Interview Sanne Cant (28) is drievoudig Europees kampioene. De laatste vier jaar lukte het haar alleen in Pontchâteau (2016) niet om de titel binnen te rijven. Een vierde sterrentrui behalen wordt moeilijk, denkt ze zelf. “Annemarie Worst en Marianne Vos zijn met stip de favorietes. Zelf zal ik een superdag nodig hebben.”

Sanne Cant krijgt de voorbije weken af en toe wat kritiek te slikken. Dat het niet loopt zoals het moet. Maar de Kempense, zowel regerend Belgisch en Europees als wereldkampioene, is niet helemaal akkoord. “Ik heb op vandaag twee overwinningen achter mijn naam. Dat is eentje minder in vergelijking met een jaar geleden”, haalt ze de feiten aan. “Zo rampzalig is het dus niet.”

“Pas in november op dreef”
Als we er de resultaten op naslaan, stellen we vast dat ze gewoon gelijk heeft. Pas vanaf de maand november begon ze vorige winter volop te winnen. Daarvoor ging het een stuk minder gemakkelijk. “Dat is gewoon zo. Als mijn resultaat op de Koppenberg een goede waardemeter is, moet ik mij zeker geen zorgen maken. Ik eindigde als zesde – op een parcours dat niet op mijn lijf geschreven is – binnen de minuut van de winnares. Dat is mijn beste uitslag in die wedstrijd sinds 2014.  Maar ik moet me toch verantwoorden. Dat is niet altijd even plezant. Maar ik maak me absoluut geen zorgen.”

Toch is Cant ook niet blind voor de kleine tekortkomingen. “Het is ondertussen een weerkerend gegeven, maar ik heb het elk jaar moeilijk om na mijn terugkeer uit de Verenigde Staten de topconditie te pakken te krijgen. Pas in november kom ik op dreef. Ook niet toevallig in die periode waarin de weersomstandigheden wat veranderen en de omlopen er wat minder snel bij liggen.”

“Nederland plukt vruchten van jeugdwerking”
De tweevoudige wereldkampioene geeft ook aan dat de tegenstand veranderd is. “Je kan er niet onderuit dat de top breder is geworden. Er zijn een aantal jonge rensters die een grote stap vooruit hebben gezet. Die hebben bovendien bijna allemaal de Nederlandse nationaliteit. Geen toeval”, weet Cant. “We weten al langer dat de Nederlandse jeugdwerking op volle toeren draait. Daar worden nu beetje bij beetje de vruchten van geplukt. Dan lopen we in België een eind achterop. De oorzaak? Ik vermoed dat de persoon van Marianne Vos daar voor veel tussen zit. Zij stond op heel jonge leeftijd al aan de wereldtop in het veldrijden en is een groot voorbeeld. Meisjes die toen met veldrijden zijn gestart, zijn ondertussen volwassen. Daar zit het grote verschil.”

De Belgische delegatie had deze namiddag om 17 uur afspraak in Rosmalen. Pas morgen zal het EK-parcours voor het eerst verkend worden. “Ik heb het totaal niet verkend”, aldus Cant. “Maar van wat ik hoor, lijkt het wel een leuk rondje voor mij. Veel draaien en keren, weinig rechte stukken, een zandpassage… Klinkt allemaal goed. Maar dat maakt van mij zeker absoluut nog geen favoriete.”

“Absoluut geen druk”
Daarvoor wijst Cant in de richting van Vos en Worst. “Zij staken er tot nog toe bovenuit op die omlopen. Zelf zal ik een superdag nodig hebben om met hen te duelleren, zondag. Natuurlijk geef ik die trui niet graag af. Maar lukt het niet, dan zal het zijn omdat er iemand beter is. Daar kan ik mee leven. Er is ook geen sprake van druk van mijn kant. Ik ben al drie keer Europees kampioene geweest en ik heb ook nog de Belgische tricolore en het regenboogshirt in mijn bezit.”

Onder anderen Marianne Vos paste voor de Koppenbergcross. Cant zelf heeft het nooit in overweging genomen om uit Oudenaarde weg te blijven. “Absoluut niet. Omdat ik van de DVV Trofee een doel maak. Ik denk trouwens dat ik in het klassement geen slechte zaak doe. Bovendien had ik een overeenkomst met de organisatoren. Ik zou het zeer onrespectvol vinden om die niet na te komen. Tegenover de organisator, maar ook tegenover de collega-rensters die die dag geen contract kregen.”