Remco Evenepoel toonde zich in de zondag afgesloten Vuelta a San Juan meermaals, maar het lukt hem niet om zijn titel uit 2020 te verdedigen. In het algemeen klassement eindigde hij ditmaal als zevende. Hoe kijkt de wereldkampioen terug op zijn eerste koers van 2023? “Niet uitzonderlijk goed, maar ook niet slecht”, zei hij in gesprek met Sporza.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

“Ik heb mij getest wanneer ik dat wilde en heb me vandaag (zondag, red.) ook nog een keer kunnen tonen”, aldus Evenepoel, die in de finale van de slotrit een tijdlang voor het peloton uitreed samen met Quinn Simmons. “Het niveau was hier ook veel hoger dan andere jaren, dat heb ik gemerkt aan mijn wattages. Alles verloopt goed volgens schema, nu moeten we gewoon verder werken.”

Aanval slotrit
Evenepoel en Simmons gingen er in de laatste etappe naar San Juan op zo’n tien kilometer van het einde vandoor. Dat was iets eerder dan Evenepoel gepland had, vertelde hij. “Het was eigenlijk mijn plan om pas op vijf à zes kilometer van het einde te gaan, om zo de andere sprintersploegen een beetje schaakmat te zetten. Maar ik zag dat Simmons ging en dat is wel een goede bondgenoot.”

“Door de meewind ging het eerst heel goed en reden we bijna een halve minuut weg. Maar in de tegenwind én met vier à vijf ploegen achter ons, konden we moeilijk standhouden. Ik was eigenlijk al verrast dat het zo lang duurde, maar toch waren we een vogel voor de kat.” Evenepoel en Simmons hielden het uit tot ongeveer drie kilometer voor de streep. De rit eindigde daarna in een massasprint, waarin Sam Welsford zich voor de tweede dag op rij de snelste toonde.