Interview Al jarenlang is Sep Vanmarcke een van de renners om rekening mee te houden in de Vlaamse klassiekers. Winnen deed hij desondanks maar één keer: in Omloop Het Nieuwsblad van 2012, toen hij niemand minder dan Tom Boonen vloerde in de sprint. De nu 32-jarige Belg verkaste de voorbije winter van EF Pro Cycling naar Israel Start-Up Nation. “Ik wil snel bewijzen dat ik mijn contract als kopman waard ben”, vertelt hij aan WielerFlits.

Het interview begint met een leuke anekdote. Vanmarcke is bezig om zijn koptelefoon verbinding te laten maken met zijn computer. Dat lukt niet, wanneer hij korte tijd later via zijn telefoon opnieuw verbinding maakt. “Weet je wat dom is? Een wijze les: als je koffie wilt maken, moet je er ook water bij doen. Anders gaat dat nooit lukken! Ik wacht nu al vijf minuten op mijn koffie en er komt maar niets. Ik kom er sjuust achter dat ik het water vergeten ben!”, lacht de Belg.

Vanmarcke kijkt terug op 2020 als ‘waarschijnlijk mijn slechtste jaar ooit’, ondanks dat hij in dat bizarre coronaseizoen fysiek in orde was. “In het tweede deel van het seizoen heb ik hard gewerkt. Maar spijtig genoeg moet ik zeggen dat ik zeven of acht wedstrijden reed. Uiteindelijk bleek dat echt te weinig om net die topvorm te bereiken. Ik zag aan renners om me heen met twintig of dertig koersdagen in de benen, dat die in de klassiekers wel die extra fond hadden. Die kwam ik tekort. Zo was ik in de Ronde van Vlaanderen wel mee met de eerste groep, maar ik moest me beperken tot volgen. Ik kon de bergjes niet opvliegen.”

Vanmarcke genoot hier wél van een kop koffie – foto: Noa Arnon/Israel Start-Up Nation

Overgang naar Israel Start-Up Nation
Ondanks de coronabreak probeerde familieman Vanmarcke zoveel als mogelijk te genieten van de tijd thuis met zijn gezin. Het zette hem ook aan het denken. “Ik voelde me altijd goed bij EF Pro Cycling en dus was het mijn eerste optie om te blijven. Ik ben niet een persoon die zomaar wil veranderen. Er kwamen desondanks toch gesprekken. Israel Start-Up Nation sprak mij aan, omdat er een vergelijkbare situatie was met toen ik bij Rabobank tekende en bij Cannondale. In alle twee de gevallen kwam ik bij ploegen terecht die om wat voor reden dan ook in een put terecht waren gekomen. Toen ik bij die ploegen kwam, stonden die teams onderaan in de WorldTour. Beide teams zijn na mijn komst veel professioneler gaan werken en groeien. Ik vind het mooi om daar onderdeel van te zijn.”

De overstap naar de ambitieuze Israëlische ploeg is de Belgische klassiekerspecialist tot op heden goed bevallen. “Het is heel vroeg om te gaan vergelijken”, vindt hij. “Als ik nu iets moet zeggen: bij EF Pro Cycling draaide het niet alleen om de koers. Daar draait het ook om andere concepten, zoals het in de media naar buiten brengen van alle andere coole zaken rondom het team. Lachlan Morton en Taylor Phinney zijn daar een groot onderdeel van, bijvoorbeeld. Heel de ploeg surfte daar een beetje op mee. Het was wel een factor die erbij gecreëerd werd. Hier gaat het veel meer direct om de koers, om daar te gaan presteren.”

“Ik wil EF niet negatief behandelen, want het is niet nodig”, benadrukt Vanmarcke. “Het is een ander systeem. Dat is leuk op z’n tijd. Maar na een aantal jaar op die manier te hebben gewerkt, wilde ik nu weer terug on-the-point toewerken op de koers. Ik heb ook meteen voor drie jaar getekend, een bewuste keuze. Ik kreeg hier het aanbod om hetzelfde contract te ondertekenen voor één, twee of drie jaar. Dat maakt het niet gemakkelijk, want aan iedere beslissing kleven voor- en nadelen. Ik heb een persoonlijke voorkeur voor een langer verblijf. Dan kun je samen echt iets opbouwen. Eén jaar zag ik daarom niet echt zitten.”

