Sanne Cant eindigde zaterdag als tiende op het WK veldrijden voor elitevrouwen. De drievoudige wereldkampioene kende een ietwat mindere start in Fayetteville en kwam nooit in aanmerking voor een medaille. “Het was echt afzien. Het was zoeken naar het juiste ritme”, liet ze na de mondiale titelstrijd weten aan Sporza.

In de interviewtent moest Cant eerst enkele keren flink kuchen. “De lucht is hier echt verschrikkelijk droog, heb ik de indruk. Ik heb nog nooit een sigaret gerookt, maar ik heb het gevoel alsof ik nu een heel pakje heb opgerookt. Het was echt afzien. Ik was niet slecht vertrokken, maar ook niet super goed. Het was zoeken naar het juiste ritme. Ik reed in de eerste ronde best een sterke klim, maar het was daarna moeilijk om mijn ritme te vinden.”

Cant moest na ruim vijftig minuten crossen genoegen nemen met de tiende plaats, op iets meer dan twee minuten van de nieuwe wereldkampioene Marianne Vos. “Of ik op meer had gehoopt? Misschien wel ja, maar ik moest door mijn iets mindere start al te diep gaan op de eerste klim. Hierdoor mis ik de aansluiting met het groepje dat voor de vierde plaats reed.”

“Ik heb halfweg koers nog geprobeerd om de oversteek te maken, kwam nog bij Maghalie Rochette, maar net niet meer bij de twee rensters daarvoor. Dat moest ik uiteindelijk een beetje bekopen in de laatste twee ronden.”

Over Vos: “Van zoveel wereldtitels kunnen veel rensters alleen maar dromen”
Cant had ook nog lovende woorden voor Vos, die voor de achtste keer in haar carrière de wereldtitel in het veld wist te veroveren. “Ik had voor dit WK al gezegd: wie Vos klopt, is wereldkampioene. Ik denk dat ik juist zat. Toen ik jong was, keek ik echt op naar Marianne. Nu nog trouwens. Ze was echt een voorbeeld voor mij. Van zoveel wereldtitels kunnen veel rensters alleen maar dromen.”

“De jaren hiervoor lukte het haar net niet. Misschien is er dan toch nog hoop voor mij”, besloot Cant het interview met een brede glimlach.