Interview Sanne Cant heeft haar derde opeenvolgende wereldtitel op zak. Ze haalde het Nederlandse collectief, maar die woorden wil ze niet in de mond nemen. “Ik haalde het van vier sterke Nederlandse dames, niet van een Nederlands blok.”

Het moet gezegd, Sanne Cant fleurde op toen het na de beloftenwedstrijd begon te regenen in Bogense. Het parcours was haar sowieso al niet slecht gezind, maar de Kempense verkiest toch dat extra laagje modder er bovenop, zodat het parcours nog net iets technischer wordt. Verder gooide ze van bij de start haar kaarten open en bloot op tafel: Cant nestelde zich in tweede positie. Van daaruit kon ze de kat uit de boom kijken, anticipeerde ze wanneer nodig en wachtte ze het juiste moment af om de aanval in te zetten.

Beste dag van seizoen
“Dat was inderdaad mijn tactisch plan”, vertelde ze achteraf ook zelf op de persconferentie. “En dat klopte vandaag perfect. Niet uit de top drie gaan en vooraan zitten bij de meest technische passages. Zo had ik het mezelf vooraf ingeprent. Maar daarvoor moet je ook de benen hebben, natuurlijk. Ik had vandaag ongetwijfeld mijn beste dag van het seizoen. Dan voel je je comfortabel, denk je iets meer na. Al die beetjes helpen.”

De voorbije weken baalde Cant als ze de term Nederlands blok voor de zoveelste keer naar de oren geslingerd kreeg. Ook vandaag wilde ze er niets van horen. “Ik heb niet gewonnen van een Nederlands blok, maar van vier sterke Nederlandse dames”, benadrukte ze. “Wat hebben ze gedaan om het mij moeilijk te maken? Oké, Marianne reed in de finale nog vol voor Lucinda, nadat die ten val kwam in de materiaalpost. Maar dat was niet tégen mij, hé. Nee, heb niet gevoel dat ik tegen een blok heb gefietst.”

Benicassim
Haar topvorm bereikte Cant met een stage in Spanje, waar ook Mathieu van der Poel de laatste hand aan zijn conditie legde. “Ik heb er kei-keihard gewerkt. Wellicht mijn zwaarste stage ooit. Ik ben trouwens twee kilogram lichter teruggekeerd uit Spanje. (lachend, red) Zien jullie dat niet? Nu, dat harde werk was ook nodig, want de top in het veldrijden wordt steeds breder. Maar als je ziet hoe teleurgesteld de Nederlandse dames vandaag zijn… Dat wil zeggen dat iedereen die regenboogtrui wel belangrijk vindt.”

Cant kwam graag ook nog eens terug op haar ‘moeilijk’ seizoen. “Ja, ik was een beetje geprikkeld. Waarom is iedereen zo kritisch? Is twintig overwinningen dan de standaard om te kunnen spreken van een goed seizoen? Dan is er maar een die van een geslaagde winter kan en dat is Mathieu van der Poel. Nog eens, de top is zo breed geworden. Ik koers niet tegen pannenkoeken, hé. En ik rijd een complete winter. Als je maar tien wedstrijden rijdt, is het gemakkelijker om er vijf te winnen. Je staat dan gewoon veel frisser aan de start.”