Bij Israel Start-Up Nation krijgt hij het kopmanschap toegespeeld in de Vlaamse klassiekers en Parijs-Roubaix. “Ik mag hier mijn kans gaan en de ploeg blijft in mij geloven. Zelf resultaten najagen vind ik natuurlijk het leukste. Zolang ik een heel goed niveau heb en ik denk kans te maken op winst, dan zal ik dat altijd nastreven. Om eerlijk te zijn had ik ergens verwacht dat een team als Jumbo-Visma mij zou benaderen als iemand naast of na hun toprenner. Ik ben intussen de dertig gepasseerd en op sommige media ben ik al afgeschreven. Dat mag. Net daarom had ik misschien ook andere aanbiedingen verwacht.”

Sfeerfoto van Vanmarcke tijdens het januari-trainingskamp in Spanje – foto: Noa Arnon/Israel Start-Up Nation

Samenwerken met Demol, Van Lancker én… Verbrugghe
Vanmarcke ziet bij zijn nieuwe ploeg wel een aantal bekende gezichten terug. Zo ook ploegleider Eric Van Lancker, die op zo’n zes kilometer afstand van de klassiekerspecialist woont. Daarnaast volgt eveneens een langverwachte samenwerking met Dirk Demol. “Eric ken ik nog uit de tijd van Garmin-Barracuda, toen was hij mijn ploegleider. Zelfs toen ik de Omloop won. Dat is een leuk aandenken en een motivatie. Met Dirk heb ik ook een goede relatie. Voor ik ooit profrenner werd in mijn tijd bij de beloften, reed ik goed. Ik wist alleen niet welke kant ik uit moest. Toen ben ik bij hem thuis geweest om raad te vragen.”

“Dirk heeft dat altijd onthouden, dus het is leuk om nu eindelijk samen te werken”, stelt Vanmarcke. “In het verleden ben ik ook dichtbij overeenkomsten met Trek-Segafredo of RadioShack geweest. Dat is er nooit van gekomen, dus zei Dirk nu: ‘Derde keer, goede keer’. Eric en hij hebben heel erg veel ervaring en ik kijk er enorm naar uit om met hen samen te werken. Dat geldt voor hen trouwens ook.” Sinds afgelopen winter huist er nog een derde Belg in het management van Israel Start-Up Nation: Rik Verbrugghe. “Ik vind het super dat hij erbij is”, vindt Vanmarcke. “Naar van wat ik begreep deed Kjell Carlström vorig jaar alles op leidinggevend gebied. Dat deed hij uitstekend, maar het was te veel voor één persoon.”

De kopman vindt het daarom goed dat Verbrugghe erbij komt voor de sportieve leiding. “Hij doet dat ook direct goed. Rik maakt duidelijke beslissingen en draait niet te lang rond de pot. Dat is wel iets wat wij nodig hebben. Rik straalt autoriteit uit en voor mij is het aangenaam omdat het ook een Belg is. Dat spreekt net altijd iets makkelijker. Ik ken hem van de nationale selectie. Rik wil er ook alles aan doen om mij die klassieke zege te gaan winnen.” Opvallend, want Verbrugghe liet Vanmarcke tijdens WK’s steevast links liggen. “Dat was persoonlijk jammer, maar dat heeft geen invloed. Rik selecteerde me wel voor het jongste EK op de weg. We hebben er toen lang over gesproken: alle plooien zijn daar glad gestreken.”

Omloop Het Nieuwsblad 2012: de doorbraak van Vanmarcke – foto: Cor Vos

Ploegtactiek uitspelen versus enige kopman
Vanmarcke is bij Israel Start-Up Nation de opvolger van Nils Politt, die naar BORA-hansgrohe vertrok. De Duitser stelde onlangs dat hij nu voor een sterke klassiekerploeg rijdt. “Dat is waar”, lacht de Belg. “Het is een feit dat wij voorlopig geen topploeg voor de klassiekers zijn. Dat moeten we opbouwen. Maar dat was destijds bij LottoNL-Jumbo ook zo. Ook daar werd door de media gezegd dat ik te weinig omringd werd in de finales. Alleen ik heb het daar niet slecht gedaan. Daar houd ik me ook nu aan vast. In de jaren waarin ik het meest constant was en het beste presteerde, waren in de periode dat ik best veel finales alleen reed.”

