Mike Teunissen pakt deze winter weer een aantal veldritten op, net zoals Lars Boom en Boy van Poppel. Ook Teunissen speelt met het idee om mee te doen aan het WK Veldrijden, maar is realistisch. “Ik acht die kans klein, omdat ik er niet zo fanatiek mee bezig ben”, vertelt hij aan WielerFlits.

Trend: wegrenners die terugkeren in het veld
Het aantal wielrenners dat deze winter opnieuw het veld induikt is opvallend. “Waardoor dat komt is een hele goede vraag, eigenlijk. Ik zag ook dat Lars (Boom, red.) het ging doen en Boy (van Poppel, red.) weer terugkeert naar zijn eigenlijke roots. Ramon Sinkeldam doet het nog wel eens af en toe, Maurits Lammertink is nog te zien in het veld. Mijn mening is dat het een hele waardevolle toevoeging kan zijn in de winter, als voorbereiding op het wegseizoen. Alle jongens die dat doen, zijn ook allemaal redelijk explosief. Dat is ook wat Lars zegt, dat hij die explosiviteit een beetje mist.”

“Dat is ook een van de redenen waardoor ik dacht: ‘Ik vind het goed om het toch te blijven onderhouden’. In de winter doe je vooral lange duurtrainingen, dus dan is het toch wel lekker om af en toe een keer wat power erop te zetten”, verklaart de Limburger. “Dat kan in Spanje door elke keer een berg op te knallen, maar ook met een cross. Die inspanning is toch weer heel anders en ik vind dat heel fijn. Voor de voorjaarsklassiekers, of voor elke lastige koers eigenlijk wel, is dat erg nuttig. Ik denk dat de rest van de jongens dat nu ook een beetje inziet.” Teunissen reed al in Hellendoorn en komt daarnaast in actie tijdens de veldritten van Boxtel, Reusel, Surhuisterveen, mogelijk Sint Michielsgestel en het NK.

‘WK Veldrijden? Ik zeg niet dat ik het niet zou doen’
De laatste keer dat Teunissen door het veld crosste was in de winter van 2013-2014, maar daar bewaart de Limburger geen al te beste herinneringen aan. Hoewel hij in Louisville een cross-seizoen eerder nog de wereldtitel greep, ging het in de regenboogtrui door pech vaak mis. Teunissen koos na die winter vol voor de weg, toch begint het te kriebelen als men het over het WK Veldrijden 2016 heeft. “O, ik heb er zeker over nagedacht om mee te doen. Maar ik schat de kans redelijk klein in dat ik mezelf bij de beste acht veldrijders van Nederland ga rijden in deze weken. Als je het zo bekijkt, denk ik niet dat het een optie voor mij is om naar Zolder af te reizen. Vroeger was het makkelijker om te zeggen: ‘Hé, ik ga ook het WK Veldrijden doen’. Tegenwoordig zijn er genoeg goede crossers.”

Daarmee doet de voormalig wereld- en Europees kampioen bij de beloften zich misschien wel te kort. “Weet je wat het natuurlijk wel is: ik ben mezelf aan het voorbereiden op het wegseizoen. Daarom vind ik het ook enorm interessant dat Lars nu toch zo graag naar het WK Veldrijden wil en daar goed wil rijden. Ik ben benieuwd of het mogelijk is om daar echt goed te zijn. Dat je zorgt dat je op het WK wat te zoeken hebt en dan in Vlaanderen en Roubaix ook nog steeds goed bent. Lars is meer ervaren dan ik en natuurlijk wel een hele speciale, dus voor hetzelfde geld pakt hij daar in Zolder eens flink uit en doet hij straks in april ook mee voor de knikkers. Maar ik denk dat het een hele lange tijdspanne is om goed te blijven. Ik kies gewoon voor de traditionele opwarming in februari, dan doorgroeien in maart om in april mijn topvorm te bereiken.”

Als ik op het NK straks in één keer podium ga rijden, dan valt er misschien nog wel over na te denken

Toch sluit Teunissen het WK niet helemaal uit. Als bondscoach Johan Lammerts hem zou bellen, staat de renner van LottoNL-Jumbo open voor een invitatie. “Dat gaat er meer aan liggen hoe het met mezelf gaat. Als ik op het NK straks in één keer podium ga rijden en het blijkt dat ik toch redelijk vooruit kom, dan valt er misschien nog wel over na te denken. Maar ik schat die kans heel klein in, omdat ik er amper voor getraind heb en ik er niet op toegelegd ben. Daarnaast is het niveau in de cross gewoon heel erg hoog. Mocht alles heel goed gaan, dan ga ik niet zeggen dat ik het niet ga doen. Er is ruimte voor, omdat ik pas een week of twee weken na het WK begin met mijn eerste wegwedstrijd. Dus dat zou prima passen.”

