Eind december werd duidelijk dat Qhubeka-NextHash in 2022 niet meer in het profpeloton te zien zou zijn. Daar was echter al het nodige aan voorafgegaan, vertelt teambaas Douglas Ryder in een lang interview met CyclingTips. Nadat hij eerder in een interne mail al sprak over ‘cashflowproblemen’ als gevolg van niet (of niet op tijd) betalende sponsoren, treedt de Zuid-Afrikaan nu in meer detail.

Ryder geeft aan dat er in totaal drie sponsoren hun betalingen verzuimden, maar gaat vooral in op de rol van NextHash. “Als NextHash volledig betaald had, dan zouden de problemen die we hadden met de andere twee partners geen grote gevolgen hebben gehad. We zouden OK zijn geweest”, geeft hij aan.

NextHash betaalde echter niet volledig. Ryder en zijn team ontvingen minder dan de helft van wat vooraf was afgesproken en sinds oktober kwam er zelfs helemaal niets meer binnen. “Dat heeft onze staf en renners pijn gedaan. We hadden vertragingen, vertragingen en nog eens vertragingen, maar hoorden niks van Ana Benčič (de eigenaresse van NextHash, red.). Van haar team wel, maar haar heb ik al een maand niet gesproken.”

‘Lege beloftes’
Tijdens dat laatste gesprek, begin december, werden er nog de nodige beloften gedaan. “Toen ik voor het laatst met haar belde, gaf ze aan dat er een planning werd gemaakt om de resterende termijnen te betalen. Maar daar is tot nog toe niets van terechtgekomen. We wachten nog steeds en proberen haar nog altijd te bereiken, maar dat is lastig”, legt Ryder uit.

Nadat NextHash gepresenteerd werd als sponsor, werden er van buitenaf al vragen gesteld bij deze nieuwe partner, maar Ryder vertelt dat hij zich destijds geen zorgen maakte. De link tussen de ploeg en de sponsor werd namelijk gelegd door ‘een geloofwaardig sportmarketingbureau’ en de mensen van dit bureau stelden hem bij de eerste twijfels gerust.

“Maar toen kregen we te maken met meer en meer vertragingen. En beloftes, lege beloftes”, vervolgt de oud-renner. “Mensen kunnen nu zeggen dat het naïef was en dat we ons huiswerk beter gedaan zouden moeten hebben – en daar hebben ze gelijk in -, maar je moet ook kijken naar de context en het gebrek aan tijd dat we hadden. De beslissing werd genomen met alle informatie die we op dat moment hadden. En in vertrouwen natuurlijk.”