Tim Merlier sprint het snelst in GP de Fourmies
Foto: Cor Vos
zondag 10 september 2023 om 16:48

Tim Merlier sprint het snelst in GP de Fourmies

Tim Merlier heeft de Grote Prijs van Fourmies op zijn naam geschreven. De voormalige Belgische kampioen van Soudal Quick-Step was nipt de snelste in een massasprint. Met Gerben Thijssen strandde een andere Belg op plaats twee, voor Matteo Moschetti.

De GP van Fourmies, een semiklassieker die al sinds 1928 op de kalender staat, kon rekenen op een knap startveld. Sprintersploegen bij de vleet, die met Fabio Jakobsen en Tim Merlier (Soudal Quick-Step), Dylan Groenewegen (Jayco-AlUla), Arnaud Démare (Arkéa-Samsic), Gerben Thijssen (Intermarché-Circus-Wanty) en zelfs Caleb Ewan (Lotto Dstny) enkele van de snelste mannen op twee wielen aan de start brachten. Maar alle ogen waren toch vooral gericht op wereldkampioen Mathieu van der Poel, die in Fourmies zijn tweede koers in de regenboogtrui afwerkte.

Het parcours was echter niet echt op de maat van Van der Poel gesneden. In de eerste lussen van 34,5 kilometer lagen wel de Côte Bocquet (1,6 km á 3,6%) en de Sacré Coeur (700 meter á 7,3%) te wachten. Driemaal moesten die klimmetjes overwonnen worden, maar de verwachting was dat verschillen maken er lastig zou worden. Zeker omdat er in de finale nog zes lokale rondes van om en nabij de elf kilometer in Fourmies stonden te wachten.

Van der Poel roert zich (even)
Het duurde opvallend lang vooraleer er een vroege vlucht ontstond. Het tempo in het eerste wedstrijduur lag ontzettend hoog, waardoor we na zestig kilometer koers nog altijd een compact peloton hadden. Pas iets voor halfweg, op zo’n 110 kilometer van de streep, wisten vijf renners zich los te werken van het peloton. De grootste naam voorin? Dries De Bondt (Alpecin-Deceuninck), die Enzo Paleni (Groupama-FDJ), Petr Keleman (Tudor Pro Cycling), Gage Hecht (Human Powered Health) en Maxime Jarnet (Van Rysel – Roubaix Lille Métropole) met zich mee kreeg.

Niet veel later probeerde Alpecin-Deceuninck een coup te plegen, door een groepje met Mathieu van der Poel en enkele ploegmaats in de tegenreactie te sturen. Alleen, mannen als Ryan Gibbons (UAE Emirates) en Florian Sénéchal (Soudal Quick-Step) werkten liever niet samen met de wereldkampioen, en dus bleek deze aanvalspoging al snel ten dode opgeschreven.

Soudal Quick-Step en Jayco-AlUla deden verder wat er van hen verwacht werd. De sprintersploegen hielden de vijf aanvallers perfect onder controle, en lieten de voorsprong nooit verder oplopen dan twee en een halve minuut. Bij het ingaan van de laatste twintig kilometer dook het verschil voor het eerst onder de minuut, en dat was voor de altijd aanvalslustige De Bondt het sein om zijn vluchtmakkers los te gooien.

Een massasprint, uiteraard
Maar uiteraard was het ook voor De Bondt vechten tegen de bierkaai, waardoor hij vlak na het ingaan van de laatste ronde weer werd ingerekend. Ook Simon Pellaud (Tudor Pro Cycling) probeerde het later nog even, maar de sprintersploegen hadden de touwtjes stevig in handen. Opvallend genoeg plooiden vooral AG2R-Citroën en Intermarché-Circus-Wanty plooiden zich dubbel om Pellaud terug te nemen.

In de slotkilometer bracht Yves Lampaert de Soudal Quick-Step-trein voorin. Dé grote vraag was: deed hij dat voor Jakobsen of voor Merlier? De Europese kampioen offerde zich uiteindelijk op voor de West-Vlaming, en met succes. Merlier had niet veel over tegen Gerben Thijssen, Matteo Moschetti (Q36.5) en Paul Penhoët (Groupama-FDJ), maar wel voldoende om zijn wiel als eerste over de lijn te gooien.

RIDE Magazine

Om te reageren moet je ingelogd zijn.