Lammerts: ‘Ik ken Mike z’n kwaliteiten’
De bondscoach is op de hoogte van Teunissens plannen en juicht het toe. “Sterker nog: ik hoop dat hij nog meer crossen gaat rijden. Mike staat inderdaad op mijn lange lijst met kandidaten voor het WK. Maar hij weet tegelijkertijd ook wat hij daarvoor zal moeten doen en wat ik van hem wil zien.” Om in aanmerking te komen moet de 23-jarige Limburger namelijk twee keer bij de eerste zestien in een Wereldbeker-cross rijden. Toch hoeft dat niet per se: “Ik mag een uitzondering maken op die regel. In principe zou ik dat voor in totaal drie renners mogen doen. Daarvoor komt Lars Boom in aanmerking nu hij de Wereldbeker in Namen helaas moet overslaan, maar Mike bijvoorbeeld ook.”

De bondscoach legt vervolgens verder uit hoe de selectieprocedure werkt. “Volgens het reglement van de UCI zijn de drie beste Nederlanders op de ranking automatisch geplaatst voor het WK. Dat gaat dan om Mathieu van der Poel, Lars van der Haar en David van der Poel, op dit moment. Normaal had ik dan nog drie renners mogen selecteren, maar omdat Mathieu wereldkampioen is en Lars Europees kampioen, mag ik twee extra crossers selecteren. Van de vijf plekken die daarna nog over zijn, mag ik dus maximaal drie veldrijders aanwijzen die niet voldoen aan de regel dat je tweemaal in de top-16 van een Wereldbeker-manche moet eindigen. En daar hoort Mike bij. Hij heeft in de talentengroep van de KNWU gezeten, dus ik ken zijn kwaliteiten.”

Schijfremmen: ‘Op de weg liever niet’
Het crossmateriaal krijgt Teunissen allemaal van de ploeg. “Ik stond er redelijk van te kijken. Ik heb natuurlijk altijd op een Giant gecrosst, dat zijn hele goede fietsen. Maar deze Bianchi’s doen er eigenlijk niet voor onder. Ik had alleen graag schijfremmen gehad, maar dat konden ze zo snel niet regelen. Dat kwam ik meer omdat ik opeens zei: ‘Hé jongens, ik moet eigenlijk wel even een crossfiets hebben’. Daarom moet ik het dus met gewone remblokken doen, maar dat is misschien ook alleen maar beter omdat ik aan dit remsysteem gewend ben. Daarnaast wissel ik vaak af tussen cross- en wegfiets. Met schijfremmen heb je andere grepen en moet je ook iets anders remmen, dus is het misschien maar beter om deze weken met de gewone remmen te rijden. Misschien dat we volgend jaar een keertje uit kunnen pakken, maar voor deze winter is het meer dan prima wat ik heb gekregen.”

Ik vind in de eerste plaats dat het hele remkracht-gedeelte een beetje wordt overdreven

Waar ze in de crosswereld hard winnen aan terrein, is het in het wegpeloton een hot item: wel of geen schijfremmen? “Als ik zou mogen kiezen, dan toch maar liever niet. Ik snap het wel, dat het door de handelaren er een beetje doorheen wordt gedrukt. Maar ik vind in de eerste plaats dat het hele remkracht-gedeelte een beetje wordt overdreven. Je kunt prima remmen met het systeem wat nu op de markt is. Maar inderdaad, in de regen ga je met schijfremmen voordeel hebben. Nou vooruit, dat klopt dan wel. Daar tegenover staat echter dat de fietsen er weer zwaarder door zijn. Dus als je het wilt gaan doen, moet er goed over nagedacht worden. Niet zoals nu, dat het half-half gaat. Dat gaat leiden tot gevaarlijke situaties, waarin de ene renner (met schijfremmen, red.) harder kan remmen dan de andere.”

“En dat is helemaal funest”, vindt Teunissen. “Plus dat je met de valpartijen zit. Ik denk dat er nog redelijk gemakkelijk over gedacht wordt. Maar als we een keertje met z’n allen op elkaar vallen en je komt een beetje verkeerd op zo’n schijf terecht, dan denk ik dat er nog wel eens redelijk zware blessures uit kunnen volgen. Maar dat moet eerst drie keer gebeuren voordat iedereen daar wakker van geschud wordt. Ik vind het een beetje te kort door de bocht om het er in één keertje doorheen te drukken. Het is wel een beetje afgezwakt doordat ze in 2016 nog een testjaar doen om te kijken hoe het gaat. Maar goed, we gaan het zien. Ik heb in ieder geval nooit problemen gehad met de huidige manier van remmen. Ik denk dat de meerwaarde een stuk kleiner is dan bijvoorbeeld in het veldrijden of mountainbiken, al zal het er vroeg of laat toch wel van gaan komen.”