Rouwstemming bij een overwinning: het vreemde gevoel bij Visma | Lease a Bike na exit Van Aert
Special Visma | Lease a Bike heeft, ondanks de pech van de afgelopen weken met blessures en ziektes, alsnog Dwars door Vlaanderen naar de hand gezet. Alleen werd de zege overschaduwd door de val van grote leider Wout van Aert, die dé grote man bij de ploeg was om het Mathieu van der Poel zondag lastig te maken in de Ronde van Vlaanderen. Moesten ze nu blij zijn met de zege, of alleen maar droevig door het verlies van Van Aert? In de reacties achteraf zagen we een vreemd sfeertje.
Niet dat Matteo Jorgenson na afloop op tafel stond te dansen. De Amerikaan had weliswaar zijn olympisch ticket én grote zege binnen, maar voelde zich daar zichtbaar wat ongemakkelijk bij. In de interviews achteraf moest hij zich bijna verontschuldigen voor de eventuele vreugde die hij voelde bij zijn – op Parijs-Nice na – grootste overwinning van zijn carrière.
“Natuurlijk ben ik blij. Ik heb juist mijn eerste eendagskoers uit mijn carrière gewonnen, mijn eerste klassieker”, klonk het eerst. “Anderzijds: ik weet de situatie met Wout niet, maar ik hoop dat hij oké is. De valpartij was nasty. Een paar jongens gingen neer aan hoge snelheid neer. Ik was er ook dichtbij.”
Een gevoel dat ook bij ploegleider Grischa Nierman overheerste. Die wilde topaanwinst Jorgenson zijn moment achteraf vooral niet afnemen. Want hoe je het ooit draait of keert: dit is een mijlpaal in de carrière van de Amerikaan. “Het is die jongen enorm gegund. Hij is een supersterke kerel, die het helemaal verdiend heeft om een WorldTour-klassieker te winnen. Hij rijdt al weken lang in een supervorm, dat heeft hij opnieuw laten zien. Ze spelen het ploegenspel perfect, alleen sta ik hier met een dubbel gevoel.”
Anderzijds weten ze bij de ploeg ook als geen ander welk werk Van Aert de afgelopen maanden heeft geleverd op de Teide, om de komende twee weken op zijn best te zijn. Dat werk in het niets zien verdwijnen, doet pijn. “We winnen de koers, maar het verlies is vele malen groter. Dat is bijzonder zuur. Voor Wout in de eerste plaats, dat we hem verliezen.” En Van Aert is niet de eerste, na ook de blessures en ziekte van Laporte, Benoot, Tratnik, Hagenes en Van Baarle. “Het blijft maar duren, Als het tegenzit, dan zit het vaak goed tegen. Je zou het bijna de Wet van Murphy kunnen noemen, maar we winnen ook nog wedstrijden. We rijden als ploeg een heel goede koers. Dit is een scenario dat niemand had kunnen bedenken.”
Waar de ploeg complimenten voor verdient: er werd enorm snel geschakeld. Met name Tiesj Benoot en latere winnaar Matteo Jorgenson gingen met grinta de finale in, al ging dat niet van harte. Benoot moest overtuigd worden om het gemaakte plan – om collectief te versnellen op de Kanarieberg – alsnog uit te voeren. “Ik dacht direct: we gaan het plan niet meer uitvoeren. Maar Matteo gaat daar aan, en dat is uiteindelijk een goede beslissing. We zaten met twee man mee en konden de finale rijden, maar we verliezen wel Wout vlak voor ons hoofddoel.”
Benoot was niet de enige die het daar lastig mee had. Ploegmaat Tim van Dijke zag de bewuste valpartij vanop de eerste rij gebeuren, en kreeg dat beeld later niet meer uit zijn hoofd. “Ik kon alleen maar denken aan Wout en de rest van de jongens die daar ten val zijn gekomen. Ik ga daar all out. Spring maar eens uit de auto aan 90 per uur in je blote kont. Heb het nog nooit gedaan, je weet dat het niet best is.” Benoot: “Ik weet ook als je valt aan die snelheid, dat je veel geluk moet hebben om er zonder schade uit te komen. Ik zat constant met hem in mijn hoofd.”
Niermann vond dat ze als ploeg verplicht waren om de knop zo snel om te draaien. “Het wielrennen is wat dat betreft heel hard. Ik stop daar bij die val van Wout. Maar als de dokter langskomt, dan moet ik gewoon door. De koers wacht op niemand. Wij hebben gewoon een plan om die wedstrijd te winnen. Matteo en Tiesj doen daar hun best voor, ze verdienen het dan ook om door mij gecoacht te worden. Liefst had ik mijn auto daar ook gewoon neergezet en gezegd: dit is nu al de zoveelste valpartij in de laatste zeven dagen, ik kap er nu ook mee. Maar dat gaat gewoon niet.”
“De zege wordt flink overschaduwd”, vindt ook Van Dijke. “Het was gewoon een rotdag, wat dat betreft; Het is wel heel knap dat we het om kunnen draaien naar dit resultaat. Dat is ook het enige wat je op dat moment kan doen. Ik geloof er wel in voor de Ronde hetzelfde te doen met de ploeg.”
Al zal er daarvoor nog wel wat oplapwerk nodig zijn. Het doel om met Visma | Lease a Bike eindelijk de Ronde van Vlaanderen op het palmares te zetten, blijft immers intact. Al zal dat niet meer met de grote kopman zijn, want die heeft – zo is intussen gebleken – zijn sleutelbeen en ribben gebroken. “Ook dat is wielrennen”, vindt Niermann. “We gaan verder, we moeten verder. We moeten zondag gewoon weer met zeven sterke renners aan de start staan.” Van Dijke: “Dat is ook het enige wat je op dit moment kunt doen, voor de overwinning blijven rijden. Of we dat in de Ronde van Vlaanderen ook kunnen? Natuurlijk, daar geloof ik in.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.