Sep Vanmarcke: “Zeer blij dat ik opnieuw rol van betekenis speel”
Bij Israël Start-Up Nation stonden ze maar met vijf aan de start in Gent, maar dat weerhield het team er niet van om met Sep Vanmarcke een renner op het podium te posteren. “Al heb ik mezelf verrast”, gaf hij achteraf toe. “In de finale werkte ik eigenlijk voor Tom Van Asbroeck, maar die zat op twee kilometer van de finish vast achter een valpartij.”
Het was een Omloop met hindernissen voor Sep Vanmarcke. Ploegleider Dirk Demol testte deze week positief op Covid, waardoor Guillaume Boivin en Reto Hollenstein niet van start konden. “Een correcte beslissing”, vond Vanmarcke. “Maar het zorgde er wel voor dat ik het vandaag met vier ploegmaats moest doen.”
Net voor de Paddestraat kende de West-Vlaming een tweede tegenvaller. Bij een val ging ook hij tegen de grond. “Dat hoort er bij mij blijkbaar bij in de klassiekers”, zucht hij. “Gelukkig viel de schade mee. De ploegmaats hebben mij voortreffelijk geholpen in de achtervolging. Nadien volgde een moment van herstel, maar in de aanloop naar de Molenberg werd ik opnieuw goed naar voor gebracht.”
“Niet de slimste actie”
“Waarna ik op de helling kon meeschuiven met de beste renners in koers op dat moment. Tot Alaphilippe de koers op de Berendries op zijn kop zette.” Niet de slimste actie van de wereldkampioen, vond Vanmarcke. “Hij was indrukwekkend. Niemand kon volgen. Maar met die tegenwind was het onbegonnen werk voor hem. Wacht hij tot de Muur met zijn aanval, dan rijdt hij solo naar de overwinning. Nu wint Deceuninck-Quick-Step ook, maar ik vond het een gewaagde gok. Soit, de winnaar heeft altijd gelijk.”
Vanmarcke besefte al snel dat het allemaal opnieuw zou samenlopen. “Het was een vreemde koers. Alaphilippe reed vooruit, waardoor Stybar en Ballerini de boel verstoorden in onze groep en het peloton terugkwam. Na de Muur wist ik dat we op een massasprint afstevenden en besliste ik om de kaart Tom Van Asbroeck te trekken. Ik heb in de finale voor hem gewerkt.”
Slipstream
Maar toen Van Asbroeck op twee kilometer van de finish kwam vast te zitten achter een valpartij, moest Vanmarcke opnieuw de knop omdraaien. “Zelf sprinten dan maar. In de hoop een toptienplaats te pakken. Ik positioneerde me, schoof op en… ik bleef maar opschuiven. Tot in het wiel van Ballerini. Vervolgens profiteerde ik zo lang mogelijk van zijn slipstream en dat levert mij een derde plaats op.”
Zo stond Vanmarcke al voor de vierde keer in zijn carrière op het podium van de Omloop Het Nieuwsblad. “Maar deze keer heb ik mezelf verrast door de manier waarop. Ik denk met dank aan mijn ervaring én de lastigheidsgraad van de wedstrijd. Want, ook al eindigt dit op een sprint, onderschat het niet. Iedereen zat op zijn tandvlees in de finale. Maar als je niet in vorm bent, lukt het ook niet, natuurlijk.”
Le Samyn
“Ik wist dat de conditie goed was. Maar de voorbije twee jaar was die ook goed en toch was het telkens veel te snel over en out. Daarom durfde ik vooraf geen grote uitspraken doen. In mijn binnenste hoopte ik er wel op om een rol van betekenis te spelen. Ik ben blij dat het resulteert in een mooi resultaat. Ik hoop nu die vorm tot en met Parijs-Roubaix aan te houden en gezond te blijven.” Vanmarcke is er morgen niet bij in Kuurne-Brussel-Kuurne. Dinsdag gaat hij wel van start in Le Samyn.
Om te reageren moet je ingelogd zijn.