Waarschijnlijk is het ook dit jaar van dat voor Vanmarcke. Toch is de klassiekerspecialist hoopvol. “Ik moet zeggen: er zit potentieel in onze klassiekerkern. Met Tom Van Asbroeck, Jenthe Biermans en Reto Hollenstein hebben we mannen die weten hoe het werkt in Vlaanderen. Ik ben daarnaast onder de indruk geraakt van Mads Würtz Schmidt en ook van Alexis Renard, een jonge Fransman van 22 jaar. Hiervoor kende ik hem niet. Maar dan zie je hem op de fiets rijden en herkende ik – qua fysiek op de fiets – een jongere versie van mezelf. Je ziet dat hij sterk is, met een goede kop erop. Wij kunnen alleen maar groeien.”

Op papier zou je zeggen dat het strijdplan voor Vanmarcke verandert. Hij komt immers uit een ploeg die in finales kon inzetten op meer pionnen. “Dat klopt. Maar voor mij maakt dat niet uit. Het gebeurt ook niet direct zo vaak dat je kunt spelen met meerdere kopmannen. Iedere ploeg roept dat wel, maar in de realiteit zit de een kapot en heeft de andere bij wijze van spreken een gebroken achterwiel. In feite is het zo dat Deceuninck-Quick-Step altijd kan gaan spelen en de rest probeert. In de Ronde van Vlaanderen waren Alberto Bettiol en ik afgelopen jaar bijvoorbeeld nog samen in die grote groep. Maar ik zat heel die finale à bloc en kon ik nergens de ploegtactiek uitspelen die we daar in theorie hadden. Ik wil ermee zeggen dat het vooraf allemaal makkelijk gezegd is, maar de realiteit volgt pas later.”

Vanmarcke tijdens de verkenning van Omloop Het Nieuwsblad – foto: Cor Vos

Dromen van die ene monumentale zege
De 32-jarige Belg kende in 2020 sportief gezien dus zijn slechtste jaar ooit, maar hij is ervan overtuigd dat hij weer als vanouds kan meespelen dit voorjaar. Als enige kopman is de opdracht voor Vanmarcke om de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix te winnen, niet eenvoudiger dan bij EF Pro Cycling. “Maar ook niet lastiger”, grijnst hij. “Ik denk dat het sowieso oneindig lastig is om een van die twee koersen te winnen. Voor Alberto Bettiol heeft het in de Ronde van Vlaanderen van 2019 wel enorm geholpen dat we daar zo’n sterk team hadden. Iedereen heeft duidelijk een aandeel in zijn zege gehad, destijds. Maar voor mezelf heb ik bij EF Pro Cycling in die jaren niet kunnen brengen dat wat ik gehoopt had.”

Vanmarcke schaart zichzelf dit voorjaar onder de outsiders voor winst in de klassiekers. “Er waren het voorbije jaar slechts drie topfavorieten: Wout van Aert, Julian Alaphilippe en Mathieu van der Poel. Laat ik het zo zeggen: als je vijftien toppers voor het klassieke werk opnoemt, dan hoor ik daar nog zeker bij. Om te winnen heb ik een superdag nodig. De toppers kunnen al aan 95% van hun conditie winnen, denk ik. Bij mij zal dat niet lukken. Als ik wel sterk ben, dan weet ik dat ik altijd ver zal geraken en anderen pijn kan doen. Maar dan nog moet alles meezitten. Ik geloof wel dat het geluk ooit aan mijn zijde zal staan. Mijn wens voor 2021? Dan win ik Vlaanderen of Roubaix”, lacht hij. “Tot ik een van beide win, zal ik altijd hetzelfde blijven zeggen. Dat blijft de droom van mijn carrière.”

Voorlopig programma Sep Vanmarcke
Omloop Het Nieuwsblad
Le Samyn
Parijs-Nice
GP de Denain
E3 Saxo Bank Classic
Gent-Wevelgem
Dwars Door Vlaanderen
Ronde van Vlaanderen
Parijs-Roubaix

Komende zomer rijdt Vanmarcke ook opnieuw de Tour de France.

De rol van Vanmarcke dit jaar: schaduwfavoriet – foto: Noa Arnon/Israel Start-Up Nation