zaterdag 25 juni 2016 om 14:45
Rojas voor tweede keer Spaans kampioen op de weg
José Joaquin Rojas is voor de tweede keer in zijn carrière Spaans kampioen op de weg geworden. De renner van Movistar was in Alicante de sterkste van een kopgroep, die aanvankelijk uit zes man bestond. Rojas, die ook in 2011 al de nationale titel greep, volgt op de erelijst zijn ploeggenoot Alejandro Valverde op. Het is al voor het zesde jaar op rij dat op het Spaans kampioenschap de overwinning naar een renner van Movistar gaat.
Achter Rojas legde Angel Vicioso (Katusha) beslag op het zilver. Het brons ging naar Jordi Simon (Verva ActiveJet). De drie zaten in een kopgroep samen met Rubén Fernández (Movistar), Sergio Pardilla (Caja Rural) en David Belda (Roth). Hoewel het peloton in de slotfase nog dichtbij kwam en zelfs een deel van de kopgroep opslokte, wist Rojas aan de oostkust van Spanje de zege naar zich toe te trekken.
Uittredend kampioen Valverde finishte uiteindelijk nog als vierde. Hij deed dat vlak voor zijn ploeggenoot Jesús Herrada.
Als ze nu eens een superzwaar parcours uittekenen: dan kunnen de grote mannen echt man tegen man uitvechten wie er met de Spaanse titel vandoor gaat. Maar op dit soort omlopen is het gewoon van levensbelang een sterk blok te hebben.
Wel jammer dit. Want we zullen opnieuw een jaar lang naar een slap aftreksel van een Spaanse kampioenentrui moeten gluren. In dat opzicht had ik het Vicioso gegund.
Jammer dat de spaanse kampioenskleuren zo met een vergrootglas gezocht moeten worden. Het armoeiige vlaggetje op de trui van valverde was wel echt bijna onzichtbaar.
Omdat hij dan moet sprinten tegen mannen die sneller zijn.
Dat heeft ie altijd wel moeten doen, waarbij Rojas wel de grootste zekerheid waarvan je wist dat ie ging meesprinten. Rojas is tegenwoordig gewoon vooral wegkapitein. Type-Bennati. Dat was ie al in de Vuelta, alleen toen dook opeens een aantal keer op in de sprint, wat Rojas in de Giro achterwege heeft (moeten) gelaten.
Hij is inderdaad nooit de snelste geweest maar de laatste jaren moet hij ook op zijn terrein (sprint na een lastige rit) mannen voor zich dulden die sneller zijn.
Dus de transformatie naar wegkapitein is vrij logisch maar komt wel voort uit het feit dat hij eigenlijk nergens meer bij de top behoort, het zal nu voortaan via een ontsnapping moeten.
Er is de laatste jaren natuurlijk een generatie klimmende sprinters doorgebroken om u tegen te zeggen. Daarnaast is Rojas inmiddels de 30 gepasseerd, wat gewoon nadelig is voor een sprinter. Dan moet je al snel een stapje achteruit zetten.
Of ie überhaupt ooit echt ergens top is in geweest, ik weet niet. Volgens mij is Rojas meer iemand geweest die van alles een beetje kan, maar nergens in uitblinkt. Redelijke sprinter en een redelijke heuvelspecialist, maar beiden niet goed genoeg ontwikkeld om structureel mee te doen om zeges. Ook niet iemand voor een koers van 250+ km. Zijn palmares is ook vrij leeg voor iemand die ergens top in geweest zou moeten zijn. 2 titels, vaker gewonnen door Movistar-knechten, en in totaal 10 zeges als prof.