Sanne Cant geeft forfait voor Koppenberg: “Ik moet de miserie niet opzoeken”
Sanne Cant past vandaag voor de Koppenbergcross. De Belgische kampioene worstelt met haar vormpeil. “Het lijkt me in deze omstandigheden geen goed idee om mee te doen”, zegt ze. “Ik moet de miserie niet opzoeken. Ik denk dat ik meer nut heb van een paar dagen rust.”
Die tegenvallende resultaten, ze had ze niet zien aankomen, vertelt Sanne Cant aan Het Laatste Nieuws. “Ik heb een goeie zomer gehad. In de koersen die ik gereden heb, had ik een goed gevoel. Anders dan in 2019. Mijn testen in september waren in orde, ik had wel vertrouwen bij de start van het crossseizoen.”
Het enige wat Cant zich nu kan bedenken, is dat ze de gevolgen meesleept van een aantal valpartijen in de veldrit in Gieten, bijna drie weken geleden. Ze viel er drie keer. “Eerst reed ik in de dranghekken, de tweede keer ging ik overkop over mijn stuur en de derde keer viel ik bij het afstappen.”
“Koppenberg ligt me niet”
Na de cross, waarin ze na een val in de start vanuit de achtergrond nog naar een tiende plaats reed, begon de ellende: stramme en geblokkeerde spieren in de nek en de middenrug. “Vorig week dacht ik dat ik ervan af was, maar in Ruddervoorde was het echt slecht.” Cant besliste daarom om niet te starten in de Koppenbergcross. Het is een wedstrijd die haar sowieso niet ligt. “Ik moet de miserie ook niet zelf gaan opzoeken. Ik denk dat ik meer heb aan een paar dagen rust.”
Vorige winter verliep ook al niet naar wens voor de drievoudige wereldkampioene. Er is uiteraard ook sprake van een generatiewissel. Maar daartegen verzet Cant zich. “Het niveau in de cross ligt zeker hoger dan een paar jaar geleden. Er zijn veel goede rensters bijgekomen, maar het kan toch niet dat de 20ste plaats nu mijn plek is”, protesteert ze. “Lucinda Brand is ook 31. Zij werd in Ruddervoorde derde. We waren van hetzelfde niveau.”
Wikipedia
Na haar mindere seizoen 2019-2020 wisselde Cant van trainer, schaafde ze aan haar voorbereiding en maakte mentaal een switch. “Ik verplicht mezelf om op het positieve te focussen. Ik wil gewoon plezier hebben, niet altijd maar bezig zijn met de negatieve zaken. En dat lukt: ik train nog altijd graag, en ik ben nog altijd ambitieus.” “Maar waar sta ik in de hiërarchie? Op Wikipedia ben ik nog altijd een topper. (lacht) Als ik dat lees, weet ik dat ik ooit toch iets heb gekund. Als ik terugdenk aan al die wedstrijden die ik heb gewonnen, dan lijkt het allemaal zo lang geleden. Ik mis het winnen.”
Opgeven doet ze niet. “Ik ga geen twintig wedstrijden per jaar meer winnen, maar ik wil wel terug in die top vijf. Maar wanneer, ik wou dat ik dat wist.” Ondertussen zwelt de kritiek, ook op social media. Die raakt haar. “Onlangs kreeg ik op Facebook een bericht van iemand die zei dat ik er beter mee zou stoppen. Dat maakte me echt kwaad. Want dat zal ik zelf wel bepalen. Met de hand op het hart: ik ben nog altijd honderd procent met mijn job bezig.”
Om te reageren moet je ingelogd zijn.