook de eerste dag dat ik er klaar voor was.”

“Met de ervaring van mijn valpartij in de Ronde van Lombardije, wilden we deze keer geen stappen overslaan. Terwijl we het destijds misschien wel te snel hebben gedaan. De enige gedachte was: dag per dag, stap voor stap. Het was de goede beslissing om kalm te blijven. Het hoofddoel was en blijft altijd de Tour de France, en die begint pas over een maand. En niet te vergeten: de Tour eindigt pas over zeven weken. Er is nog veel tijd, we rushen niet en houden het grotere doel in gedachten. Dat is niet de goede aanpak voor de Dauphiné, maar wel voor de Tour.”

Evenepoel voelt vooral nog last bij het tijdrijden – foto: Cor Vos

Met welke gevolgen moet je vandaag nog rekening houden? En is er mentaal, bijvoorbeeld in de afdalingen, iets blijven hangen?
“Ik hoop van niet. De eerste dagen op hoogtestage in Sierra Nevada was ik nogal stijf bij het dalen, ik voelde me niet heel comfortabel op de fiets. Maar dat ging eigenlijk steeds beter en het bange gevoel is zeker weg. Alleen mijn schouder geeft nog soms een vreemd gevoel. Op de tijdritfiets komt er veel druk op de schouder. Maar het is wel goed genoeg om te koersen. Als mijn lichaam niet goed genoeg was, stond ik niet aan de start. Maar de vorm wordt een ander geval.”

Ben je tevreden met het parcours van deze Dauphiné?
“Ik ga je moeten teleurstellen. Eerlijk? Ik heb het parcours nog niet bekeken. Dat is een goed voorbeeld van met welke verwachtingen ik aan de start sta. De laatste dagen zullen zwaar worden en er is een tijdrit, dat is alles wat ik weet.”

“Die tijdrit wordt voor mij persoonlijk wel een heel belangrijke om te zien hoe de schouder voelt. Of ik de druk lang kan volhouden, kan ik nog niet helemaal inschatten. Ik hoorde van mijn ploeggenoten dat de tijdrit niet heel technisch is, er is veel sprake van positiewerk. De spieren zullen getest worden, en dat is een volgende stap in mijn groeiende vorm richting de Tour.”

Heb je er ooit aan gedacht om – net als Jonas Vingegaard – zonder competitie naar de Tour te gaan?
“In mijn situatie was dat nooit relevant geweest. Ik heb altijd willen koersen, en al zeker omdat ik tot de Ronde van het Baskenland ook al niet heel veel competitie in de benen had. Ik heb deze wedstrijd nodig. Alleen als ik nog niet goed genoeg was, had ik wat aan mijn planning gewijzigd. Dan had ik voor een week extra training en aansluitend de Ronde van Zwitserland geopteerd. Dat ik hier sta, zegt dus veel.”

Zien we weer de beste Evenepoel? – foto: Cor Vos

Wat voor dynamiek verwacht je tussen de toppers in de Tour? Niet alleen jijzelf, maar ook Primoz Roglic en Jonas Vingegaard komen net terug uit revalidatie. Terwijl Tadej Pogacar in de Giro de pannen van het dak reed.
“Het lijkt me duidelijk dat alle druk op UAE Emirates komt in de Tour. Tadej koerste indrukwekkend in de Giro, en in de Tour hebben ze nog enkele schaduwkopmannen. Zij worden de te kloppen ploeg. Jonas zet ik naast hem. En voor mijzelf en mijn ploeg is er geen grote druk. We moeten proberen te volgen. Als je Tadej een dag kan volgen, voelt dat als een overwinning. Misschien valt hij aan op de eerste dag, wint hij met vijf minuten en is het klassement al over. Je weet nooit met hem, hij is de beste renner ter wereld. Het is een vraag voor iedereen hoe hij hersteld is, maar het zou me niet verbazen als hij wint.”

Heb je de Giro dan met lede ogen aanzien?
“Ik hoop vooral dat hij niet in de Tour hetzelfde doet, dat zou voor ons beter zijn. Tadej is een speciale gast, de beste renner in het peloton. Het was heel impressionant om te zien, maar ook soms saai als de koers al vroeg gereden was. Hij is een vraagteken, maar het wordt sowieso interessant om te zien waar we allemaal staan ten opzichte van elkaar.”

Hoe ontwikkelt jouw eigen ploeg Soudal Quick-Step zich op het vlak van grote rondes?
“Op dit moment alleen maar positief. We ontwikkelen onze interne staf, renners en personeel continu. Het is een proces dat tijd vraagt, we kunnen niet verwachten dat we die hele omgeving in één dag veranderen. Het is een langetermijnproces. De volgende jaren gaat dat alleen maar beter gaan. We moeten geduld tonen, en dat is de enige juiste manier om dat aan te pakken. Ik heb vertrouwen in het werk dat iedereen levert.”

Zit je vooral al met de laatste week van de Tour in je hoofd?
“Misschien wel. Ik weet dat de laatste vijf dagen de belangrijkste worden. Elke rit is natuurlijk gevaarlijk, maar die laatste vijf krijg je elke dag bergen voor de wielen geschoven, gevolgd door de tijdrit. Dat is het zwaartepunt van de Tour. Daarom hebben we geduld en willen we niet nu de beste vorm vinden. We hopen dat het dan pas komt, tegen het einde van de Tour. We zullen snel het antwoord kennen of we op de goede weg zijn. Als ik nog veel werk heb, is het misschien te laat. Maar als blijkt dat ik op de goede weg ben, dan kunnen we daarop voortbouwen richting Tour.”