Materiaalzone 
Fietstoerisme 
Talansky boekt na twee jaar WorldTour-zege voor Cannondale-Drapac op Mount Baldy
De koninginnenrit van de Tour of California is gewonnen door Andrew Talansky. De 28-jarige Amerikaan van Cannondale-Drapac was op de slotklim Mount Baldy de sterkste sprinter van de favorieten. De laatste zege van zijn ploeg Cannondale-Drapac in de WorldTour was op 12 mei 2015, toen Davide Formolo een rit in de Giro d’Italia wist te winnen. Talansky liet Rafał Majka en George Bennett achter zich. Majka behoudt wel zijn gele leiderstrui. Een ijzersterke Sam Oomen werd knap zesde, Robert Gesink eindigde op plek negen.
Direct vanuit de start was het klimmen geblazen. Een omvangrijke groep van liefst 24 renners reed op de klim weg van het peloton. Daarbij zaten onder meer Matteo Trentin (Quick-Step Floors), Peter Sagan (BORA-hansgrohe), Lawson Craddock (Cannondale-Drapac), Tiago Machado (Katusha-Alpecin), Bert-Jan Lindeman (LottoNL-Jumbo) en de eerste drie uit de daguitslag van gisteren (ritwinnaar Evan Huffman, Rob Britton én Lennard Hofstede).
Dertien man weg, Britton heeft de langste adem
De grote groep werd halverwege de eerste klim uit elkaar geranseld, waarna er dertien mannen overbleven. Daniel Jaramillo (UnitedHealthcare) pakte de punten op de bergtop. In de afzink vond Britton het wel welletjes en sprong weg uit de kopgroep. Pete Kennaugh (Sky) sprong achter hem aan, maar zou hem nooit bereiken. In het peloton draaide LottoNL-Jumbo de gashendel open in dienst van Robert Gesink en George Bennett.
Gesink kraakt op de slotklim
Britton hield na de tweede beklimming van de dag drie minuten over op het peloton. Lindeman had zich terug laten zakken uit de achtervolgende groep en zette zich op kop van het peloton. Dat zorgde ervoor dat Brittons voorsprong snel daalde. Op iets minder dan zes kilometer van het einde werd hij teruggepakt. Zijn talentvolle ploeggenoot Sepp Kuss was de volgende die het probeerde, op het moment dat Gesink het lastig kreeg bij de favorieten.
Favorieten grijpen elkaar bij de keel
In de laatste vijf kilometer bleven er acht renners over: Andrew Talansky, Lachlan Morton, Brent Bookwalter, Ian Boswell, Majka, Bennett, Kuss en Sam Oomen. Gesink spartelde daar enkele tientallen meter achter. Het was Talansky die als eerste een kloof wist te creëren. Bennett, Majka en even later ook Boswell wisten als enigen over te steken. De Pool en de Nieuw-Zeelander waren opnieuw de besten, maar Talansky ging er uiteindelijk mee heen.
Ik dacht mij te herinneren dat hij waarschijnlijk naar de Vuelta mag. Ze willen hem heel rustig brengen bij Sunweb, dus het zou mij erg verbazen als ze hem naar de Tour sturen.
De TT wordt nog spannend! Oomen kan hier nog plaatsen winnen. Wie de ronde wint is niet duidelijk...
Bookwalter, Talansky, Majka, Bennett, zeg het maar!
Oomen rijdt de Vuelta en Kelderman zal wel naar de tour gaan, dan weet Barquil ook meteen hoe het zit.
@urban ok dank je wel m.b.t. de update voor van Poppel. Vermoedelijk is zijn knie nog steeds niet helemaal in orde, althans daar had hij toch last van een tijde terug.
rahimns
Nu weet ik dat je niets negatief mag zeggen over lotto.Over het ploegje dat er niets van gebakken heeft in de klassiekers.
@pol geen idee wat je hier nu eigenlijk mee wilt zeggen. Klopt het klassieke seizoen was slecht. Zal voor wel meer ploegen gelden. Blijf zeggen dat het voor een ploeg met het budget van hun onmogelijk is om op alle terreinen mee te kunnen doen op het hoogste niveau. Tot nu toe ben ik niet ontevreden wat de ploeg laat zien. Maar daar mag iedereen van vinden wat hij wilt.
Als Kelderman naar de Tour gaat dan zal dat in dienst van Barguil zijn. Wat heeft Kelderman laten zien dat het rechtvaardigt om Barguil ineens niet meer als kopman naar de Tour te sturen? Daarnaast is bij Sunweb vooraf afgesproken dat Kelderman in de Vuelta voor eigen kansen mag rijden.
Twee kilo meer of minder aan lichaamsgewicht kan het verschil al verklaren, of iets langer tussen de wielen rijden. Hij was er gisteren snel af, maar trapte toch nog gewoon 410 Watt gemiddeld; exact hetzelfde gemiddelde wattage als tijdens zijn aanval op Pierre St. Martin in de Tour de France van 2015. Dat was wel een beklimming van 42 minuten.
De conclusie dat Gesink z'n drive en vorm verloren is lijkt mij dus nogal overdreven.
Als beginnend prof was zijn gewicht naar verluidt 68 kilo. In de laatste twee jaren heeft hij een paar keer zijn gewicht laten doorschemeren en dat was 72 of 73 kilo maar rond de Tour 2015 zou het zo'n 70 kilo zijn geweest. Een toename aan spierkracht/vermogen kan daar gewoon niet tegenop. Hij begon met een opvallend hoog vermogen voor zijn leeftijd en vrij laag gewicht voor iemand van zijn lengte. Die verhoudingen zijn door de jaren heen genormaliseerd en zijn specialisatie als klimmer is daardoor afgevlakt.
Inderdaad, het blijft voor veel wielerfans moeilijk om die knop om te zetten. Ik begrijp het wel want ben ook fan en ik blijf hopen op nog iets heel moois van Gesink maar grote verwachtingen wil ik niet meer hebben.
Met het laatste deel van je schrijven ben ik het (dus) eens. Met het eerste deel niet. De cijfers spreken dat toch echt tegen. Hij heeft een aantal jaren minder wedstrijden gereden door fysiek malheur. Vorig jaar had hij om deze tijd 22 wedstrijddagen verdeeld over 7 wedstrijden. Er was niet of nauwelijks een stijgende lijn te zien in zijn vormpeil/resultaten. Dit jaar opnieuw niet ondanks veel meer wedstrijddagen.
Tussenstand na afloop van 18 mei per jaar:
2007: 28 wedstrijddagen in 8 wedstrijden
2008: 29 wedstrijddagen in 8 wedstrijden
2009: 26 wedstrijddagen in 6 wedstrijden
2010: 21 wedstrijddagen in 6 wedstrijden
----
2016: 22 wedstrijddagen in 7 wedstrijden
2017: 36 wedstrijddagen in 8 wedstrijden
Gesink had altijd wedstrijden nodig? Juist niet! Veel van zijn beste prestaties kwamen na een lange trainingsperiode en hooguit één voorbereidingskoers. En hij haalde telkens vanaf het begin van het seizoen een hoog niveau.
Binnen een jaar na de beenbreuk won Gesink Californië, werd hij vierde in Zwitserland en zesde in de Vuelta. Dat niveau was misschien iets minder indrukwekkend dan in 2010 en 2011 maar veel scheelde het niet.
Ik zie toch vooral een geleidelijk verlies van niveau als klimmer/klassementsrenner en de beenbreuk zie ik niet als duidelijk scharnierpunt.