Simon Yates: “Die eindoverwinning komt steeds dichterbij”
Na zijn overwinning op zaterdag, stond Simon Yates zondag uiteindelijk toch nog met lege handen. De Brit kwam vier seconden te kort om de leiderstrui in Parijs-Nice te kunnen behouden. Deze ging naar de Spanjaard Marc Soler, die een indrukwekkende aanval tot aan de finish wist vol te houden en genoeg overhield om de trui over te nemen van Yates.
Dat er aanvallen op zijn leiderstrui zouden komen, was van tevoren te voorspellen, maar voor Yates en zijn ploeg was het van belang niet overal direct op te reageren. “Toen Soler in de aanval ging was er nog een hele lange weg af te leggen, en bovendien waren er nog andere concurrenten om op te letten”, aldus Yates. “Je kunt niet iedere aanval pareren, dus soms moet je wat risico nemen.”
Ondanks zijn nipte verlies is de Brit wel optimistisch voor de toekomst. “Ik won gisteren (zaterdag, red.) de etappe en ik kom steeds dichterbij het winnen van een eindklassement”, zei de jonge Brit na afloop. “Ik verloor vorig jaar de Ronde van Romandië met zo’n 20-30 seconden en nu verlies ik met vier seconden verschil. Ik kom steeds dichterbij, hopelijk kan ik mezelf blijven verbeteren en hard blijven werken zodat ik ooit die eindzege kan pakken.”
Je bent je er wel van bewust dat er geen hooggebergte zat in de laatste rit van PN?
En zaterdag won Yates bovenop de enige berg in PN die de hoogte van 1500 meter aantikte.
Ja, dat ben ik. Maar als je in vorm verkeert en P-N wilt winnen én je denkt het hooggebergte aan te kunnen, dan begrijp ik niet dat je op die heuvel niet kon volgen. Dat betekent dan volgens mij dat je niet in de juiste vorm bent en dus niet piekt naar P-N.
En dat snap ik best, maar dan moet je ook niet verbaasd zijn dat je niet wint, zijn reactie lijkt namelijk op die van een renner die er een doel van gemaakt heeft.
Zelf wel eens op een fiets gezeten? Klimmen in het hooggebergte is anders dan een klim van een km of 5 oprijden.
Dat Yates moest lossen had denk ik ook voor een deel te maken met dat hij in het geel reed. Hij wast degene waar op gejaagd werd en dan ben je o.a. de eerste waar naar wordt gekeken om gaten dicht te rijden. Dat zorgt voor een hoop meer stress en zeker in een etappe als die van gisteren dat je voor de slotklim waarschijnlijk al meer energie kwijt bent dan (een deel) van de concurrentie.
Daarbij waren mijn inziens het parcours en de weersomstandigheden gisteren meer op het lijf van Wellens geschreven dan op dat van Yates. Dus ook puur op basis daarvan vind ik het nogal hard om Yates daar zo op af te rekenen.
Echt waar? Ik dacht dat trappen trappen was, of het nu omhoog of omlaag gaat.