Youri IJnsen

• dinsdag 24 september 2024 om 07:37

De Ronde van Luxemburg was voorlopig de laatste wedstrijd van Mathieu van der Poel als wereldkampioen op de weg. De 29-jarige Nederlander van Alpecin-Deceuninck kende een uitstekend jaar, waardoor de vloek van de regenboogtrui niet op hem van toepassing was. Maar hóe goed was nu dat jaar? WielerFlits vergelijkt de cijfers met alle wereldkampioen vanaf 2000.

Een must-have voor wielerfans! Op 20 september verschijnt er weer een nieuwe RIDE Magazine. Onze 172 pagina’s dikke najaars-editie staat weer vol met prachtige wielerverhalen om heerlijk van te genieten. Bestel jouw exemplaar nu online voor slechts € 9,95. Snelle beslissers ontvangen 15 euro korting bij FuturumShop. RIDE extra voordelig lezen? Neem dan nu een abonnement en krijg 20% korting!

We beginnen met Mathieu van der Poel zelf. Als wereldkampioen wist hij ‘slechts’ vijf keer te winnen. Toch zijn er sinds de eeuwwisseling maar zeven renners – van in totaal 24 wereldkampioenen – die meer wonnen dan MVDP. Dat waren Óscar Freire na zijn titel in 2004 (zeven keer), Tom Boonen na zijn regenboogtrui in 2005 (liefst 21 keer), Mark Cavendish na zijn zege in 2011 (vijftien keer), Peter Sagan in al zijn jaren nadat hij wereldkampioen werd (dertien na 2015, elf na 2016 en acht na 2017). En dan was er nog Remco Evenepoel na 2022 met negen.

Evenepoel op zijn best in Luik – foto: Cor Vos

Wat opvalt is dat al die mannen behoudens Evenepoel, als rappe man veel van hun zeges pakten in massasprints. Alejandro Valverde (na 2018) en Paolo Bettini (na 2007) wonnen net als Van der Poel vijf keer in hun regenboogtrui. Voor de goede orde: voor MVDP waren dat de Primus Classic vorig najaar, een etappe in de Ronde van Luxemburg vorige week en achtereenvolgend de E3 Saxo Classic, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix in het afgelopen voorjaar. Daarmee zette hij ook meteen een unieke prestatie naar, ondanks dat hij maar 43 koersdagen had.

In de laatste 24 jaar geen wereldkampioen met twee monumenten
Sinds het WK van 2000 was er nog nooit een wereldkampioen die in de regenboogtrui twee monumenten wist te winnen. Sterker nog: in de afgelopen 24 jaar slaagden alleen Boonen, Bettini, Sagan (twee keer) en Evenepoel daarin. Nu is natuurlijk niet iedere renner in staat om een monument te winnen en dus hebben we verder gekeken dan alleen het totaalaantal en de monumenten. We pakten ook de ritzeges in de grote rondes erbij, om tot een compleet overzicht te komen. UCI-punten vergelijken is weinig zinvol, omdat de regels een paar keer veranderden.

Wat dat betreft deed Sagan het ook voortreffelijk. In 2015 won hij naast de Ronde van Vlaanderen ook drie ritten en het puntenklassement in de Tour – en hij werd ook nog een Europees kampioen op de weg. Twee jaar later won hij na Parijs-Roubaix drie etappes en het puntenklassement in de Tour. Boonen won dus als wereldkampioen elf keer, maar bijna de helft daarvan was in het voorjaar van 2006. De Ronde van Vlaanderen die hij won was dan zijn elfde zege. Nadien volgden enkel zeges in koersen met een kleinere statuur, al droeg hij wel vier dagen het geel in de Tour.

Cavendish de beste qua ritzeges in grote rondes
Bettini won als wereldkampioen enkel een memorabele Ronde van Lombardije, waar hij tot tranen geroerd over de streep kwam. Anderhalve week eerder had hij zijn broer Sauro verloren bij een verkeersongeval, amper een week na zijn wereldtitel. Evenepoel won na Luik-Bastenaken-Luik als wereldkampioen ook nog twee keer in de Giro d’Italia, maar eigenlijk tellen die niet mee. Dat waren namelijk twee tijdritten, waarin REV toen nog geen wereldkampioen was. Van de overige wereldkampioen was Cavendish de beste in de grote rondes: hij won drie keer in de Giro én Tour.

Geen vloek van de regenboogtrui voor Van der Poel dus, die door zijn twee monumentale zeges misschien wel de meest succesvolle wereldkampioen sinds 2000 is geweest. Die vloek was er wel voor liefst negen anderen. Romāns Vainšteins (2000), Alessandro Ballan (2008), Cadel Evans (2009), Rui Costa (2013), Michał Kwiatkowski (2014) en Julian Alaphilippe (2021) wonnen slechts twee keer als wereldkampioen. Maar het kan nog minder: Igor Astarloa (2004), Philippe Gilbert (2012) en Mads Pedersen (2019) mochten amper één keer juichen in de regenboogtrui.

Omdat succesvol interpretabel is, laten we graag de community van WielerFlits bepalen wie volgens hen nu daadwerkelijk de meest succesvolle wereldkampioen vanaf 2000 is geweest. We hebben de keuzes gereduceerd tot zes stuks en in de tekst hierboven vind je daarvoor de redenen terug.